Πολιτική
Πώς δεν έβγαλε απεργία η ΑΔΕΔΥ

Μαθήματα για το πως μια πλειοψηφική απεργιακή πρόταση δεν καταλήγει σε απόφαση, δόθηκαν στη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ, την Παρασκευή 26/6.
 
Στην πολύωρη συνεδρίαση σχεδόν όλες οι τοποθετήσεις των συνδικαλιστών και παρά τις μεταξύ τους αντεγκλήσεις, συμφωνούσαν στην ανάγκη απεργιακής απάντησης εν όψει της νέας συμφωνίας (ακόμα το δημοψήφισμα δεν είχε ανακοινωθεί). Εξαίρεση η ΔΑΚΕ που στο “Μένουμε Ευρώπη” πνεύμα της, τοποθετήθηκε απέναντι στην οποιαδήποτε κινητοποίηση με “αντιευρωπαϊκό” πλαίσιο, στην πραγματικότητα απέναντι στην οποιαδήποτε αντιμνημονιακή κινητοποίηση.
 
Σε γενικές γραμμές οι τοποθετήσεις των υπολοίπων παρατάξεων είχαν ως εξής: 
 
Οι Παρεμβάσεις, η παράταξη της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, τοποθετήθηκε ξεκάθαρα απέναντι στη νέα μνημονιακή συμφωνία και πρότεινε συλλαλητήριο το απόγευμα της Κυριακής 28/6, στο Σύνταγμα και γενική απεργία την Τρίτη 30/6, με προοπτική κλιμάκωσης, ημέρα που ήδη είχε εξαγγελθεί απεργία των λιμενεργατών. 
 
Το ΜΕΤΑ, παράταξη που πρόσκειται στο ΣΥΡΙΖΑ, τοποθετήθηκε εναντίον μιας νέας μνημονιακής συμφωνίας προτείνοντας συλλαλητήριο Κυριακή 28/6, ή Δευτέρα 19/6 και απεργία Τρίτη 30/6 ή Τετάρτη 1/7.
 
Η ΠΑΣΚΕ, μετά από μια προσπάθεια – φιάσκο να μπλοκάρει την όποια δράση, προκαλώντας τεχνητή κρίση με την παραίτηση των εκπροσώπων της στην Εκτελεστική Επιτροπή, δήλωσε ότι είναι ανοιχτή σε όλες τις μορφές κινητοποιήσεων, καλώντας έξω από τη Βουλή τη μέρα της ψηφοφορίας.
 
Το ΠΑΜΕ μίλησε για γενική απεργία τη μέρα της ψηφοφορίας στη Βουλή, καταγγέλοντας εξ' ίσου τα συλλαλητήρια του “Μένουμε Ευρώπη”, αλλά και τα αντίστοιχα αντιμνημονιακά των συνδικάτων.
 
Η Συνδικαλιστική Ανατροπή (διάσπαση της ΠΑΣΚΕ παράταξη, με κύρια δύναμη στους ΟΤΑ), υποστήριξε την πρόταση για απεργιακή κινητοποίηση, προσθέτοντας και την ανάγκη για ακτιβίστικες ενέργειες.
 
Η ΕΡΓΑΣ – Ταξική Πορεία (παράταξη που συνδέεται με τον μ-λ χώρο), έκανε μια γενική τοποθέτηση για την ανάγκη προετοιμασίας και συντονισμού για αγώνες, απεργίες, διαδηλώσεις κλπ, χωρίς να προτείνει συγκεκριμένες ημερομηνίες απεργιακής δράσης.
Την ώρα της ψηφοφορίας, η πρόταση των Παρεμβάσεων για συλλαλητήριο την Κυριακή και απεργία στις 30/6, συσπείρωσε γύρω της τις δυνάμεις του ΜΕΤΑ και της Συνδικαλιστικής Ανατροπής και πλειοψήφισε, συγκεντρώνοντας 29 ψήφους. Δεύτερη ήρθε η...
 
“Μένουμε Ευρώπη” πρόταση της ΔΑΚΕ, συγκεντρώνοντας 13 ψήφους. 11 ψήφους συγκέντρωσε η πρόταση της ΠΑΣΚΕ, να εξουσιοδοτηθεί η Εκτελεστική Επιτροπή για προκήρυξη απεργίας την ημέρα ψηφοφορίας της συμφωνίας στη Βουλή και 7 ψήφους το ΠΑΜΕ που κατέθεσε τη δική του πρόταση για απεργία τη μέρα της ψηφοφορίας. Η πρόταση της ΕΡΓΑΣ πήρε μία ψήφο. 
 
Σε δεύτερο γύρο ψηφοφορίας οι δύο πρώτες προτάσεις συγκέντρωσαν 28 και 13 ψήφους αντίστοιχα, ενώ 12 συνδικαλιστές ψήφισαν λευκό.  
 
Τότε ήταν που οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ και του ΠΑΜΕ, “ξεσηκώθηκαν” βρίσκοντας με προσχηματικό τρόπο διάφορα προβλήματα στη διαδικασία, σε μια προσπάθεια να μπλοκαριστεί η απόφαση. Η μεριά της ΠΑΣΚΕ επανέλαβε την πρότασή της για εξουσιοδότηση της Εκτελεστικής Επιτροπής, “από τη στιγμή που δεν βγαίνει άκρη”, μετατοπίζοντας τελευταία στιγμή και το ΜΕΤΑ σε αυτή την επιλογή, η οποία και αποτέλεσε την κατάληξη του γενικού συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ. 
 
Χάθηκε έτσι η ευκαιρία για μια δυνατή απεργιακή απάντηση στη συμφωνία. Μιας απάντησης πολύ πιο δυνατής από το μεγάλο συλλαλητήριο της Κυριακής 21/6, που θα μεγάλωνε την πίεση των εργαζομένων προς την κυβέρνηση να μην προχωρήσει στον οποιονδήποτε συμβιβασμό. Η αναγγελία του δημοψηφίσματος δεν μειώνει αυτή την ανάγκη, αντίθετα τη διευρύνει. Απέναντι στην τρομολαγνική προπαγάνδα της άρχουσας τάξης, οι εργαζόμενοι έχουν σαν όπλο τη συλλογική τους δράση κι ο καλύτερος τρόπος για να εκφραστεί είναι ο απεργιακός. Για να πάνε οι εργαζόμενοι την Κυριακή στο δημοψήφισμα σαν οργανωμένη τάξη, με αυτοπεποίθηση τσακίζοντας τις προσπάθειες των τραπεζιτών για τρομοκρατία και εξατομίκευση.