Η αντίσταση στις απολύσεις είναι υπόθεση όλων μας

Στο 26% σκαρφάλωσε το ποσοστό ανεργίας το Σεπτέμβριο του 2012, παρουσιάζοντας διπλασιασμό μέσα σε δύο χρόνια, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που δημοσίευσε η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία. Από το συνολικό νούμερο των 1.295.203 ανέργων, 356.495 άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους από τον Σεπτέμβριο του 2011 (αύξηση 38% μέσα σε ένα χρόνο), 34.670 άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους από τον Αύγουστο του 2012 (αύξηση 2,8% μέσα σε ένα μήνα), η ανεργία στις γυναίκες εκτοξεύτηκε στο 30,1% (από 22,3% πριν ένα χρόνο).

Οι μοναδικοί βέβαια που δεν φαίνεται να “ταράζονται” από αυτά τα συγκλονιστικά νούμερα είναι η συγκυβέρνηση και η τρόικα που προσπαθούν να επιβάλλουν το μέτρο της διαθεσιμότητας, δηλαδή των απολύσεων, στο Δημόσιο στέλνοντας μερικές δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους -τουλάχιστον 150 χιλιάδες είναι ο στόχος- στην ανεργία.

Η σύγκρουση για τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, με πρώτες αυτές των εργαζόμενων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου, κορυφώνεται αυτές τις μέρες. Η ανταρσία που ξεκίνησαν ένα μήνα τώρα οι εργαζόμενοι σε δήμους, περιφέρειες, υπουργεία, πανεπιστήμια αλλά και σε κάθε χώρο που μπήκε στο στόχαστρο, όχι μόνο έφτασε να μπλοκάρει με επιτυχία την αποστολή των στοιχείων των “υπό διαθεσιμότητα” εργαζόμενων που ζητούσε προκλητικά το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, αλλά ανάγκασε ακόμα και επίσημες κρατικές αρχές (δημάρχους, δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια) να αντιδρούν στην εφαρμογή του μέτρου μη υπογράφοντας τις διαπιστωτικές πράξεις.

Βλέποντας τη διαδικασία να καταλήγει σε φιάσκο, ο αρμόδιος υπουργός Μανιτάκης τη μία αποφασίζει ότι θα “πείσει” τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα τους ότι πρόκειται για “μετακινήσεις” κι όχι για απολύσεις, την επόμενη ξανασκληραίνει τη στάση του προχωρώντας σε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για να παρακάμψει τις κινητοποιήσεις, αλλά και να εκβιάσει και να διασπάσει το κίνημα και την επόμενη κάνει το μαστίγιο ξανά καρότο με υποσχέσεις για την άμεση εργασιακή αποκατάσταση των πρώτων 500 εργαζόμενων που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα και ακολούθως όλων των υπόλοιπων. Η στάση του δείχνει ότι δεν είναι τυχαία η πρώτη επίθεση του τρίτου μνημονίου που μπαίνει σε εφαρμογή. Ολόκληρος ο σχεδιασμός της τρόικα και του Σαμαρά περνάει μέσα από τις απολύσεις στο δημόσιο. Αυτό είναι που την κάνει και τόσο κρίσιμη μάχη. Η έκβασή της μπορεί να καθορίσει την τύχη της συγκυβέρνησης.

Κλισέ

Οσο ο Μανιτάκης προσπαθεί να πείσει ότι πρόκειται για απόφαση που δεν είναι απαίτηση της τρόικας αλλά ανάγκη για να λειτουργήσει “εύρυθμα” το Δημόσιο, τόσο τα παπαγαλάκια στα ΜΜΕ επαναλαμβάνουν όλα τα κλισέ επιχειρήματα που αφορούν στους δημοσίους υπαλλήλους κάθε φορά που μπαίνουν στο στόχαστρο των κυβερνήσεων. Δημοσιεύματα, τηλεοπτικές συζητήσεις και αναλύσεις για το “σπάταλο δημόσιο”, τους “υπεράριθμούς”, τα “ρουσφέτια”, τους “επίορκους”, τους “τεμπέληδες” ή σε πιο λάιτ εκδοχή τους “χωρίς πραγματικό αντικείμενο” δίνουν τα ρέστα τους να μας πείσουν για την αναγκαιότητα των απολύσεων και τη σημασία του “να μπει επιτέλους μια τάξη”.

Την ίδια στιγμή που ξεδιπλώνεται η αντιδραστική προπαγάνδα, 500 εργαζόμενοι του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, επιτυχόντες του ΑΣΕΠ, σε έναν οργανισμό που πλήττεται από την έλλειψη προσωπικού και σε μια περίοδο που οι συνταξιοδοτήσεις πολλαπλασιάζονται, απειλούνται με απόλυση μετά από απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών που έκρινε άκυρο τον διορισμό τους. Στην πραγματικότητα, “προωθείται η απόλυση των πρώτων μόνιμων δημοσίων υπαλλήλων μέσω ΑΣΕΠ”, όπως αναφέρουν οι ίδιοι σε ανακοίνωσή τους.

Οι απολύσεις δεν έχουν σχέση ούτε με “ρουσφέτια”, ούτε με “υπεράριθμούς”, ούτε με “επίορκους”, ούτε με την “τάξη στο υπερβολικό δημόσιο”. Οι αγωνιστές που μιλούν στις διπλανές στήλες, από τρία σημεία που βρίσκονται στο κέντρο της σύγκρουσης, αντικρούουν τα κυβερνητικά ψέματα με το καλύτερο τρόπο: παρουσιάζοντας την πραγματική κατάσταση στο χώρο τους και εξηγώντας γιατί η μάχη ενάντια στη διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών αφορά όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Στην απεργία της 19 Δεκέμβρη θα έχουμε την ευκαιρία να κλιμακώσουμε μαζί τους τη μάχη.


24ωρη απεργία σε όλο το δημόσιο την Τετάρτη 19 Δεκέμβρη αποφάσισε η ΑΔΕΔΥ και την ίδια μέρα 3ωρη πανελλαδική στάση εργασίας (12.00 έως τις 15.00) η ΓΣΕΕ. Η απεργιακή συγκέντρωση θα γίνει στις 12.30 το μεσημέρι στην πλατεία Κλαυθμώνος.

«Η συνέχεια του αγώνα είναι επιβεβλημένη», ανακοίνωσε η ΑΔΕΔΥ. «Τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τόσο οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, εξαιτίας των χιλιάδων απολύσεων και της υποστελέχωσης, της υποχρηματοδότησης και της «εγκατάλειψης» των Δημοσίων Υπηρεσιών, όσο και το σύνολο της ελληνικής Κοινωνίας, λόγω της επίθεσης που δέχονται τα Δημόσια και Κοινωνικά Αγαθά στο πλαίσιο του Μνημονίου, απαιτεί να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε τις αγωνιστικές μας κινητοποιήσεις».

Η απόφαση για 24ωρη απεργία το δεύτερο 15νθήμερο του Δεκέμβρη είχε βγει στο τελευταίο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ στις 3/12. Η πίεση των εργαζόμενων στους ΟΤΑ, στα Πανεπιστήμια, στα Υπουργεία , στα νοσοκομεία, στα σχολεία που συνεχίζουν να δίνουν τη μάχη ενάντια στις απολύσεις και τις συγχωνεύσεις αναγκάζουν την ΑΔΕΔΥ να συνεχίσει να δίνει τη μάχη απεργιακά. Αυτή η πίεση εκφράστηκε και στο ίδιο το ΓΣ όταν απεργοί διοκητικοί του ΕΚΠΑ πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας μεταφέροντας την απαίτηση του κλάδου τους για κλιμάκωση του αγώνα. Τον ίδιο ρόλο έπαιξε και η πρόταση για 5νθήμερη απεργία και κλιμάκωση με διαρκείας που κατέβασαν οι Παρεμβάσεις.

Επιτυχία

Την κρισιμότητα της επιτυχίας της απεργίας στις 19/12, συζήτησε και η Συνάντηση Εργατικής Αντίστασης, σε συνέλευσή της την Παρασκευή 7/12.

Στη συνέλευση συμμετείχαν συνδικαλιστές από τα υπουργεία, τα νοσοκομεία, τα ΜΜΕ, την Ιντρακόμ, τους εμποροϋπάλληλους, τους εκπαιδευτικούς, το Μετρό και τους Δήμους. “Η κυβέρνηση παίζει το μέλλον της. Να την σπρώξουμε να πέσει.” είπε στην εισήγησή του ο Τ. Αναστασιάδης, συντονιστής της ΣΕΑ, και συνέχισε: “χρειάζεται να οργανώσουμε από τα κάτω την απεργία του δημοσίου στις 19/12. Στόχος είναι οι 48ωρες επαναλαμβανόμενες. Πλάι στην απεργία του δημοσίου, τα πρωτοβάθμια του ιδιωτικού τομέα, μπορούν να επεκτείνουν τη στάση εργασίας της ΓΣΕΕ και να τη μετατρέψουμε σε 24ωρη Γενική Απεργία”.

“Οι απεργίες διαρκείας είναι η καλύτερη δουλειά.” είπε ο Δ. Καμαρινόπουλος, πρόεδρος της Ένωσης Τεχνικών Ραδιοφώνου, “Στα ραδιόφωνα που κάνουμε απεργία, καλούμε όποιον αγωνίζεται να έρθει να κάνει απεργιακό πρόγραμμα”. Ο Χρίστος Αργύρης, γιατρός στο Νοσ. Γεννηματά, πρότεινε να γίνουν περιοδείες απεργών του δημοσίου μέσα στα νοσοκομεία και χαιρετισμοί στις συνελεύσεις, για να μεταδωθεί το μήνυμα του αγώνα, ενώ ο Α. Σκαρπέλης, εμποροϋπάλληλος, έφερε την εικόνα των επιθέσεων αλλά και της ηρωικής αντίστασης σε χώρους όπως το ΙΚΕΑ και τα Notos. Οι τοποθετήσεις συνεχίστηκαν με κοινό σημείο την ανάγκη συντονισμού, συμπαράστασης και κινητοποιήσεων με διάρκεια. Στο τέλος της συνέλευσης αποφασίστηκε η έκδοση αφίσας και προκήρυξης για την απεργία στις 19/12, καθώς κι ένα ολόκληρο πρόγραμμα εξορμήσεων σε εργατικούς χώρους.

Παννατική Συνέλευση πραγματοποίησε την Κυριακή 9/12 ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων σωματείων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στο Πολυτεχνείο με τη συμμετοχή σωματείων, συνδικαλιστών και εργαζόμενων που παλεύουν απέναντι στις επιθέσεις της κυβέρνησης και στις πολιτικές που την επιβάλλουν τους χώρους δουλειάς. Αποφασίστηκε νέα συνάντηση την Πέμπτη 13/12.

Την Πέμπτη 13/12 στις 6μμ στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου στο Δημαρχείο του Αιγάλεω οργανώνεται μεγάλη κοινή συνέλευση σωματείων, φορέων και εργαζόμενων σε Αιγάλεω, Αγία Βαρβάρα και Χαϊδάρι, με στόχο τη συγκρότηση ενός μόνιμου συντονισμού και κοινής δράσης, “ώστε να δημιουργηθεί ένα ισχυρό αγωνιστικό μέτωπο στην περιοχή μας που θα συσπειρώσει τους εργαζόμενους και τη νεολαία στη μάχη ενάντια στα μέτρα κυβέρνησης- ΕΕ- ΔΝΤ με πρώτη μάχη την προσπάθεια να μην υπάρξει καμία απόλυση», αναφέρει το κάλεσμα των σωματείων και φορέων.


Δήμοι: Χρίστος Ευθυμίου, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ από την ΠΟΕ-ΟΤΑ

Ποια η κατάσταση στην τοπική αυτοδιοίκηση μετά από τρία χρόνια Μνημόνια;

Η κρατική χρηματοδότηση προς τους δήμους έχει μειωθεί κατά 60%, έχουν απαγορευτεί οι προσλήψεις, έχουν φτάσει σε σημείο να βγαίνουν στη σύνταξη σωρηδόν εργαζόμενοι, έχουν ερημώσει οι υπηρεσίες, λειτουργούν με το φιλότιμο των εργαζόμενων. Και ήρθαν τώρα να συμπληρώσουν το κερασάκι στην τούρτα οι απολύσεις και η διαθεσιμότητα.

Οσο κι αν την ονομάζουν κινητικότητα, δεν είναι σε καμιά περίπτωση κινητικότητα, είναι απολύσεις και έχουν προσχεδιαστεί από την πρώτη στιγμή του μνημονίου για να φτάσουν στις 150 χιλιάδες. Εχουν στοχοποιήσει ειδικά την τοπική αυτοδιοίκηση, όπως φάνηκε ήδη από την επίσκεψη της Μέρκελ ποια είναι η διαδικασία, είναι η εκποίηση για το χρυσάφι που είναι η αποκομιδή των απορριμάτων και για την ενέργεια που είναι άμεσα συνυφασμένη με την τοπική αυτοδιοίκηση με τους χώρους, τα κτίρια και τις επενδύσεις που έχουν σχεδιάσει. Αφού οι δανειστές δεν μπορούν να βρουν λεφτά, προσπαθούν να εκποιήσουν ό,τι έχει απομείνει, ό,τι κοινωνική υποδομή έχει απομείνει, ό,τι κοινωφελές, τον αέρα, το νερό, το ρεύμα, την καθαριότητα, όλα βορά στους εργολάβους και τους ιδιώτες.

Ποιες θα είναι οι συνέπειες των απολύσεων;

Σε αυτή τη φάση, οι εργαζόμενοι που απειλούνται με διαθεσιμότητα είναι 3500 συνολικά, από τη τοπική αυτοδιοίκηση είναι γύρω στους 1700 υπαλλήλους. Στην πραγματικότητα έχουν εφαρμόσει την τακτική σαν σαλάμι να κόβουν κάθε τρίμηνο από 6000 υπαλλήλους μέχρι να συμπληρώσουν τις 150 χιλιάδες. Μέσα στο 2013 έχουν υπολογίσει γύρω στις 26 χιλιάδες απολύσεις.

Από την 1/1/2013 με τον Καποδίστρια και τον Καλλικράτη αναλαμβάνουμε 200 νέες αρμοδιότητες που είχαν οι πρώην Νομαρχίες. Από τη συντήρηση στα φανάρια μέχρι τις αδειοδοτήσεις και τον έλεγχο των ασανσέρ, ό,τι δηλαδή μπορεί κανείς να φανταστεί. Με έλλειψη προσωπικού τίποτα από αυτά δεν μπορεί να λειτουργήσει. Και έχουμε μια σειρά ακόμα αρμοδιότητες που έχουν έρθει και έχουν δημιουργηθεί από το Μνημόνιο με κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά φαρμακεία και ιατρεία, παιδικούς σταθμούς, βοήθεια στο σπίτι, όλα αυτά μπαίνουν σε διαδικασία κλεισίματος και συγχωνεύσεων.

Ξεκινήσαν από το “ένα εκατομμύριο δημόσιοι υπάλληλοι” που ταλαιπωρούν τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, μετά με την απογραφή που έκαναν αποδείχτηκε ότι είναι 600.000 και αν αφαιρέσουμε μέσα σε αυτούς τους στρατιωτικούς, τους αιρετούς, τους παπάδες, τους αστυνομικούς, τους λιμενικούς, όλα τα σώματα ασφαλείας, προκύπτει ότι δεν υπερβαίνουν τις 500 χιλιάδες, είναι στο σύνολο 470 χιλιάδες.

Ειδικά για την τοπική αυτοδιοίκηση μιλάμε για μόλις 70 χιλιάδες μονίμους που σημαίνει ότι ένας από τους πυλώνες της κοινωνίας, με τόσα προβλήματα που αυτή έχει με την κρίση, καταρρέει και δεν μπορεί να λειτουργήσει.

Ποιο το μέλλον των κινητοποιήσεών σας;

Είμαστε ένα μήνα σε κινητοποιήσεις, έχουμε ξεκινήσει μία διαδικασία προσπαθώντας σε πρώτη φάση να αποτρέψουμε να ψηφιστεί το Μνημόνιο και σε δεύτερη φάση να μην εφαρμοστεί στην πράξη. Πήραμε αποφάσεις να καταληφτούν οι χώροι όπου διακινούνται οι αριθμοί και τα στοιχεία που ζητούσε το υπουργείο, προχωρήσαμε σε απεργίες και καταλήψεις δημαρχείων, σε γενικές συνελεύσεις σε όλες τους χώρους δουλειάς για να αποφασίσουμε το πού θα πάει ο αγώνας. Εχουμε δηλώσει ότι δε θα επιτρέψουμε καμία απόλυση στις υπηρεσίες μας και η μάχη που δίνεται αυτή τη στιγμή είναι σε όλα τα επίπεδα, δεν είναι μόνο οι απολύσεις αλλά συνολικά για την κατάρρευση όλης της τοπικής αυτοδιοίκησης.


Πανεπιστήμια: Ζαχαρίας Τριγάζης, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του ΕΚΠΑ.

Ποιες είναι, μέχρι σήμερα, οι επιπτώσεις των Μνημονίων στα πανεπιστήμια;

Τρία χρόνια μνημόνια, μια επίθεση συνολική κυβέρνησης και τρόικας στα εισοδήματα, στα δικαιώματα, στο κοινωνικό κράτος. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο της στρατηγικής της κυβέρνησης και των μνημονιακών δυνάμεων, στο στόχαστρο μπήκαν και τα πανεπιστήμια, η τριτοβάθμια ανώτατη εκπαίδευση. Ουσιαστικά βρισκόμαστε σε μια κατάσταση αδυναμίας λειτουργίας των πανεπιστημίων λόγω των περικοπών στην κρατική επιχορήγηση που έχει φτάσει στο 40% από το 2009, της κλοπής των αποθεματικών με το PSI συνολικά τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ έχασαν από τα αποθεματικά τους 110 εκατομμύρια, της αφαίρεσης της περιουσίας των πανεπιστημίων με στόχο να την μεταφέρουν στο μέλλον στο Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας.

Την περίοδο αυτή ήρθαν και οι περίφημοι νόμοι της Διαμαντοπούλου και συμπληρωματικά του Αρβανιτόπουλου που βάζουν σαφείς στόχους να μειωθεί ο χώρος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης κατά 30%. Γι' αυτό έχουν επιλέξει στο σχέδιο “Αθηνά”, το οποίο απ' ότι έχουμε υπόψη μας θα ανακοινωθεί τη Δευτέρα στους πρυτάνεις, που σημαίνει πρακτικά μείωση κατά 150 τμήματα με αντίστοιχη μείωση διοικητικών μονάδων. Αυτό θα έχει επιπτώσεις στη νεολαία και όσους θέλουν να αποκτήσουν τριτοβάθμια εκπαίδευση καθώς, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις μας, το 2013 θα επιδιώξουν να μειωθούν οι εισακτέοι κατά 20.000.

Από τις μέχρι τώρα πληροφορίες μας, η διαθεσιμότητα στη κατηγορία ΔΕ αφορά, στο σύνολο των πανεπιστημίων, 1350 άτομα. Φυσικά δε θα μείνει σε αυτό. Με το σχέδιο Αθηνά θα μεγαλώσει. Κι εκτίμησή μας είναι ότι από την άποψη των εργαζομένων που δουλεύουν στις υπηρεσίες διοικητικής και τεχνικής υποστήριξης, ο στόχος είναι να μειωθούν κατά 5 χιλιάδες από τις 15 χιλιάδες που δουλεύουν σήμερα. Δηλαδή μέχρι το 2016 που έχουν δεσμευτεί για 150 χιλιάδες να διώξουν από το δημόσιο, το κομμάτι που αναλογεί στα πανεπιστήμια.

Ποιος ο ρόλος του διοικητικού προσωπικού στα πανεπιστήμια;

Οι εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια, που στηρίζουν τις διοικητικές και τεχνικές υπηρεσίες (καθαριότητα κλπ) είναι όχι απλά απαραίτητοι αλλά χωρίς αυτούς δε γίνεται να λειτουργήσει η ακαδημαϊκή και ερευνητική διαδικασία. Είναι αναγκαίοι από το πιο απλό, να καθαρίζουν το εργαστήριο ή τα γραφεία ή τα αμφιθέατρα, μέχρι να διεκπεραιώνουν όλες τις εργασίες που σχετίζονται με τους φοιτητές. Με αυτή τη έννοια δε μπορεί να λειτουργήσει ένα σύστημα εκπαίδευσης χωρίς αυτό τον κόσμο.

Το δεύτερο στοιχείο είναι, επειδή λένε για υπεράριθμους κλπ, πως τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά το 2005 δεν υπάρχει καμία πρόσληψη στα πανεπιστήμια, με εξαίρεση κάποιους ελάχιστους που πληρούσαν τις προϋποθέσεις του ΠΔ Παυλόπουλου. Επιπλέον, από εκείνη την περίοδο λόγω της γενικής τρομοκρατίας με το ασφαλιστικό σύστημα, έχουμε αθρόες συνταξιοδοτήσεις που δεν αναπληρώνονται με αποτέλεσμα να υπάρχουν ελλείψεις προσωπικού και οι εργαζόμενοι, για να ανταποκριθούν στις υπηρεσίες, να προσφέρουν περισσότερα από εκείνα που θα έπρεπε.

Με αυτή την έννοια η προπαγάνδα τους είναι ψεύτικη και υποκριτική, είναι υποβολιμαία και γίνεται γιατί θέλουν να εξυπηρετήσουν ένα στόχο. Να οδηγήσουν τη δημόσια εκπαίδευση στη διάλυσή της και να την υποκαταστήσουν με άλλη. Να δώσουν χώρο δηλαδή στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια γι’ αυτό και είχαμε πρόσφατα την αναγνώριση των περίφημων κολλεγίων. Είναι αυτό που δε πέτυχαν το 2007, που δεν το επέτρεψε το κίνημα τότε. Θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς απέναντι στο κίνημα που αναπτύχτηκε τότε από όλη την πανεπιστημιακή κοινότητα και κύρια τους φοιτητές και να πετύχουν να ακυρώσουν το Άρθρο 16.

Πώς θα συνεχίσετε τον αγώνα σας;

Κύρια στο επίπεδο των Συλλόγων, αλλά και στο επίπεδο της Ομοσπονδίας ξεκινήσαμε έναν αγώνα από τις 12 Νοεμβρίου με κυλιόμενες 48ωρες απεργίες. Είναι ένας αγώνας που έχουμε την αίσθηση ότι είναι επιτυχής και από τη συμμετοχή του κόσμου και από τις μορφές του, καταλήψεις-διαδηλώσεις και από το αποτέλεσμα, καθώς όπως συνολικότερα στους χώρους του δημοσίου όπου έγιναν κινητοποιήσεις εμποδίστηκε η υλοποίηση του νόμου για τις διαθεσιμότητες. Γι 'αυτό η κυβέρνηση καταφεύγει και στα τερτίπια ότι θα το λύσει κεντρικά με πράξη νομοθετικού περιεχομένου.

Εμείς συνεχίζουμε τις κινητοποιήσεις. Τη Δευτέρα έχουμε 24ωρη πανελλαδική απεργία της Ομοσπονδίας και θα πάμε και στο υπουργείο Παιδείας. Την Τετάρτη έχουμε ξανά 24ωρη και καλούμε όλους τους Συλλόγους μας να κάνουν γενικές συνελεύσεις για να δούμε και τη συνέχεια. Ταυτόχρονα θέλουμε το κίνημα που διαμορφώνεται στο δημόσιο, τους χώρους που αγωνίζονται ενάντια στις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες, να βρούμε τη δυνατότητα να συντονιστούμε. Υπάρχουν δυσκολίες, αλλά επιμένουμε. Οπως έχουμε τη συνείδηση για το σχέδιο Αθηνά ότι είναι κομμάτι της επίθεσης και είναι για τα πανεπιστήμια το πιο σοβαρό ζήτημα, θέλουμε ένα κλίμα συνολικής αντεπίθεσης της πανεπιστημιακής κοινότητας, του φοιτητικού κινήματος, των εργαζόμενων και των διδασκόντων για να μην περάσει.

Εχω την πεποίθηση ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα μέτωπο αντίστασης μέσα στα πανεπιστήμια, αλλά και σε συντονισμό με την κοινωνία και τους κοινωνικούς αγώνες που μπορεί να είναι το σημείο εκείνο που θα δοκιμάσει την πολιτική της κυβέρνησης, που θα αρχίσει να ξηλώνει το πουλόβερ της πολιτικής των μνημονίων και θα οδηγήσει στην ανατροπή συνολικά της κυβερνητικής πολιτικής και βέβαια και της κυβέρνησης.


Υπουργεία: Αργύρης Μπουλής, εργαζόμενος στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης

Πώς έχουν επηρεάσει οι επιθέσεις των Μνημονίων τους εργαζόμενους του υπουργείου και που αποσκοπούν κατά τη γνώμη σου οι απολύσεις;

Το πρώτο είναι το οικονομικό κομμάτι, έχουν πέσει οι μισθοί κατά 30% με 40% από τότε που ξεκίνησε το μνημόνιο. Παλιότερα υπήρχαν τα επιδόματα που ήταν μεγάλο κομμάτι του μισθού και των συνολικών αποδοχών, αυτά όλα καταργήθηκαν. Και τώρα καταργούν και τα δώρα, πρώτα τα πετσόκοψαν και τώρα τα καταργούν. Και μένουμε έτσι μόνο με το βασικό μισθό. Επιπλέον η εφεδρεία πέρσι, αν και δεν έφυγαν πολλοί, άσκησε πίεση σε συναδέλφους να αποχωρήσουν δημιουργώντας μεγάλο κενό.

Στην πραγματικότητα έφυγε μεγάλο κομμάτι της παλιάς φρουράς, έγινε μαζική αποχώρηση ξαφνικά, χωρίς προετοιμασία κι αυτό δημιουργησε μεγάλο πρόβλημα στις θέσεις που κάλυπταν με την έννοια και της έντασης της δουλειάς και της εμπειρίας που είχαν. Οι λίγοι εργαζόμενοι που έχουμε μείνει πίσω αντιμετωπίζουμε πολλά προβλήματα, υπάρχει τρομερή πίεση. Οι αποχωρήσεις, σε συνδυασμό με τις περικοπές δημιουργούν μεγάλα προβλήματα, στον έλεγχο για παράδειγμα των τροφίμων και πώς αυτός γίνεται, μία από τις σημαντικότερες δηλαδή διαδικασίες του υπουργείου.

Στην πραγματικότητα πάνε να δώσουν κομμάτια στους ιδιώτες και πολλοί φοβούνται ότι αυτό θα γίνει ακόμα και σε τέτοιες σημαντικές λειτουργίες. Φάνηκε άλλωστε από την πολιτική που ακολούθησαν στην Αγροτική Τράπεζα ή την Δωδώνη. Την ίδια στιγμή έχουν περιοριστεί μια σειρά μέτρα στήριξης και ενίσχυσης στους αγρότες και τους κτηνοτρόφους που δίνονταν παλιότερα όταν πχ υπήρχαν κάποιες καταστροφές.

Η περαιτέρω μείωση του προσωπικού θα έχει ακόμα μεγαλύτερες επιπτώσεις στις συνθήκες εργασίας, στα μέσα που έχουμε στη διάθεσή τους, στα εργαστήρια αναλύσεων και ούτω καθεξής.

Πώς εξελίσσεται ο αγώνας σας;

Για οκτώ μέρες κλείσαμε τις υπηρεσίες του υπουργείου με καθημερινές συνελεύσεις και αποφάσεις για συνέχιση. Ο κόσμος δεν έφευγε από το χώρο του υπουργείου, ήταν εκεί καθημερινά. Στα πιο απομακρυσμένα κτίρια προσπαθήσαμε να αντιμετωπίσουμε την οργάνωση της απεργίας με περιφρουρήσεις και περιοδείες για ενημέρωση των συναδέλφων, αν και έγινε λίγο αργά και όχι από την αρχή οργανωμένα. Εγιναν κάποιες προσπάθειες συντονισμού με το υπουργείο Υγείας και κάναμε ένα κοινό κατέβασμα σε απεργία της ΑΔΕΔΥ. Ολοι οι συνάδελφοι έχουν αντιληφτεί τι γίνεται πολιτικά, το θέμα είναι πώς αντιμετωπίζουμε τις επιθέσεις. Χρειάζεται κλιμάκωση μέχρι να απολύσουμε αυτούς πριν μας απολύσουν εκείνοι.

Υπήρχε πρόταση τέτοια στη τελευταία μας συνέλευση και ένα σημαντικό κομμάτι συναδέλφων τη στήριξε παρότι το ΔΣ προσπαθούσε να αποκλιμακώσει με επιχειρήματα περί “οικονομίας δυνάμεων”, “να δούμε τι θα πουν τα άλλα ΔΣ και μετά να συνεχίσουμε”, “μείναμε μόνοι” κλπ.

Υπάρχουν όμως ζητήματα και για τη συνέχεια που θα μας ξαναβγάλουν στο δρόμο. Τα οργανογράμματα είναι ένα τέτοιο και είναι πολύ σημαντικό. Μιλάμε για ένα πετσόκομμα μονάδων χωρίς κριτήρια, χωρίς σοβαρή μελέτη, απλά περικοπές για δημοσιονομικούς λόγους που θα φέρουν ακόμα μεγαλύτερη μείωση θέσεων εργασίας, μιλάμε δηλαδή για νέες απολύσεις.