Με την Εργατική Αλληλεγγύη στους χώρους

Τα νοσοκομεία είναι το δεύτερο μεγαλύτερο «φιλέτο» στο ζήτημα των απολύσεων μετά την επίθεση στους Δήμους και στους Διοικητικούς Υπαλλήλους των Πανεπιστημίων και των Υπουργείων.

Βρίσκονται από την αρχή των Μνημονίων στην πρώτη γραμμή του αγώνα και σε αυτό τεράστιο ρόλο έχει παίξει το δίκτυο της Εργατικής Αλληλεγγύης. Προσωπικά, το παράδειγμα που μου έρχεται πρώτο στο μυαλό είναι ότι μέσα από το δίκτυο της εφημερίδας στο Γενικό Νοσοκομείο Κορίνθου κατορθώσαμε από τις 5 Μάη, από το πρώτο Μνημόνιο, να συσπειρώσουμε το πιο αγωνιστικό κομμάτι του νοσοκομείου και να αρχίσει να εμφανίζεται για πρώτη φορά σε μαζικές κινητοποιήσεις στην Αθήνα ναυλώνοντας πούλμαν ή και αυτοκίνητα.

Γύρω από το δίκτυο της Εργατικής Αλληλεγγύης στο Αγλαΐα Κυριακού, όταν ξεκίνησα την ειδικότητα μου, μπορέσαμε να φτιάξουμε μια επιτροπή αγώνα, η οποία έφερε τα πάνω κάτω. Μέσα από αυτή την Επιτροπή Αγώνα βγήκαν μαζικές Γενικές Συνελεύσεις και μετά από χρόνια μπορούσες να βλέπεις πανό του Αγλαϊα Κυριακού με το σωματείο ή με την επιτροπή αγώνα με δεκάδες εργαζόμενους να φωνάζουν συνθήματα και να ενώνονται με το υπόλοιπο κίνημα των νοσοκομείων.

Ένα πρώτο πράγμα στο οποίο έχει βοηθήσει η Εργατική Αλληλεγγύη είναι ότι έχει οργανώσει τις μάχες από τα κάτω και έχει μπορέσει να εξοπλίσει με αυτοπεποίθηση και επιχειρήματα απλούς εργαζόμενους για να μπορούν να ξεπερνάνε τη γραφειοκρατία και τα εμπόδια μέσα στο χώρο τους.

Το δεύτερο που προκύπτει μέσα από το δίκτυο της Εργατικής Αλληλεγγύης και είναι επίσης εμπειρία μου από το Αγλαϊα Κυριακού είναι ότι πέρα από το να οργανώνει και να ενώνει τους χώρους έχει και την εναλλακτική για το που πάνε τα πράγματα.

Εκδηλώσεις

Στην καμπάνια για τις εκλογές κατορθώσαμε να αναδείξουμε τη δύναμη που είχε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέσα στα νοσοκομεία πάλι κινητοποιώντας το δίκτυο γύρω από την εφημερίδα. Κάναμε φοβερές εκδηλώσεις για τις εκλογές στις 6 Μάη και στις 17 Ιούνη μέσα στα αμφιθέατρα των νοσοκομείων, εκδηλώσεις που πήραν στα χέρια τους οι άνθρωποι που διάβαζαν την Εργατική Αλληλεγγύη μόνοι τους. Από τις καλύτερες ήταν η συνέλευση-εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με ομιλητή τον Πάνο Γκαργκάνα στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Οι αναγνώστες της εφημερίδας πήραν στα χέρια τους την εκδήλωση με αποτέλεσμα να παραβρεθούν 20 άτομα εν ώρα δουλειάς για να συζητήσουν για τη διαγραφή του χρέους και την πολιτική εναλλακτική λύση.

Το τρίτο πράγμα που προσφέρει η Εργατική Αλληλεγγύη είναι η συμβολή στη μάχη των ιδεών. Από το «μαζί τα φάγαμε» μέχρι το «είμαστε πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι» και ότι πρέπει όλοι να βάλουμε πλάτη για να αποφύγουμε την κρίση, είναι κάποια από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν η άρχουσα τάξη και τα παπαγαλάκια τους ακόμα και μέσα στα ΔΣ των Σωματείων. Με τη διακίνηση αυτής της εφημερίδας κάθε εβδομάδα γίνεται κατανοητό τι σημαίνει Ευρωπαϊκή Ένωση και ευρώ, πόσο αδιέξοδη είναι η πολιτική τους ξεκινώντας από την ίδια την Αμερική μέχρι την Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Ταυτόχρονα, μας γεμίζει με αυτοπεποίθηση, ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Επίσης, παίζει ρόλο για να μπορείς να οργανώνεις και τις κινητοποιήσεις και τις πολιτικές μάχες γύρω από την εναλλακτική λύση.

Εμείς, οι σύντροφοι του ΣΕΚ μέσα στα νοσοκομεία, κάνουμε την επιλογή να διακινούμε την Εργατική Αλληλεγγύη χέρι με χέρι και ζητάμε πάντα το δίευρο για να μπορέσουμε να την ξαναβγάλουμε και σε τακτά χρονικά διαστήματα οικονομική ενίσχυση για να μπορεί αυτή η εφημερίδα πιο άνετα, με πιο πλούσια ύλη και πιο πολλές σελίδες να κάνει όσα παραπάνω είπαμε.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να συνεχίζουν να διαβάζουν την Εργατική Αλληλεγγύη, να την διακινούν από μόνοι τους όπως έχει ξεκινήσει να γίνεται σε μια σειρά από νοσοκομεία και πιστεύουμε ότι αξίζει μέσα σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση που έχουμε όλοι να μπορέσουμε να την ενισχύσουμε με κάτι παραπάνω. Η Εργατική Αλληλεγγύη είναι μια επαναστατική εφημερίδα που μπορούν να γράφουν όλοι οι εργαζόμενοι την εικόνα από τα χώρο τους, αυτό είναι η δύναμη της, είναι η εφημερίδα των από τα κάτω.

Χρίστος Αργύρης, ειδικευόμενος γιατρός στο νοσοκομείο Γεννηματά