H άποψή μας: Τουρκία και ΑΝΤΑΡΣΥΑ ο δρόμος της ανατροπής

Η φανταστική έκρηξη του μαζικού κινήματος που σαρώνει αυτή τη στιγμή την Τουρκία στέλνει συγκλονιστικά μηνύματα πολύ πέρα από τα σύνορα της γειτονικής χώρας. Ο δρόμος της εξέγερσης παραμένει επίκαιρος –ή πιο σωστά, δεν έφυγε ποτέ από την ημερήσια διάταξη- όσα ψέματα κι αν λένε οι προπαγανδιστές της «σταθεροποίησης» του συστήματος. Η αντικαπιταλιστική αριστερά δικαιώνεται για άλλη μια φορά, όπως επιβεβαίωσε και η δεύτερη πανελλαδική συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που έτυχε να γίνεται την ίδια ώρα που οι διαδηλωτές ξεχύνονταν στις πλατείες της Τουρκίας.

Σε όλα τα τελευταία (μνημονιακά) χρόνια, οι απολογητές του καπιταλισμού μάς έλεγαν ότι και η Τουρκία είχε βρεθεί στα χέρια του ΔΝΤ αλλά εφαρμόζοντας τα προγράμματά του πέτυχε ένα οικονομικό θαύμα. Εμείς, από τις στήλες του περιοδικού Σοσιαλισμός από τα κάτω (τεύχος 87, Ιούλης-Αύγουστος 2011) απαντούσαμε:

«Οι μεγάλες επιχειρήσεις της Δύσης, που κάθονται πάνω σε βουνά από ρευστά αποθεματικά και δεν προχωρούν σε επενδύσεις στις αναπτυγμένες χώρες, επιδίδονται σε κερδοσκοπικές κινήσεις στις αναδυόμενες αγορές. Η εισροή τέτοιων κεφαλαίων στη Βραζιλία ή στην Τουρκία δημιουργεί φαινόμενα οικονομικής ευεξίας που στην πραγματικότητα είναι φούσκες. Φούσκες στα χρηματιστήριά τους, φούσκες στα ακίνητα και βέβαια στις πρώτες ύλες. Χωρίς μια βιώσιμη ανάκαμψη διεθνώς, αυτές οι νέες φούσκες δεν είναι διατηρήσιμες, όπως δεν ήταν διατηρήσιμα τα «θαύματα» της Ιρλανδίας ή ακόμα και της «ισχυρής Ελλάδας του Ευρώ» το προηγούμενο διάστημα.

Παράδειγμα

Από αυτή την άποψη, όταν διάφοροι προπαγανδιστές των «διαρθρωτικών αλλαγών» χρησιμοποιούν το παράδειγμα της Τουρκίας για να πείσουν τους εργαζόμενους να αποδεχθούν τις ιδιωτικοποιήσεις, τις περικοπές μισθών και τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, πρέπει να τους θυμίζουμε ότι πριν από δέκα χρόνια οι Τούρκοι ομόλογοί τους χρησιμοποιούσαν το παράδειγμα της Ελλάδας και των επιτυχιών της ένταξης στο Ευρώ. Η αλήθεια είναι ότι η σημερινή κρίση της Ελλάδας δείχνει το μέλλον της Τουρκίας και όχι το αντίστροφο».

Τώρα, αυτό το μέλλον βρίσκεται εδώ, καθώς οι διαδηλωτές της Τουρκίας αδελφώνουν την πλατεία Ταξίμ με το Σύνταγμα και το Χρηματιστήριο της Ισταμπούλ κατρακυλάει πανικόβλητο.

Όσο για τους ισλαμόφοβους τουρκοφάγους που έλεγαν ότι ο «σουλτάνος» Ερντογάν απλώνει το οθωμανικό δοβλέτι μέχρι την Αίγυπτο αφού οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι κληρονόμησαν την Αραβική Άνοιξη, η απάντηση ήρθε από τον απλό κόσμο που συνδέει την πλατεία Ταξίμ με την πλατεία Ταχρίρ του Κάιρου.

Ένας Σύρος πρόσφυγας που συμμετείχε στην Ταξίμ το είπε απλά στο πλακάτ που κρατούσε: «Ευχαριστούμε Ταγίπ (Ερντογάν) που μας κάνεις να αισθανόμαστε σαν να βρισκόμαστε στη Δαμασκό». Ο Ερντογάν παίρνει τη θέση που του αξίζει δίπλα στον Άσαντ, τον Μουμπάρακ, τον Μπεν Αλί και τους άλλους που θα ακολουθήσουν. Εμείς χρειάζεται να προσθέσουμε τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη σε αυτή τη λίστα.

Και θα το κάνουμε. Όσο πιο πολύ προσαρμόζονται οι ηγεσίες της κοινοβουλευτικής αριστεράς στον ψεύτικο ρεαλισμό είτε της «διαπραγμάτευσης μέσα στο ευρώ» είτε των «αρνητικών συσχετισμών», τόσο πιο αποφασιστικά θα επιμένει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ότι η μόνη ρεαλιστική προοπτική είναι ο δρόμος της Ταχρίρ και της Ταξίμ. Μέχρι τη νίκη.


Διαβάστε επίσης

Συνδιάσκεψη ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Ενωτικά και αντικαπιταλιστικά 

Συνδιάσκεψη ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Μπροστά, σε όλες τις μάχες 

Ανταπόκριση από την ΤΟΥΡΚΙΑ: TAYYIP ISTIFA! 

Το κίνημα στην Τουρκία έχει τεράστιες εμπειρίες