Πολιτική
Κρίση στη Νέα Δημοκρατία, κρίση στην άρχουσα τάξη

«Με βάση τις διαβεβαιώσεις της νομικής υπηρεσίας του κόμματος, η εταιρία που είχε αναλάβει το τεχνικό μέρος της διεξαγωγής των εκλογών για την ανάδειξη νέου Προέδρου στη Νέα Δημοκρατία δεν τήρησε τις συμβατικές υποχρεώσεις της. Ως εκ τούτου, καθίσταται αδύνατη τεχνικά η διεξαγωγή της διαδικασίας των εκλογών για σήμερα, η οποία και αναβάλλεται».
 
Αυτή είναι η ανακοίνωση της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής της ΝΔ για την αναβολή της διεξαγωγής των εκλογών-φιάσκο για την ανάδειξη του νέου αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας. Η διαδικασία των εκλογών που ξεκίνησε χειρόγραφα, σταμάτησε ύστερα από λίγες ώρες, όταν έγινε σαφές ότι δεν πρόκειται οι εκλογές να γίνουν με ψηφιακό τρόπο - καθώς αλλού δεν υπήρχαν φορητοί υπολογιστές, αλλού δεν είχε περάσει το πρόγραμμα, αλλού δεν υπήρχαν χειριστές και αλλού δεν υπήρχαν φορτιστές…
 
Αν επρόκειτο απλά για ένα τεχνικό πρόβλημα, τα πράγματα ίσως έληγαν με μια νέα ημερομηνία και μια άλλη εταιρία. Όμως η μυρωδιά της αποσύνθεσης αφορά την ίδια τη Νέα Δημοκρατία, όπως φαίνεται από τον εμφύλιο σπαραγμό που κορυφώνεται μετά την αναβολή.
 
Οι υπόλοιποι υποψήφιοι ζήτησαν από το Μεϊμαράκη να παραιτηθεί. Ο Μεϊμαράκης έβγαλε στη δημοσιότητα μερικά αποτελέσματα καταγραμμένα στο χέρι που τον έδειχναν πρώτο και κατήγγειλε ότι η εταιρία που οδήγησε σε φιάσκο τις εσωκομματικές εκλογές είχε αναλάβει αρκετά έργα επί πρωθυπουργίας Σαμαρά. Κατήγγειλε επίσης τον Μ. Βορίδη -που υποστηρίζει Τζιτζικώστα- ότι έχει συνεργαστεί με την εταιρία Ιnfosolution είτε ως υπουργός, είτε ως δικηγόρος. Δήλωσε επίσης έτοιμος να αφήσει τη θέση του μεταβατικού προέδρου, εάν παραιτηθούν από τις θέσεις ευθύνης τους και οι υπόλοιποι υποψήφιοι…
 
Aποσύνθεση
 
Πρόκειται για μια αποσύνθεση που οφείλεται στο πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η ΝΔ το τελευταίο διάστημα. Το “success story” του Σαμαρά δεν μπόρεσε να κρατήσει πάνω από δύο χρόνια. Ο Σαμαράς αναγκάστηκε κάτω από το βάρος του κινήματος να παραιτηθεί και να πάει σε εκλογές λίγο πριν κλείσει το 2014. 
 
Μετά, και παρά τη μεγάλη ήττα στις εκλογές του Γενάρη του 2015, ο Σαμαράς παρέμεινε στην ηγεσία συνεχίζοντας στην ίδια σκληρή δεξιά γραμμή ελπίζοντας σε μια κατάρρευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κάτω από τους εκβιασμούς της τρόικας. Αυτό το σχέδιο απέτυχε κάτω από το βάρος του μεγάλου κινήματος του ΟΧΙ που τον ανάγκασε σε παραίτηση το ίδιο το βράδυ του δημοψηφίσματος στις 6 Ιούλη.
 
Ακολούθησε η «προσωρινή» λύση του Μεϊμαράκη που προσπάθησε να γυρίσει το χαρτί σε μια πιο «υπεύθυνη» κεντροδεξιά πολιτική του τύπου, «εμείς τα λέγαμε» -αλλά ψηφίζοντας μαζί με την κυβέρνηση Τσίπρα-ΑΝΕΛ τα προαπαιτούμενα του 3ου μνημονίου στη Βουλή – με την ελπίδα ότι τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει το μνημονιακό του πρόσωπο και τα «αντιμνημόνια καταρρέουν» θα μπορέσει να επαναπατρίσει ψηφοφόρους στη Νέα Δημοκρατία. 
 
Ούτε αυτό το σχέδιο λειτούργησε. Η Νέα Δημοκρατία έχασε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ακόμα ψηφοφόρους στις εκλογές του Σεπτέμβρη. Ακολούθησαν δύο μήνες, με τη Νέα Δημοκρατία τη μια να ψηφίζει με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και την άλλη όχι, εν μέσω μιας σκληρής εσωτερικής αντιπαράθεσης ανάμεσα στους τέσσερις τελικά υποψήφιους. Αυτή η περίοδος θα τέλειωνε με την εκλογή αυτήν την Κυριακή και στο 2ο γύρο ανάμεσα στους δύο πρώτους υποψήφιους - γιατί όπως λέει και ο μύθος «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα».  
 
Όμως στη Νέα Δημοκρατία, ως φαίνεται, υπάρχουν. Έχοντας δοκιμάσει όλους τους δρόμους, το «σκληρό» δρόμο, το δρόμο της «συναίνεσης», στο τέλος και τους δύο μαζί, η Νέα Δημοκρατία αδυνατεί να βρει διέξοδο στο μεγάλο της «πρόβλημα» να βρει ένα αντίδοτο στη μεγάλη στροφή αριστερά που συντελείται μέσα στην κοινωνία . Ακόμα και οι ρατσιστικές κορώνες ενάντια στους πρόσφυγες, και οι πατριωτικές κορώνες για τους Πόντιους έχουν αποδειχτεί προς το παρόν πολύ λίγες σε αυτήν την κατεύθυνση.
 
Είναι ένα πρόβλημα που δεν αφορά μόνο τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και την κυρίαρχη τάξη αυτής της χώρας, της οποίας η Νέα Δημοκρατία επί δεκαετίες υπήρξε και συνεχίζει να είναι ο βασικός της πολιτικός εκφραστής. Η συνέχιση των σκληρών αγώνων ενάντια στα μνημόνια αλλά και η διαμόρφωση μιας εργατικής εναλλακτικής λύσης από τα κάτω απέναντι στην αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ να φέρει έστω και μικρές αλλαγές από τα πάνω, θα σημάνει ακόμα μεγαλύτερο βάθεμα της κρίσης στη ΝΔ και την τάξη που αυτή εκφράζει.