Τι κάνει η αριστερά στη Γαλλία;

Η κοινοβουλευτική Αριστερά της Γαλλίας βρίσκεται πολύ κάτω από το ύψος των περιστάσεων. Ενώ η άρχουσα τάξη της Γαλλίας μπαίνει επικεφαλής μιας πολεμικής εκστρατείας για να σταθεροποιήσει τον έλεγχό στη Δυτική Αφρική, το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΓΚΚ) και το “Κόμμα της Αριστεράς” το αντιμετωπίζουν σαν “ανθρωπιστική επέμβαση”.

Στην πραγματικότητα η κοινοβουλευτική Αριστερά λειτουργεί σαν ουρά του γαλλικού ιμπεριαλισμού. Και στη Γερουσία και στο Κοινοβούλιο, οι βουλευτές της Αριστεράς έδωσαν επί της αρχής τη στήριξή τους για την πολεμική περιπέτεια του Ολάντ. Η κριτική που κάνουν είναι ότι η Γαλλία δεν πρέπει να είναι μόνη της σε αυτή τη μάχη, αλλά αντίθετα να πάρει πρωτοβουλίες ώστε να μπει μπροστά ο ΟΗΕ και η Αφρικανική Ένωση. Ζητάνε από την κυβέρνηση να περιοριστεί στον βομβαρδισμό του Βορρά και να μην επεκτείνει τη δράση της προς το Νότο.

Εξαίρεση;

Η εφημερίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος “Ουμανιτέ” θέτει το ερώτημα στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο, Φρανσουά Αζενσί: “Είναι σπάνιο φαινόμενο, οι προοδευτικές δυνάμεις της Γαλλίας να εγκρίνουν μια στρατιωτική επέμβαση στο εξωτερικό. Γιατί το Μαλί αποτελεί την εξαίρεση;” Η απάντηση είναι: “Στο Μαλί υπάρχει ζήτημα με ομάδες αιμοβόρων εξτρεμιστών που θέλουν να επιβάλουν μια μεσαιωνική κοινωνία. Αυτός ο φονταμενταλισμός είναι μια νέα μορφή φασισμού”.

Την τιμή της Αριστεράς σώζει το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα. Η εφημερίδα τους κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο ενάντια στην επέμβαση. “Η θέση μας είναι στο άλλο άκρο της υποτιθέμενης εθνικής ενότητας... Η Γαλλία που είναι η πηγή των προβλημάτων δεν μπορεί να είναι η λύση. Μάλιστα, η Γαλλία που από την Ανεξαρτησία των αφρικανικών κρατών και έπειτα δεν έχει σταματήσει να υποστηρίζει τις χειρότερες δικτατορίες, τις χειρότερες σφαγές, τους χειρότερους πολέμους, που συμμετείχε στη γενοκτονία της Ρουάντας, σίγουρα δεν είναι η καταλληλότερη για να υπερασπίσει τα δικαιώματα των λαών της Αφρικής.”

Αν η γαλλική Αριστερά ξεχάσει τον κίνδυνο του Εθνικού Μετώπου της Λεπέν και ψάχνει τον “φασισμό” στην έρημο Σαχάρα, ούτε αντιφασιστικό κίνημα, ούτε προφανώς αντιπολεμικό κίνημα μπορεί να χτίσει.