Νέο τεύχος Σοσιαλισμός από τα κάτω. Στα σταυροδρόμια της Αριστεράς

“Τα σταυροδρόμια της αριστεράς” είναι ο τίτλος του νέου τεύχους (Νο 98) του περιοδικού Σοσιαλισμός Από τα Κάτω (ΣΑΚ).

Στο άρθρο που ανοίγει το περιοδικό, ο Πάνος Γκαργκάνας διαπιστώνει ότι η κυβέρνηση Σαμαρά βρίσκεται παγιδευμένη ανάμεσα στην επιδείνωση της κρίσης, όπως φάνηκε από την χρεωκοπία του κυπριακού τραπεζικού συστήματος και την συνταγή του κουρέματος των καταθέσεων (bail-in), και την διάθεση του εργατικού κινήματος, όπως έδειξαν οι εκπαιδευτικοί, για σύγκρουση. “Το ζήτημα είναι αν η αριστερά θέλει να κάνει τα βήματα μπροστά που θα αξιοποιήσουν αυτή την κατάσταση”, γράφει ο Π. Γκαργκάνας εξηγώντας πως τόσο η άρνηση του ΚΚΕ να στηρίξει την απεργία της ΟΛΜΕ όσο και η στάση της ηγεσίας του Τσίπρα φέρνει στην επιφάνεια την αναγκαιότητα για το δυνάμωμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Προς το χειρότερο

“Η κρίση επιδεινώνεται”, υποστηρίζει στο άρθρο του “Καπιταλισμός χωρίς πυξίδα” ο Κώστας Σαρρής δίνοντας την εικόνα των οικονομικών εξελίξεων διεθνώς. Την ίδια ώρα που “η εαρινή έκθεση της ΕΕ αναγκάστηκε να αναθεωρήσει προς το χειρότερο τις προβλέψεις για το ΑΕΠ της Ευρωζώνης και υπολογίζει τώρα πως θα συρρικνωθεί κατά 0,4% το 2013” και που “το ίδιο το ΔΝΤ παραδέχεται ότι η παγκόσμια οικονομία επιβραδύνει επικίνδυνα για τα έτη 2013 και 2014”, ο Στουρνάρας κάνοντας λαθροχειρίες, κοκορεύεται πως η Ελλάδα κατάφερε πρωτογενές πλεόνασμα την ίδια στιγμή που τα έσοδα καταρρέουν.

Μπροστά στην 2η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 1-2 Ιούνη ο Θανάσης Καμπαγιάννης γράφει για τις βασικές επιλογές που ανοίγει η συζήτηση στην αντικαπιταλιστική αριστερά σε μια κρίσιμη καμπή της ταξικής πάλης. “Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει κατορθώσει να μετατραπεί σε υπαρκτό πόλο μέσα στην Αριστερά και το κίνημα, με τρόπο που η επαναστατική Αριστερά δεν το είχε καταφέρει ποτέ στην πλούσια ιστορία της”, γι' αυτό “και οι πολιτικές απαντήσεις που θα δώσει η Συνδιάσκεψη του Ιούνη μπορούν να δώσουν τον τόνο της συζήτησης σε ολόκληρη την Αριστερά και να επηρεάσουν τις εξελίξεις στο κίνημα”.

Σημαντική είναι η συμβολή του Ντίνου Αγιομαμίτη ο οποίος θυμίζει την ιστορία του ΑΚΕΛ και εξηγεί γιατί χρειάζεται επαναστατική Αριστερά και στην Κύπρο. “Η κρίση στην Κύπρο ανέδειξε δυο σημαντικά στοιχεία”, αναφέρει ο Ν. Αγιομαμίτης. Το πρώτο είναι το βάθεμα της κρίσης του καπιταλισμού και το δεύτερο είναι η αδυναμία της αριστεράς να δώσει αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση για την προστασία της εργατικής τάξης, των εργατικών κατακτήσεων, του κοινωνικού κράτους και των δημόσιων επιχειρήσεων. Κάνοντας μια εκτενή αναφορά στην ρεφορμιστική παράδοση του ΑΚΕΛ και την αριστερή κυβέρνηση ο αρθρογράφος εξηγεί την αναγκαιότητα της συγκρότησης της επαναστατικής αριστεράς.

Πενήντα χρόνια κλείνουν από την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Η Μαρία Στύλλου εξιστορεί τις διεργασίες που οδήγησαν στο εκρηκτικό κίνημα του '60 και βγάζει διδάγματα για το σήμερα. Ξεκινώντας από την δολοφονία του Λαμπράκη ξεδιπλώνει ολόκληρη την ιστορική περίοδο που ξεκινάει από την ίδρυση της ΕΔΑ το 1951, την εκλογική της άνοδο το 1958 και φτάνει στα Ιουλιανά το καλοκαίρι του 1965. Η δυναμική επανεμφάνιση και η ανάπτυξη του μαζικού εργατικού, φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος δεν κατάφερε τελικά να αποφύγει τις τρίπλες των γραφειοκρατών και των ρεφορμιστικών ηγεσιών. “Το σημερινό κίνημα έχει πολλά να διδαχθεί από τα συγκλονιστικά εκείνα γεγονότα πριν από πενήντα χρόνια, για να μην αφήσουμε τις ρεφορμιστικές ηγεσίες να χαραμίσουν ξανά τις ευκαιρίες”, καταλήγει η Μ. Στύλλου.

Πώς μπορεί η εργατική τάξη να ξεφύγει από τις καταστροφές της καπιταλιστικής κρίσης; Ο Λέανδρος Μπόλαρης στο άρθρο του “Παραγωγική ανασυγκρότηση ή εργατική εξουσία;” θυμίζει το οικονομικό πρόγραμμα του ΕΑΜ, εξηγεί τα όριά του και προτείνει εναλλακτικές λύσεις. Αναλύει πώς τελικά τα προγράμματα “ανασυγκρότησης” δεν έγιναν αφετηρία της μετάβασης στο σοσιαλισμό, αλλά του αφοπλισμού του εργατικού κινήματος και αντιπροτείνει το μοντέλο της εργατικής εξουσίας και του διεθνισμού: το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα, που απαντάει στις άμεσες πιεστικές ανάγκες των εργατών και δίνει τη γέφυρα για την εργατική εξουσία και “ψυχή” του είναι ο εργατικός έλεγχος.

Στο άρθρο “Τα συνέδρια της Αριστεράς”, ο Νίκος Λούντος, λίγο μετά το συνέδριο του ΚΚΕ και λίγο πριν το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και τη Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ γράφει για την αναζήτηση της στρατηγικής που ανοίγει σήμερα στην Αριστερά, υποστηρίζοντας ότι “η ριζοσπαστικοποίηση είναι η κινητήρια δύναμη που αναγκάζει την αριστερά να ανοίξει ζητήματα στρατηγικής”. Ο Σωτήρης Κοντογιάννης εξηγεί πως η όξυνση των ανταγωνισμών για τις ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο δεν θα καλυτερέψουν τη ζωή για την εργατική τάξη.

Βιβλία

Τέλος και στο νέο τεύχος του ΣΑΚ μπορείτε να βρείτε βιβλιοκριτικές για τα βιβλία: “Εξεγερμένες Πόλεις” του Ντέιβιντ Χάρβεϊ (παρουσίαση: Πάνος Γκαργκάνας). “Αντεπίθεση-η αμερικάνικη εργατική τάξη τη δεκαετία του '30” του Τζον Νιούσινγκερ (παρουσίαση: Λένα Βερδέ). “Η μεγάλη πρόκληση-Η κρίση, η Αριστερά, η Εξουσία” του Πέτρου Παπακωνσταντίνου (παρουσίαση: Λέανδρος Μπόλαρης). “Νεπάλ. Εθνότητες, κάστες, τάξεις στην κορφή του κόσμου 1769-2008” του Σπύρου Σακελλαρόπουλου (παρουσίαση: Μπάμπης Κουρουνδής) καθώς και την επισκόπηση του Θανάση Καμπαγιάννη στα νέα τεύχη της “Ουτοπίας”, της “Μαρξιστικής Σκέψης” και του International Socialism Journal.