Αντιρατσιστικό κίνημα
Ποιος θέλει τώρα να είναι Charlie Hebdo;

Ξεπέρασε κάθε όριο το γνωστό “χιουμοριστικό” περιοδικό Charlie Hebdo. Στο τελευταίο του τεύχος αποφάσισε να “κάνει πλάκα” με το θάνατο του μικρού Αϊλάν, του τρίχρονου προσφυγόπουλου από τη Συρία που ξεβράστηκε, πνιγμένο στην αμμουδιά της Αλικαρνασού. 
Στο εξώφυλλο υπάρχει ένα σκίτσο που δείχνει το άψυχο σώμα του παιδιού. Δίπλα του υπάρχει μια ταμπέλα φαστ φουντ, που διαφημίζει, υποτίθεται, παιδικά γεύματα. Οι πρόσφυγες πεθαίνουν επειδή ονειρεύονται το δυτικό τρόπο ζωής μας, με τα McDonald και τα παιδικά γεύματα “δυο στην τιμή του ενός”. “Έφτασε τόσο κοντά” γράφει με μεγάλα γράμματα το εξώφυλλο.
 
Τον περασμένο Γενάρη δυο ένοπλοι “Ισλαμιστές” επιτέθηκαν στα γραφεία του περιοδικού στο Παρίσι. Ο απολογισμός της επίθεσης, δώδεκα νεκροί, ανάμεσά τους και πέντε από τους σκιτσογράφους του. Τα κανάλια έτρεξαν να μιλήσουν για την “πρωτοφανή επίθεση στην ελευθερία του λόγου”. Μέσα στις επόμενες μέρες (και συχνά με τη συμμετοχή των κυβερνώντων) χιλιάδες άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο κατέβηκαν στους δρόμους κρατώντας πλακάτ “Είμαι Charlie Hebdo” για να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους στο περιοδικό.
 
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έτρεξαν να θυμίσουν το ένδοξο παρελθόν του Charlie Hebdo -που δεν είχε διστάσει να χλευάσει ακόμα και το θάνατο του στρατηγού Ντε Γκολ το 1970.
 
Ισλαμοφοβία
 
Το Charlie Hebdo του 2015, όμως, δεν είχε καμιά σχέση με το Charlie Hebdo του 1970. Τότε “τα έβαζε” με την εξουσία. Τώρα το αγαπημένο του θύμα είναι το Ισλάμ, οι Μουσουλμάνοι, η μαντήλα, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Καθόλου τυχαία: η ισλαμοφοβία έχει γίνει κυρίαρχη πολιτική τα τελευταία χρόνια στη Δύση. Και “πουλάει”. Το Charlie Hebdo αναδημοσιεύει συστηματικά όλα τα σκίτσα που προκαλούν την οργή των Μουσουλμάνων. Τα εξώφυλλά του φιλοξενούν συχνά πυκνά “γελοιογραφίες” με τον ίδιο τον Μωάμεθ, κάτι που θεωρείται βλασφημία από τη μουσουλμανική θρησκεία.
 
Το πρώτο τεύχος μετά την επίθεση του Γενάρη τυπώθηκε σε πέντε εκατομμύρια αντίτυπα. Η γαλλική κυβέρνηση έτρεξε να το επιδοτήσει με ένα εκατομμύριο Ευρώ. Και το ίδιο έκαναν και πολλά από τα μεγάλα ειδησιογραφικά συγκροτήματα του κόσμου. Και οι φωνές όλων αυτών (σαν και εμάς) που έλεγαν “εγώ δεν είμαι Charlie Hebdo”, “εγώ δεν συμπαραστέκομαι στους ρατσιστές που έχουν κάνει επιχείρηση την ισλαμοφοβία” έμειναν στο περιθώριο.
 
Τώρα το Charlie Hebdo έκανε ένα ακόμα βήμα μπροστά. Την ίδια ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, σε όλη την Ευρώπη, τρέχουν στους σιδηροδρομικούς σταθμούς για να συμπαρασταθούν στους πρόσφυγες που φτάνουν από τη Συρία, το Charlie Hebdo χλευάζει τον μικρό Αϊλάν.
 
Όχι εμείς δεν είμαστε Charlie Hebdo.