Συνεντεύξεις
Έκθεση της Ένωσης Φωτορεπόρτερ: “Δρόμοι Επιβίωσης”

Φωτό: Λευτέρης Πιταράκης

Στον εκθεσιακό χώρο του Ιδρύματος της Βουλής (Λεωφόρος Βασιλίσσης Αμαλίας 14, τηλέφωνο 2103735109) ξεκινάει τη Δευτέρα 18 Ιουλίου η έκθεση της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας «Δρόμοι επιβίωσης» με φωτογραφικές καταγραφές πολλών έμπειρων και καταξιωμένων φωτορεπόρτερ με θέμα το προσφυγικό. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 13 Νοεμβρίου 2016. Ο Μάριος Λώλος πρόεδρος της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας μίλησε στον Κυριάκο Μπάνο.«Πρόκειται για μια έκθεση της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, των εργαζόμενων μαχόμενων φωτορεπόρτερ, όχι ατομικά αλλά ως κλάδος και όχι κάτω από την σφραγίδα οποιουδήποτε οργανισμού ή μη κυβερνητικής οργάνωσης αλλά κάτω από την σφραγίδα του συνδικάτου.
 
Είμαι περήφανος για τον κλάδο που εκπροσωπώ για δυο λόγους. Πρώτον γιατί αντιμετώπισαν, φωτογράφισαν και παρουσίασαν το προσφυγικό με τρομερή ανθρωπιά και με θυσία και αυτό φαίνεται από τη δουλειά των συναδέλφων. Και δεύτερον γιατί, σε ένα ποσοστό, οι φωτογραφίες αυτές βοήθησαν στην ανεπανάληπτη αλληλεγγύη του ελληνικού λαού απέναντι στους πρόσφυγες. Για μένα προσωπικά το προσφυγικό είναι μια χαρακιά μέσα μου. Η Ειδομένη, η Μυτιλήνη είναι χαρακιές μέσα μου. Τα υποτιθέμενα κέντρα φιλοξενίας είναι χαρακιές μέσα στην κοινωνία μας. 
 
Ο θεατής που θα τη δει, θα καταλάβει μέσα από ματιές πολλών φωτορεπόρτερ το προσφυγικό. Θα αποκτήσει πλήρη εικόνα του τι έγινε στα διάφορα σημεία, στην Μυτιλήνη, στην Ειδομένη, στο Πειραιά ή στα διάφορα “κέντρα φιλοξενίας”. Θα καταλάβει μόνος του αν η διαχείριση του προσφυγικού ήταν σωστή ή όχι. Και πού ήταν λάθος. 
 
Δεν νιώθω καθόλου περήφανος για το ρόλο της ΕΕ και για τους τρόπους που αποφάσισε να διαχειριστεί ένα ζήτημα σαν και αυτό, με τον τρόπο που φέρθηκε και συνεχίζει να φέρεται στους πρόσφυγες. Στις χιλιάδες αυτές ανθρώπινες ζωές. Απεναντίας ντρέπομαι για όλα αυτά που έχουν γίνει. Το προσφυγικό ζήτημα για άλλη μια φορά αποδεικνύει την ταξικότητά του, αυτοί που δεν είχαν χρήματα, η εργατική τάξη είτε είναι Σύριοι, Αφγανοί, Ιρακινοί, έχουν εγκλωβιστεί εδώ. 
 
Το επόμενο βήμα που καλούμαστε να φωτογραφίσουμε είναι τα αποτελέσματα της συμφωνίας. Και μέσα από τις φωτογραφίες κάποιος μπορεί να κρίνει τα αποτελέσματά της. Για τους πρόσφυγες που μένουν σε αυτή τη χώρα, πώς εντάσσονται στη χώρα; Η προσωπική μου διαπίστωση είναι πως αυτοί οι άνθρωποι είναι πεταμένοι σε κέντρα δήθεν φιλοξενίας, όχι μέσα στον ιστό των πόλεων αλλά μακριά από τις πόλεις. Είναι λογική στρατοπέδου, που υπογράφεις για να μπεις υπογράφεις για να βγεις. Με αβίωτες συνθήκες ζωής. Δεν κατάλαβα γιατί τα μαθήματα τον Σεπτέμβρη πρέπει να γίνονται μέσα στα καμπ και όχι τα παιδιά να πάνε στα σχολεία.
 
Απαγορεύσεις
Επίσης σαν φωτορεπόρτερ έχουμε και απαγορεύσεις. Στα καμπ στα οποία είναι πεταμένα στο θεό δεν μας δίνουν την άδεια να πάμε να φωτογραφήσουμε. Στα δήθεν καλά καμπ, στον Ελαιώνα και στο Σκαραμαγκά μας δίνουν άδεια, στο Κουτσόχερο που βαράει ο ήλιος, έχει ένα δέντρο και τους τρώνε τα φίδια δεν μας αφήνουν να πάμε να φωτογραφήσουμε. 
Αυτή τη στιγμή στους πρόσφυγες το ελληνικό κράτος -σε αντίθεση με τον κόσμο- δεν τους έχει δείξει πως είναι καλοδεχούμενοι. Σε αντίθεση με την τρομερή αλληλεγγύη του απλού κόσμου - με τις απίστευτες πρωτοβουλίες κάθε είδους, τις καταλήψεις - το κράτος και οι κρατικές δομές κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να μετατρέψουν τη ζωή των προσφύγων σε κόλαση.
 
Πρέπει από τη δική μας μεριά να πούμε ξεκάθαρα πως στη χώρα μας οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι. Θέλουμε να στείλουμε το μήνυμα πως τουλάχιστον οι 60.000 πρόσφυγες που ζουν εδώ μπορούν να ζήσουν, να ενταχθούν εδώ στην Ελλάδα. Έχει δυνατότητα η χώρα να προσφέρει στέγαση, τροφή, δουλειά, υγεία και παιδεία για τα προσφυγόπουλα.
 
Και αυτή είναι μια μάχη που θα μας δώσει αέρα και απέναντι στους νεοναζί της Χ.Α. Απέναντι στη ρητορεία του μίσους και του ρατσισμού η μάχη στο πλευρό των προσφύγων θα ξαναβάλει τα χρυσαύγουλα στις τρύπες τους. Όσο υπάρχουν γκέτο, χωρίς ένταξη, τότε δίνεις χώρο στους φασίστες δολοφόνους. Όσο δίνονται λύσεις τους στέλνεις στις τρύπες τους. 
 
Καταπληκτική δουλειά έχει κάνει η πρώην γραμματέας της ΕΦΕ και μέλος του ΔΣ Χριστίνα Ζαχοπούλου που ως επιμελήτρια κατάφερε, μέσα από έναν τόσο μεγάλο αριθμό φωτορεπόρτερ και φωτογραφιών, να πει μια ολοκληρωμένη ιστορία. 
 
Σκοπός και στόχος από την μεριά της ΕΦΕ είναι αυτή η έκθεση να μπει στα σχολεία. Να μπορέσουν τα παιδιά στα σχολεία να νιώσουν τα προσφυγάκια σαν τα παιδιά της διπλανής πόρτας. Θέλουμε να βάλουμε ένα λιθαράκι ώστε τα παιδιά των προσφύγων να πάνε σε κανονικά σχολεία και όχι σε σχολεία μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Καλούμε όλο τον κόσμο να επισκεφτεί την έκθεση και να την χρησιμοποιήσει για τους σκοπούς που έχει γίνει, δηλαδή ενάντια στο ρατσισμό και για να δείξει την αναγκαιότητα για συνύπαρξη και για αλληλεγγύη».