“Υπάρχει μια μεγαλύτερη ελευθερία”. Ο λόγος στους ίδιους τους εργαζόμενους της ΕΡΤ

Παντελής Γεωργίου, μοντέρ

- Συνεχίζετε να δουλεύετε στην ΕΡΤ το τελευταίο δεκαπενθήμερο αλλά με διαφορετικές συνθήκες. Το κανάλι είναι υπό τον έλεγχό σας και δουλεύετε για να υπερασπιστείτε τον αγώνα σας. Περίγραψέ μου αυτή τη διαδικασία:

Αυτό που έκανα κάνω. Από τη στιγμή που το γενικότερο πλαίσιο είναι πιο απελευθερωμένο, μπορώ κι εγώ να κάνω καλύτερα τη δουλειά μου. Πριν είχες τον άλλον να σου λέει μη βάλεις αυτό, μην κάνεις εκείνο, ενώ τώρα αυτό έχει μειωθεί. Τώρα μπορείς και δείχνεις περισσότερα πράγματα, προβάλλεις περισσότερα, υπάρχει μια μεγαλύτερη ελευθερία. Δεν κάνει βέβαια ο καθένας ό,τι θέλει. Υπάρχει μια “λογική” σε αυτό που γίνεται. Υπάρχει μια συνεννόηση μεταξύ μας. Σαφέστατα με μια μεγαλύτερη ελευθερία που πριν δεν υπήρχε. Κι αυτό φαίνεται περισσότερο στους δημοσιογράφους που βγαίνουν και μιλάνε, και πιο έμμεσα σε μας που κάνουμε το μοντάζ κλπ.

- Ποια μπορεί να είναι η προοπτική σε αυτό τον αγώνα;

Αυτό που γίνεται, που βγαίνει ο κάθε Σαμαράς και λέει σας κλείνω, δεν με κάνει αισιόδοξο. Η ΕΡΤ είναι μια μικρογραφία του τι θέλουν να κάνουν σε όλη την Ελλάδα. Τα πράγματα έχουν γίνει πολύ άγρια. Ξαφνικά αποφασίζει ένας άνθρωπος και λέει κομμένα τα πάντα. Διώχνω ανθρώπους. Μέσα στην ΕΡΤ υπήρχαν άνθρωποι που είχαν προβλήματα. Είχαν μπει με συγκεκριμένους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ και μιλάμε για άτομα με ειδικές ανάγκες κλπ. Όλοι αυτοί μείνανε στο δρόμο. Άκριτα. Χωρις καμία λογική. Διώξανε έγκυες γυναίκες, που υποτίθεται έχουν μια προστασία. Αντ'αυτού είπανε “cut”, τέλος, μαύρο και συκοφαντήσανε κι όλο το προσωπικό.

Από την άλλη πλευρά, αυτό που ζούμε εδώ, τις τελευταίες δύο βδομάδες, είναι πρωτόγνωρο. Και πέρα από την ΕΡΤ υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα. Μέχρι τώρα εγώ δεν ήξερα ότι υπάρχει εργοστάσιο στη Βόρεια Ελλάδα που τό ’χουν πάρει οι εργαζόμενοι, το λειτουργούν κι αποφασίζουν οι ίδιοι. Δεν το είχα ξανακούσει, νομίζω γιατί δεν είχε προβληθεί κιόλας. Τώρα προβάλλεται. Επειδή δίνεται βήμα σε κάποιους ανθρώπους να μιλήσουν, προβάλλονται πράγματα και τα μαθαίνουμε κι εμείς.

Σίγουρα κάτι πρέπει να αλλάξει. Μακάρι να είναι η ΕΡΤ η αφετηρία. Γιατί σου λέω το θέμα δεν είναι μόνο οι δυόμιση χιλιάδες εδώ μέσα. Το θέμα είναι γενικότερο.

Όπου και να καταλήξει η ΕΡΤ, σίγουρα θα μείνει στην ιστορία αυτό που γίνεται εδώ.

- Εξήγησέ μου πώς οργανώνεται η δουλειά στην ΕΡΤ τις τελευταίες δύο βδομάδες.

Προφανώς γίνονται συνελεύσεις. Για την περιφρούρηση το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχουν πάρει τα σωματεία. Δεν σημαίνει όμως ότι περιφρουρούν πέντε άτομα που βγάζει το σωματείο. Περιφρουρούμε όλοι. Μπορεί να ερχόμαστε 12 ώρες την ημέρα, τις πρώτες μέρες ακόμα περισσότερες, η περιφρούρηση εδώ μέσα είναι στα χέρια όλων μας. Νομίζω ότι σε αυτό τον τομέα τα έχουμε πάει καλά. Γιατί ό,τι υπάρχει εδώ μέσα δεν είναι δικό μου, ούτε της κυβέρνησης. Είναι περιουσία του ελληνικού λαού. Όσο αφορά τη δουλειά αυτή καθεαυτή, πέρα από την “άνωθεν” παρέμβαση που μπορεί να είχαμε, υπήρχε κι ένα είδος αυτολογοκρισίας εδώ μέσα, από φόβο για τη δουλειά μας κλπ. Τώρα αυτή η αυτολογοκρισία έχει μειωθεί πολύ. Κι όταν υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία, το αποτέλεσμα είναι πιο σωστό. Μακάρι αυτό να συνέβαινε και γενικότερα στην κοινωνία.


Μαρίνα Δεμερτζιάν, δημοσιογράφος

- Κάνετε μια κινητοποίηση που δεν είστε απλά στο δρόμο με απεργία, αλλά που δουλεύετε στο κανάλι με τη διαφορά ότι αυτό είναι στον έλεγχό σας. Πόσο διαφορετική είναι η δουλειά σου μέσα σε αυτό το δεκαπενθήμερο κινητοποιήσεων, σε σχέση με πριν;

Πολλοί λένε ότι όλη αυτή η κατάσταση έχει λειτουργήσει απελευθερωτικά. Εγώ θα το έλεγα απενοχοποιητικά. Δηλαδή αισθανθήκαμε τον εαυτό μας ως κομμάτι της κοινωνίας, ήρθαν άνθρωποι και μας στηρίξανε και θέλουμε να το ανταποδώσουμε. Όχι να το ανταποδώσουμε λαϊκίστικα, αλλά νοιώθαμε πως οφείλαμε να ανοίξουμε θέματα που αφορούν και τον κόσμο εκτός από εμάς. Και να ανοίξουμε ένα διάλογο πάνω σε αυτά. Ούτε εμείς έχουμε τις ίδιες απόψεις εδώ μέσα, ούτε ο κόσμος έχει όλος την ίδια άποψη. Αλλά κάποια θέματα που θεωρούνταν “κλειστά” ή προβαλλόταν η μία οπτική, μπορέσαμε να τα προσεγγίσουμε περισσότερο.

Έχουμε ένα προνόμιο αυτές τις μέρες εδώ πέρα. Ότι έχουμε το ρεπορτάζ σπίτι μας. Δηλαδή η ΕΡΤ έχει γίνει σημείο συνάντησης πρωτοβάθμιων σωματείων, οργανώσεων κλπ. Ήρθαμε σε επαφή με κόσμο που μέχρι πριν ερχόμασταν στην καλύτερη περίπτωση μέσω ενός τηλεφώνου για να τσεκάρουμε ένα ρεπορτάζ. Τώρα ο άλλος είναι μπροστά σου, μπορείς να του κάνεις περισσότερες ερωτήσεις, να βγάλεις θέματα και μέσα από αυτή τη ζωντανή διαδικασία γεννήθηκαν θεματικές συζητήσεις, νέα ρεπορτάζ κλπ. Από κει που μας απορροφούσε τον περισσότερο χρόνο η ενασχόληση με τις θεσμικές πηγές, τώρα μας απορροφά τον ίδιο χρόνο ή ακόμα περισσότερο το τι λένε αυτοί που τους αφορά το κάθε θέμα.


Αθηνά Βάρσου, διοικητικός (ομάδα περιφρούρησης)

- Όλο αυτό το δεκαπενθήμερο είσαι μέλος της ομάδας περιφρούρησης. Περιφρουρείτε τις εγκαταστάσεις με μεγάλη συνέπεια.

Πέρα από το ότι είμαστε εργαζόμενοι κι αγαπάμε αυτό που κάνουμε, θεωρούμε ότι η ΕΡΤ είναι ένας δημόσιος χώρος και περφρουρούμε όχι μόνο τις εγκαταστάσεις και τα μηχανήματα, αλλά και το αρχείο, προσέχουμε την καθαριότητα, το να λειτουργούν τα πράγματα με μια αρμονία ώστε να μην ξεφεύγουν καταστάσεις. Το θεωρούμε υποχρέωσή μας να το κάνουμε αυτό γιατί είναι η δουλειά μας.

- Φοβάστε απόπειρες δολιοφθορών, προβοκάτσιας κλπ;

Από τη στιγμή που έχουμε αυτή την περιφρούρηση δεν το φοβόμαστε. Είναι άνθρωποι όλη τη μέρα κι όλη τη νύχτα εδώ. Είμαστε και χρεωμένοι οι περισσότεροι με πάρα πολλά πράγματα υπ'ευθύνη μας, οπότε θα ήταν σαν να μην προσέχουμε το σπίτι μας. Εγώ είμαι 19 χρόνια εδώ μέσα. Από δω πληρωνόμασταν, εδώ δουλεύαμε, εδώ ζούσαμε. Αν δεν υπήρχε περιφρούρηση σίγουρα θα φοβόμασταν για αυτό που λες.

- Συνεχίζετε να δουλεύετε στην ΕΡΤ μετά την ανακοίνωση για το κλείσιμό της αλλά υπό διαφορετικό καθεστώς.

Δουλεύουμε με μεγαλύτερη όρεξη μπορώ να πω. Δουλεύουμε με μεγαλύτερο πάθος, γιατί νοιώθουμε ότι μας παίρνουν από τα χέρια μας κάτι που αγαπάμε πάρα πολύ. Δίνουμε αγώνα αυτή τη στιγμή και δε μας ενδιαφέρουν ούτε οι ώρες, ούτε ότι δεν πληρωνόμαστε, ούτε τίποτε άλλο. Πιστεύω πως μπορούμε να νικήσουμε. Άμα είμαστε ενωμένοι. Αλλά θέλω να δω κι άλλο κόσμο γύρω μας. Γιατί εφόσον έγινε αυτό με την ΕΡΤ, πιστεύω ότι άνοιξε μια πόρτα να κάνουν παντού τα ίδια πράγματα, με κλεισίματα, απολύσεις κλπ. Πιστεύω ότι ο κόσμος πρέπει να είναι εδώ κάθε βράδυ. Από τους φορείς, τις ΔΕΚΟ, τα υπουργεία, από ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Είναι πολύ επικίνδυνο αυτό που πάει να συμβεί και πρέπει ο κόσμος να ξεσηκωθεί ακόμα περισσότερο.