Η επίθεση Ψυχάρη στο συνδικαλισμό

Τα γεγονότα είναι γνωστά. Έγινε συνδικαλιστική κόντρα στο ΔΟΛ από την Πέμπτη 14/3 μέχρι την Πέμπτη 21/3, με πενθήμερη απεργία, προκειμένου να ανακληθεί η απόφαση του Ψυχάρη να διώξει με απόλυση -για δεύτερη φορά- τη Γιάννα Σακελλαρίου, βασική συνδικαλίστρια στο ΔΟΛ, σε μια στοχευμένη προσπάθεια να σπάσει το μαχητικό συνδικαλισμό στο χώρο.

Η Γιάννα Σακελλαρίου εργάζεται στον οργανισμό 23 χρόνια, είναι μητέρα δύο παιδιών και έχει τις καλύτερες αξιολογήσεις πάνω στη δουλειά της.

Στην πραγματικότητα όσοι δεν έχουν χάσει εντελώς την προοπτική του συλλογικού αγώνα, της αλληλεγγύης των εργαζομένων σαν απάντηση στην εκμετάλλευση και καταπίεση που τους ασκούν οι εξουσιαστές τους, γνωρίζουν τη συμμετοχή της Γιάννας στους συλλογικούς αγώνες του κλάδου, τη συμμετοχή της στις εκλογές της ΕΠΗΕΑ από χρόνια - παλιότερα επικεφαλής μικρής αριστερής παράταξης και στη συνέχεια στηρίζοντας την παράταξη που ανήκει σήμερα, το Δίκτυο Αλληλεγγύης και Παρέμβασης, όπου στις τελευταίες εκλογές έχει αναδειχτεί πρώτη αναπληρώτρια της παράταξής της και σύνεδρος στην ΠΟΕΜΤΥΜ.

Αυτό που μετράει όμως περισσότερο είναι οι αγώνες της Γιάννας μέσα στο χώρο δουλειάς της, μέσα στο ΔΟΛ, γιατί είναι αγώνες ταυτισμένοι με τους αγώνες των συναδέλφων της. Δεν είναι μόνο ο ρόλος που έπαιξε στις μεγάλες αναμετρήσεις με την εργοδοσία: ότι πρωτοστάτησε στην εφταήμερη απεργία ενάντια στις μαζικές απολύσεις των διοικητικών το 2010 και στη συνέχεια εκλέχτηκε εκπρόσωπος των διοικητικών. Ή στην κόντρα από τη θέση του εκπροσώπου των διοικητικών πριν από ενάμισυ χρόνο για να μην περάσουν οι μειώσεις και οι ατομικές συμβάσεις, όπου λειτουργούσε από καιρό σε ένα καθεστώς εργοδοτικών απειλών που έφτασαν και στην πρώτη δίωξη-απόλυσή της πριν από ένα χρόνο, η οποία ανακλήθηκε μετά την επίδειξη αποφασιστικότητας και αγωνιστικής απεργιακής κλιμάκωσης από όλες τις ενώσεις του κλάδου.

«Έδινε την ψυχή της»

Είναι και το ότι κάθε φορά μέσα από την εργασιακή επιτροπή που έστησε με άλλους αγωνιστές συναδέλφους, ήταν δίπλα στον καθένα και στην καθεμιά, έδινε τη ψυχή της για να ενώσει τους συναδέλφους της, ανεξαρτήτου ειδικότητας, για να οχυρωθούν απέναντι στον κανιβαλισμό που τους σπρώχνει εργοδότης και μεγαλοστελέχη. Τώρα σ’ αυτό τον αγώνα έδωσε και τη δουλειά της. Πάρα πολύς κόσμος από όλες τις ειδικότητες στάθηκαν αλληλέγγυοι και σ’ αυτή τη μάχη. Για να φρενάρουν συλλογικά τις επιθέσεις, να αλλάξουν τις ιδέες τους και να πιστέψουν στη νίκη της τάξης μας απέναντι στους καπιταλιστές, τη δυνατότητα να οργανώσουμε χωρίς αφεντικά και μάνατζερς μια καλύτερη κοινωνία, σοσιαλιστική στην πράξη κι όχι στα λόγια.

Ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι τη νίκη με δικαστικό αγώνα, συνδικαλιστική πίεση, πολιτική πίεση. Δεν είναι μικρής σημασίας το γεγονός ότι στο βασικό συγκρότημα τύπου παραδοσιακά στην Ελλάδα, διώκεται ο αγωνιστικός συνδικαλισμός. Ο αγώνας θα είναι κοινός με τους αγώνες που θα ξεσπάσουν το επόμενο διάστημα στο συγκρότημα για να μην περάσουν οι επερχόμενες μαζικές απολύσεις, για να υπάρχει συλλογική σύμβαση, να σταματήσει το δουλεμπόριο με τις εκβιαστικές ατομικές συμβάσεις. Κανένας δεν μπορεί να βάζει το κεφάλι στην άμμο. Η επίθεση του Ψυχάρη στο συνδικαλισμό γίνεται κυρίως ενόψει των επόμενων αντεργατικών μέτρων. Το γεγονός ότι σ’ αυτά τα σχέδια θα ήταν εμπόδιο η βασική μαχητική συνδικαλίστρια των διοικητικών στο χώρο- γεγονός που δεν αλλάζει από το ότι στην εκλογή εκπροσώπου πριν από ένα μήνα, όπου ψήφισε μέχρι κι ο γιος του Ψυχάρη, η Γιάννα βγήκε αναπληρώτρια εκπρόσωπος. Ο εργοδότης ξέρει που υποφέρει ο ταξικός του αντίπαλος. Ξέρει ότι ο αγωνιστής συνδικαλιστής, η εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του στον αγώνα που έρχεται δεν αναπληρώνεται εύκολα και θέλει να βγάλει αυτό το αγκάθι από το δρόμο του.

Εργασιακή Επιτροπή ΔΟΛ