Δένδιας, ο προϊστάμενος των βασανιστηρίων

«Ρώτησα και εγώ, όπως και εσείς, όπως κάθε λογικός άνθρωπος, γιατί έγινε; Γιατί δόθηκαν οι φωτογραφίες στη δημοσιότητα; Για να υπάρξει αναγνώριση, ώστε να υπάρξουν πληροφορίες για τις γιάφκες”.

Η κυνική ομολογία του Δένδια ότι οι κατηγορούμενοι για τη ληστεία στο Βελβενδό και συμμετοχή στους Πυρήνες της Φωτιάς δεν αναγνωρίζονται από το ξύλο και το ρετουσάρισμα έγινε για να αναγνωρίζονται, έρχεται να δικαιώσει για ακόμα μια φορά το σύνθημα του Δεκέμβρη του 2008: “ΕΛ.ΑΣ ελλήνων αστυνομικών, ρουφιάνων, δολοφόνων και βασανιστών”.

Οπως καταγγέλει η Παντελία Βεργοπούλου, μητέρα του ενός από τους συλληφθέντες Ανδρέα-Δημήτρη Μπουρζούκου, η αστυνομία απαγόρευε την μεταφορά του στο νοσοκομείο και την επικοινωνία με τον γιο της. Και όταν τα κατάφερε να μιλήσει μαζί του, την ενημέρωσε ότι “ακόμα και κατά την διάρκεια του ύπνου όλες τις μέρες είναι δεμένος πισθάγκωνα αφού πρώτα επί τέσσερις ώρες τον είχαν πεσμένο στα γόνατα φορώντας του κουκούλα και τον χτυπούσαν στο πρόσωπο”.

Ο Δένδιας έχει το θράσος να δηλώνει ότι θα είναι “αμείλικτος αν υπήρξε βασανισμός” και ότι οι τραυματισμοί έγιναν κατά τη σύλληψη, αλλά o λόγος του δεν μετράει ούτε στους υπονόμους. Τι να έγινε άραγε εκείνη η μήνυση στην εφημερίδα Γκάρντιαν για τις “ψεύτικες” καταγγελίες για τους βασανισμούς των 15 συλληφθέντων από την μηχανοκίνητη αντιφασιστική μοτοπορεία;

Δεκάδες

Τα βασανιστήρια στα αστυνομικά τμήματα, βέβαια, δεν ξεκίνησαν με τον Δένδια. Δεκάδες οι ιστορίες. Η περίπτωση με τους αστυνομικούς που είχαν βάλει δύο μετανάστες από την Αλβανία να βαράνε χαστούκια ο ένας στον άλλο τον Ιούνη το 2006. Τα ροζ βίντεο από τα κρατητήρια που υποχρέωναν εκδιδόμενες γυναίκες να γδύνονται, ενώ τις τράβαγαν με κινητά το 2007.

Το χουντογλέντι με τη “βάφτιση” του Αλβανού μετανάστη το 1993 με αστυνομικούς που σήμερα είναι προϊστάμενοι και αρχι-“συνδικαλιστές”. Τότε, οι διάφοροι υπουργοί Δημοσίας Τάξης από το Ρωμαίο μέχρι τον Χρυσοχοΐδη και τον Παυλόπουλο μιλάγανε ακόμα για “σταγονίδια” της χούντας που είναι “εξαιρέσεις” στον κανόνα και τους αφήνανε στο απυρόβλητο.

Τώρα με τη Χρυσή Αυγή, οι φασιστόμπατσοι οργανώθηκαν και κάνουν ό, τι γουστάρουν, με τον πολιτικό τους προϊστάμενο Δένδια να δηλώνει πριν μια βδομάδα στον Πρετεντέρη ότι “Δυστυχώς στην Ελλάδα η τρομοκρατία υπάρχει από το 1974 και μετά”.

Και ανιστόρητος, αφού μπόμπες έμπαιναν και στην εποχή της χούντας. Και προκλητικός, αφού το κάνει για να συνδέσει την λεγόμενη ¨“τρομοκρατία” με το 1974 και την εγκαθίδρυση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι για τους χρυσαυγίτες συλληφθέντες της “συμμορίας με τα καλάζνικοφ” στην Καβάλα το καλοκαίρι, (για σωρεία ληστειών τραπεζών και σπιτιών, ανατινάξεις με εκρηκτικά κλπ) ούτε φωτογραφίες μας έδειξε ο Δένδιας ούτε έμαθε κανείς να τους έδειραν, ούτε βέβαια να τους κατηγορήσουν για τρομοκρατία. Τα ίδια με τους χρυσαυγίτες δολοφόνους του Σεχζάτ Λουκμάν πριν από λίγες βδομάδες στα Πετράλωνα.

“All this are lies no people have touch them” που έλεγε και ο Πατακός στα καραβανο-αγγλικά του για τα βασανιστήρια της χούντας. Αλλά ήρθε το “1974 και μετά” και μπήκε στη φυλακή.