Όχι υποχωρήσεις απέναντι στις προβοκάτσιες

“Όπως καυχώνται άνθρωποι του Σαμαρά και του Δένδια στην ΕΥΠ -οι οποίοι αισθάνονται πανίσχυροι τις τελευταίες μέρες-, η εξάρθρωση του μαύρου, δηλαδή της Χρυσής Αυγής, είναι πρόβα τζενεράλε για το 'συντριπτικό πλήγμα στο κόκκινο', δηλαδή στην Αριστερά”, εξηγούσε.

Ανάμεσα στους τρόπους με τους οποίους η κυβερνητική προπαγάνδα καθώς και “τα δυναμικά στηρίγματα της πολιτικής Σαμαρά” σε αστυνομία, ΕΥΠ και Δικαιοσύνη ενορχηστρώνουν την προβοκάτσια, η Αυγή αναφέρει ότι “Αφού δηλαδή 'μετασκευάστηκε' το λαϊκό κίνημα στις Σκουριές σε εγκληματική οργάνωση, με αποτέλεσμα να κατηγορούνται αυτή τη στιγμή ως εγκληματίες είκοσι τρεις κάτοικοι και να είναι προφυλακισμένοι τέσσερις, η προσπάθεια είναι να κατασκευάσουν τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ και τον καθοδηγητικό του ρόλο, κατά την παλιά μέθοδο του κομμουνιστικού δακτύλου. Σύμφωνα μάλιστα με ασφαλείς πληροφορίες, στο στόχαστρο της ΕΥΠ δεν είναι μόνο στοχοποιημένος, λόγω δημόσια διατυπωμένων απόψεών του, βουλευτής της Μακεδονίας, αλλά και βουλευτές της Θεσσαλονίκης, των οποίων επίσης τα τηλέφωνα και οι κινήσεις παρακολουθούνται. Όπως επίσης υπό συστηματική παρακολούθηση είναι, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ένας τουλάχιστον βουλευτής του ΚΚΕ και στελέχη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ”.

Υπηρεσίες

Οσα γράφει η Αυγή δεν προκαλούν έκπληξη. Αστυνομία, ασφάλεια, ΕΥΠ, δικαστές και εισαγγελείς έπαιζαν πάντα αυτό το ρόλο, της στοχοποίησης αγωνιστών και αριστερών πολιτικών δυνάμεων που εναντιώνονται στις πολιτικές των κυβερνήσεων ως “εγκληματιών” και “τρομοκρατών” με στημένες διώξεις και κατηγορίες, τρομονόμους, παράνομες πρακτικές παρακολούθησεων και συλλήψεων. Η εξίσωση τώρα των κινημάτων αντίστασης και της Αριστεράς με τους δολοφόνους νεοναζί της Χρυσής είναι το χαρτί που παίζει η συγκυβέρνηση για να δικαιολογήσει αυτή την προσπάθεια.

Μία ημέρα άλλωστε μετά το δημοσίευμα στην Αυγή, ο Σαμαράς μιλώντας στην Πολιτική Γραμματεία της ΝΔ επανέφερε και επίσημα το αντιδραστικό δόγμα των δύο άκρων. “Παραβιάσεις της νομιμότητας δεν έγιναν μόνον από τη Χρυσή Αυγή, αλλά και από άλλους. Εγκληματική βία δεν ασκήθηκε μόνο στο Πέραμα, ασκήθηκε και στον εμπρησμό της Marfin... Δεν πρέπει άραγε να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι της Μαρφίν; Δεν πρέπει οι υπαίτιοι να λογοδοτήσουν για τα έκτροπα στις Σκουριές;”, είπε, ανάμεσα σε άλλα, δίνοντας πολιτική κάλυψη στους μηχανισμούς που καταγγέλει η Αυγή.

Το ότι είναι καθήκον όλης της Αριστεράς να αποτρέψει αυτές τις μεθοδεύσεις είναι δεδομένο. Ο τρόπος για να το κάνει, όμως, δεν είναι η αναδίπλωση των αγώνων και η επίδειξη νομιμότητας μπροστά “στον κίνδυνο της προβοκάτσιας”. Ούτε είναι ο περιορισμός των ανατρεπτικών αιτημάτων και διαθέσεων του κινήματος ενάντια στα μνημόνια στο όνομα “της ομαλότητας και της σταθερότητας”. Το αντίθετο, πρέπει να είναι η κλιμάκωση της σύγκρουσης με την κυβέρνηση που καταπατά θεμελιώδεις ελευθερίες και δημοκρατικά δικαιώματα και επιστρατεύει κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς για να επιτεθεί στο κίνημα και την αριστερά.

Το πόσο κρίσιμη είναι αυτή η αντιμετώπιση φάνηκε στο απεργιακό αντιφασιστικό συλλαλητήριο στις 25 Σεπτέμβρη και πώς απαντήθηκε το δίλημμα αν πρέπει ή όχι η διαδήλωση να πορευτεί στα κεντρικά γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Μεσογείων. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε “να μείνει και να διαμαρτυρηθεί ειρηνικά” στο Σύνταγμα, για να μην “υποδαυλίσει τη λογική των δύο άκρων”. Τέτοιες υποχωρήσεις από την πλευρά της αριστεράς όχι μόνο δεν αποτρέπουν τις προβοκάτσιες αλλά αφήνουν μεγαλύτερα περιθώρια στην κυβέρνηση να νομιμοποιεί την προπαγάνδα της και να υλοποιεί τις επιθέσεις της. Οι 50.000 διαδηλωτές που συμμετείχαν τελικά στην πορεία έδειξαν ποια είναι η δύναμη που μπορεί και να ξεσκεπάσει τα κυβερνητικά σχέδια αλλά και να ξηλώσει τους μηχανισμούς που τα εκτελούν.