Διεθνή
Γαλλία: Το κίνημα δυναμώνει

Για τις 28 Απριλίου έχει οριστεί το επόμενο μεγάλο ραντεβού του κινήματος που ξεδιπλώνεται τις τελευταίες εβδομάδες στη Γαλλία ενάντια στο νέο νόμο για τα εργασιακά της κυβέρνησης Ολάντ. Εκείνη τη μέρα, συνδικάτα και φοιτητικές οργανώσεις καλούν νέες απεργιακές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα απαιτώντας την απόσυρση της “μεταρρύθμισης”.
 
Ο νέος νόμος είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα των αφεντικών. Διευκολύνει την αύξηση των ωραρίων, οδηγεί σε χειρότερες συνθήκες εργασίας και το σπουδαιότερο -κι αυτό που ξεσηκώνει τις περισσότερες αντιδράσεις- ανοίγει το δρόμο στις ελεύθερες απολύσεις. Στις 31 Μάρτη, 1,2 εκατομμύρια εργάτες και νεολαίοι συμμετείχαν στην απεργιακή μέρα δράσης σε πάνω από 250 διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Ήταν η πρώτη κορύφωση των κινητοποιήσεων μετά από βδομάδες μαζικών φοιτητικών συνελεύσεων, καταλήψεων και διαδηλώσεων αλλά και μιας σειράς απεργιών σε πολλούς κλάδους, κύρια στις μεταφορές, τα μέσα ενημέρωσης και τους λιμενεργάτες.
 
Παρά τις “βελτιώσεις” που αναγκάστηκε να ανακοινώσει η κυβέρνηση αλλά και τις συναντήσεις της με εκπροσώπους των φοιτητών, οι προετοιμασίες για τη νέα απεργιακή μέρα στις 28 Απρίλη έχουν ήδη ξεκινήσει. Το περασμένο Σάββατο 9 Απρίλη, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και νεολαίοι βγήκαν ξανά στους δρόμους του Παρισιού και πολλών μεγάλων πόλεων. Θέλοντας να παρουσιάσει “κάμψη” του κινήματος μετά τις 31 Μάρτη, το υπουργείο Εσωτερικών μίλησε για 120.000 διαδηλωτές σε όλη τη χώρα. Τόσοι διαδήλωσαν μόνο στο Παρίσι και μάλιστα σε περίοδο σχολικών για φοιτητές και μαθητές διακοπών, απάντησαν οι διοργανωτές.
 
Νέες δυνάμεις
Όχι μόνο δεν υπάρχει κάμψη αλλά νέες δυνάμεις και μορφές πάλης προστίθενται στο κίνημα. Εδώ και δέκα περίπου μέρες η πλατεία Δημοκρατίας στο Παρίσι είναι κατειλημμένη από κόσμο που διαμαρτύρεται για το νέο νόμο κι όχι μόνο -τα δημοκρατικά δικαιώματα και η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που έχει επιβάλει η κυβέρνηση μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι, η άγρια καταστολή των φοιτητικών κινητοποιήσεων τις προηγούμενες βδομάδες ακόμα και με εισβολές της αστυνομίας μέσα στα πανεπιστήμια, το εκλογικό σύστημα, είναι κάποια επιπλέον θέματα στις καθημερινές λαϊκές συνελεύσεις που πραγματοποιούνται στην πλατεία. Η κινητοποίηση, που έχει πάρει το όνομα “Nuit debout” (“Oλονυκτία”), θυμίζει έντονα τα κινήματα “Occupy” στις ΗΠΑ και “Αγανακτισμένων” σε Ισπανία και Ελλάδα που με τη σειρά τους είχαν εμπνευστεί από τις αντίστοιχες διαμαρτυρίες στην πλατεία Ταχρίρ στην Αίγυπτο.
 
Η σύνδεση του κινήματος με την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες που είχε ξεδιπλωθεί τους προηγούμενους μήνες με τις κινητοποιήσεις στο Καλαί είναι επίσης ανοιχτή και φοβίζει την κυβέρνηση. Όπως γράφει ο Ντενί Γκοντάρ: “Περισσότεροι από 800 πρόσφυγες/μετανάστες απομακρύνθηκαν από την πλατεία Στάλινγκραντ προς τα κέντρα φιλοξενίας. Τυχαίο το ότι αυτό έγινε την επομένη της “Oλονυκτίας”; Αυτό που φοβήθηκαν οι αρχές περισσότερο είναι η σύνδεση ανάμεσα στο κίνημα των καταλήψεων των πλατειών και στους εκατοντάδες μετανάστες που εγκαταστάθηκαν στις πλατείες αποφασισμένοι να μείνουν. Σύνδεση των αιτημάτων και σύνδεση των εμπειριών. Και επέκταση των διεκδικήσεων και για τους μεν και για τους δε”.