H άποψή μας: Αυτός που πλεονάζει είναι ο Σαμαράς

Τη Δευτέρα το βράδυ καθώς το πρωθυπουργικό αεροπλάνο σηκωνόταν από τα Σπάτα με κατεύθυνση τις ΗΠΑ, ο Σαμαράς είχε πανοραμική άποψη των πυρκαγιών που κατάκαψαν ξανά την Πάρνηθα και το Μαραθώνα.

Οι χιλιάδες απολύσεις και τα κλεισίματα οργανισμών και νοσοκομείων που εξήγγειλε αυτές τις μέρες η κυβέρνησή του έχουν στόχο να κάνουν στάχτες και αποκαϊδια τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, καταστρέφοντας το όποιο κράτος πρόνοιας έχει διασωθεί, στέλνοντας στον καιάδα της ανεργίας δεκάδες χιλιάδες ακόμα οικογένειες.

Η κυβερνητική προπαγάνδα προσπαθεί να μας πείσει για τα «καλά νέα», «επενδύσεις» και άλλα πολλά, που θα φέρει η συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Ομπάμα την Πέμπτη. Όμως η αλήθεια είναι ότι τα νέα για την συγκυβέρνηση Σαμαρά δεν είναι καθόλου καλά.

Μετά την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, την προηγούμενη βδομάδα σειρά είχε το ΔΝΤ. Η έκθεσή του ομολογεί ότι το ελληνικό πρόγραμμα δεν βγαίνει και ζητάει να υπάρξει νέο κούρεμα του χρέους, απαιτώντας κι άλλες απολύσεις, νέες μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και λιτότητα για περισσότερα χρόνια.

Η έκθεση του ΔΝΤ ανησυχεί επίσης για την πολιτική αστάθεια που επικρατεί στη χώρα. Και έχει κάθε λόγο. Η οριακή ψήφιση του πολυνομοσχεδίου πριν από τρεις βδομάδες δεν έχει καταφέρει να εκτονώσει την κρίση μέσα στην συγκυβέρνηση. Πιο τρανταχτό παράδειγμα, η πρόταση για άρση της αναστολής του πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας εκ μέρους του υφυπουργού Ανάπτυξης, που δεν συγκεντρώνει ούτε τους βουλευτές ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Άλλο ένα σημάδι αδυναμίας, η ψήφιση στη Βουλή της τροπολογίας για το κλείσιμο οργανισμών με προεδρικά διατάγματα.

Στο υπουργικό συμβούλιο της περασμένης Πέμπτης, ο Σαμαράς αγχωμένος κάλεσε τους υπουργούς να αποφύγουν την «καλοκαιρινή ραστώνη» και να τρέξουν το πρόγραμμα των απολύσεων μέσα στον Αύγουστο. Η ανησυχία τους φαίνεται από την προσπάθειά τους να καθησυχάσουν τις αντιδράσεις.

Ο Μητσοτάκης, ο Γεωργιάδης και οι άλλοι υπουργοί προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλό τους λέγοντας ότι πρόκειται για «κινητικότητα» και όχι απολύσεις, για «αναδιαρθρώσεις» και όχι κλεισίματα. Η έκθεση του ΔΝΤ τους διαψεύδει αναφέροντας ρητά ότι από τις διαθεσιμότητες «ένας σημαντικός αριθμός (2.000 από τις 4000 διαθεσιμότητες του Ιουλίου) θα πάρουν το δρόμο της απόλυσης».

Ξεσηκωμός

Όμως, το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση τις αμέσως επόμενες βδομάδες δεν είναι το ΔΝΤ είναι το εργατικό κίνημα. Ο φετινός απεργιακός αυγουστιάτικος ξεσηκωμός (βλέπε σελίδες 4,5,6,7,) δεν έχει προηγούμενο τις τελευταίες δεκαετίες.

Με τους εργαζόμενους στα ασφαλιστικά ταμεία, τον ΟΑΕΔ, τα νοσοκομεία, τα υπουργεία να ετοιμάζονται για νέες απεργίες το τρίτο δεκαήμερο του Αυγούστου, την ΕΡΤ να συνεχίζει την κατάληψη και τους καθηγητές να έχουν αποφασίσει απεργία διαρκείας με το άνοιγμα των σχολείων, οι επόμενες βδομάδες θα είναι κρίσιμες.

Το φετινό συλλαλητήριο στη ΔΕΘ στις 7 Σεπτεμβρίου πρέπει να βρει όλα τα σφυριά να βαράνε συντονισμένα στο ρυθμό της απεργίας διαρκείας και των καταλήψεων για την ανατροπή της σάπιας συγκυβέρνησης της τρόικας και των μνημονίων.