Οικονομία και Πολιτική
ΣΥΡΙΖΑ: Το Plan B είναι... μεγαλύτερες περικοπές!

Ο Αλέξης Τσίπρας στην Τεχεράνη. Δεν υπάρχει χαλί τόσο μεγάλο που να κρύψει τα ξεπουλήματα της κυβέρνησης

Καταμεσής στο φουρτουνιασμένο πέλαγος βρίσκεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. 
 
Από τη μια, ο δυνατός άνεμος αντίστασης, που έχει αρχίσει να φυσάει από άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα και δεν λέει να σταματήσει, αποδομεί κάθε μέρα και περισσότερο την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης ότι εκφράζει την πλειοψηφία του λαού που της έδωσε νωπή εντολή να προχωρήσει στα αναγκαία μέτρα. 
 
Οι απόπειρες να απομονωθούν οι αντιστάσεις μέσα από την προπαγάνδα, ότι αυτοί που διαμαρτύρονται για το ασφαλιστικό είναι τάχα «προνομιούχοι», κατέρρευσε εντελώς μετά την πρωτοφανή συμμετοχή και μαχητικότητα της πανεργατικής απεργίας της 4ης Φλεβάρη.
 
Από την άλλη,  αυξάνονται οι πιέσεις των δανειστών για περισσότερα μέτρα. Η επικεφαλής του ΔΝΤ Λαγκάρντ απείλησε ότι: «εάν η ασφαλιστική μεταρρύθμιση δεν είναι σοβαρή και δεν πηγαίνει σε βάθος αυτό σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει και ελάφρυνση του χρέους… Για να είναι η χρηματοδότηση του συνταξιοδοτικού συστήματος στην Ελλάδα ισοσκελισμένη, κάθε χρόνο ο προϋπολογισμός θα πρέπει να διαθέτει 10% του ΑΕΠ στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Αυτό δεν είναι βιώσιμο, ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 2.5% του ΑΕΠ. Το 10% δεν είναι βιώσιμο». Ακολούθησε από κοντά και ο Σόιμπλε με νέες δηλώσεις για grexit.
 
Μπροστά σε αυτήν την διπλή πίεση η κυβέρνηση, προσπαθώντας να κατευνάσει τις αντιδράσεις του κόσμου, προσπαθεί να δώσει την εικόνα ότι «αφουγκράζεται» τις αντιδράσεις με δηλώσεις του τύπου «οι απεργίες βοηθάνε τη διαπραγμάτευση» αλλά όχι μόνο. Η κατάθεση του ασφαλιστικού αναβάλλεται εκ νέου για το Μάρτη ενώ ταυτόχρονα καλούνται σε «διάλογο» όλοι οι φορείς προκειμένου να «καταθέσουν τις προτάσεις τους». Το ταρακούνημα της πανεργατικής απεργίας ήταν τόσο δυνατό ώστε την αμέσως επόμενη μέρα η κυβέρνηση επανέφερε το «παράλληλο πρόγραμμα» που είχε αποσυρθεί λόγω «έλλειψης κοστολόγησης» για να εισαχθεί την επόμενη βδομάδα για επεξεργασία στις συναρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές… 
 
Όμως πρόκειται για μια παρελκυστική πολιτική με ζητούμενο να παγώσουν οι κινητοποιήσεις, ενώ την ίδια στιγμή η κυβέρνηση είναι έτοιμη να υποχωρήσει για ακόμα μια φορά στις πιέσεις των «εταίρων». Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο υπουργός Εργασίας Κατρούγκαλος αμέσως μετά την τελευταία του συνάντηση με το κουαρτέτο, «όλα τα μεγάλα θέματα είναι ανοικτά» και γίνεται (ξανά) «σκληρή διαπραγμάτευση». 
 
Επικουρικές
Μια εικόνα του τι συζητάει η κυβέρνηση με τους δανειστές μετέφερε η Καθημερινή την Κυριακή 7 Φλεβάρη επικαλούμενη κυβερνητικές πηγές, ένα «διορθωτικό plan B» της κυβέρνησης «που αναμένεται να επιφέρει μειώσεις ακόμη και στις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις με την αρχή να γίνεται από τις επικουρικές».  
 
Σύμφωνα με την Καθημερινή, απέναντι στις πιέσεις του ΔΝΤ να μην αυξηθούν κατά 1,5 μονάδα οι εισφορές (που αφορούν στο μεγαλύτερο μέρος τους εργοδότες γιατί τάχα «θίγεται η ανταγωνιστικότητα») «το υπουργείο Εργασίας θα επιδιώξει να καλύψει την «τρύπα» των περίπου 150-300 εκατ. ευρώ που δημιουργείται μέσα από κλιμακωτές μειώσεις στις επικουρικές. Το κεντρικό σενάριο προβλέπει μειώσεις από 2% έως 30% σε περισσότερες από 800.000 επικουρικές συντάξεις άνω των 150 ευρώ… Παράλληλα, ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, αναμένεται να ρίξει στη διαπραγμάτευση, προκειμένου να κατευνάσει τις διαθέσεις των δανειστών για περικοπές στα λεγόμενα «ρετιρέ», πρόταση για σημαντικά αυστηρότερο πλαφόν για τους δικαιούχους πολλών συντάξεων, καθώς αναμένεται να πέσει στις 2.500 ευρώ για το συνολικό εισόδημα του συνταξιούχου (κύριες, επικουρικές, μερίσματα κ.λπ.».
 
Όμως, «υπαναχωρήσεις στο πλαίσιο της διαπραγματευτικής διαδικασίας αναμένονται και για το ύψος της εθνικής σύνταξης, για όσους συνταξιοδοτούνται με λιγότερα έτη ασφάλισης από τα 20. Αν και ο αρχικός σχεδιασμός προβλέπει την καταβολή της εθνικής σύνταξης στο ύψος των 384 ευρώ σε όλους όσοι έχουν 15 χρόνια ασφάλισης, προκειμένου να καμφθούν οι αντιδράσεις των θεσμών το υπουργείο Εργασίας επεξεργάζεται πρόταση σύμφωνα με την οποία το ποσό αυτό μπορεί να πέσει πέριξ των 350 ευρώ, για όσους έχουν μεταξύ 15 και 20 χρόνια ασφάλισης».
 
Τώρα είναι η στιγμή για κλιμάκωση των απεργιών και των αγώνων και όχι για πάγωμα των κινητοποιήσεων και «διαλόγους» που το μόνο που πετυχαίνουν είναι να ανοίγουν την όρεξη για ακόμα χειρότερες επιθέσεις και σκληρότερα μέτρα.
 

Αναζητώντας “αστερισμούς”

Η δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η κυβέρνηση φαίνεται και από τις εκκλήσεις συναίνεσης που χαϊδεύουν αυτιά, προς όλες τις κατευθύνσεις. 
 
Προς το κίνημα. Η κυβέρνηση καλεί σε «διάλογο» τις ηγεσίες των συνδικάτων που κάτω από την πίεση της βάσης, προς το παρόν τον αρνούνται. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του τονίζει ότι «είναι αναγκαίο να απομονωθούν οι ακραίες φωνές και να επικρατήσει ο διάλογος».
 
Προς τη Νέα Δημοκρατία και λοιπούς μνημονιακούς. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στον Αθήνα 9,84, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Δραγασάκης είπε ότι «γνωρίζουμε ιστορικά ότι οι ανασυγκροτήσεις δεν γίνονται από ένα κόμμα, απαιτούν συνασπισμό δυνάμεων και κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων». Ότι «στην αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν από την αρχή η ιδέα όχι μιας μονοκομματικής κυβέρνησης αλλά ενός αστερισμού δυνάμεων». Ότι «η αλλαγή του εκλογικού νόμου θα βοηθήσει όλους γιατί όλοι πρέπει να κάνουν επανατοποθετήσεις με βάση το μέλλον». 
 
Με αυτές τις δηλώσεις ο αντιπρόεδρος αναζητεί γενικώς τη συναίνεση,  χωρίς όμως στην πραγματικότητα οι εξαγγελίες για νέο εκλογικό νόμο να έχουν άμεσο αντίκρισμα. Είναι προφανές ότι ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση και σίγουρα όχι οι «εταίροι» δεν θα επεδίωκαν άμεσα μια διαδικασία εκλογών. 
 
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του in.gr, στη συνάντησή της με τον Τσίπρα, η Μέρκελ «ρώτησε τον κ. Τσίπρα και για την εσωτερική κοινωνική και πολιτική κατάσταση, ενώ κατ' άλλες πληροφορίες τον ρώτησε για τον Κυριάκο Μητσοτάκη». Στη συνάντηση Ολάντ-Μέρκελ «εκφράστηκε η έντονη ανησυχία των δύο ηγετών για τις κινητοποιήσεις στην Ελλάδα και το σκηνικό πολιτικής αστάθειας».
 
Ο ίδιος ο Τσίπρας στις δηλώσεις του σφυρίζει αδιάφορα: «Δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν καθυστερήσεις είπε ο κ. Τσίπρας, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, και τόνισε ότι οι διαφωνίες μεταξύ των θεσμών δεν θα πρέπει να αποτελέσουν αφορμή για καθυστέρηση στην αξιολόγηση…».
 

Η ΝΔ κάνει συναινετική “σκληρή αντιπολίτευση”

Δεν έχει περάσει ούτε ένας μήνας από την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στη θέση του προέδρου της ΝΔ, εκλογή που χαιρετίστηκε από εσωκομματικούς και εξωκομματικούς παράγοντες σαν το τέλος της κρίσης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και όμως μέσα σε τόσο λίγο διάστημα επιβεβαιώνεται η βαθιά κρίση πολιτικής που το παραδοσιακό κόμμα της άρχουσας τάξης εξακολουθεί να υφίσταται.
 
Να στηρίξει το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό και να καταβαραθρωθεί πολιτικά ή όχι; Να πάνε οι βουλευτές του στις κινητοποιήσεις που είναι σε εξέλιξη μπας και κερδίσει πόντους στη «λαϊκή δεξιά» ή να καλέσει με θατσερική «υπευθυνότητα» να σταματήσουν τα μπλόκα των αγροτών; Να δώσει συναίνεση στο ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόσει την ατζέντα της ΕΕ στο μεταναστευτικό ή να βγει «έξω δεξιά» παίζοντας το ρατσιστικό χαρτί με όρους Σαμαρά; (με ορατό τον άμεσο κίνδυνο να ενισχύσει πολιτικά την Χ.Α και τον κάθε Μπαλτάκο;)   
 
Ανεπιτυχώς
Προς το παρόν ο Μητσοτάκης προσπαθεί ανεπιτυχώς να ισορροπήσει χτυπώντας μια στο καρφί και μια στο πέταλο: «Δεν θα βάλουμε πλάτη σε μία οικουμενική κυβέρνηση» και «δεν θα ψηφίσουμε το ασφαλιστικό» τονίζει από τη μια. «Αποθαρρύνουμε» τους βουλευτές από το να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις, δηλώνει από την άλλη. Και ξανά μανά:  «Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μιλάμε με τους αγρότες, αλλά να μη δοθεί η εντύπωση ότι πάμε εμείς ως Ν.Δ. να επαναλάβουμε τα σφάλματα του παρελθόντος… Η εποχή του λαϊκισμού, η εποχή της λογικής ότι καβαλάμε ένα κύμα αγανάκτησης και στη συνέχεια πρέπει να το διαχειριστούμε όταν έρθουμε στην κυβέρνηση, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί».
 
Από τη μια η ανάγκη να υπηρετήσει άμεσα το γενικό συμφέρον της τάξης του. Από την άλλη η ανάγκη  να αποκτήσει επιτέλους η ΝΔ ένα «λαϊκό έρεισμα». Που θα γείρει τελικά η πλάστιγγα, και αν μάλιστα κινδυνεύσει το νομοσχέδιο του ασφαλιστικού όταν αργά ή γρήγορα έρθει στη Βουλή με τη σφραγίδα των θεσμών; Και τι θα έχει απομείνει από τη ΝΔ για να διαχειριστεί το επόμενο «κύμα αγανάκτησης»;  Ας ρωτήσουν να μάθουν τους «εκσυγχρονιστές» πρώην υπουργούς του ΓΑΠ. Που ήταν και που κατέληξαν. Ανεπιστρεπτί.