κίνημα
Χρίστος Αργύρης: \"Οι Συντονισμοί θα επιμείνουν στον απεργιακό δρόμο\"

- Πώς εξηγείται η επιτυχία της πανδημοσιοϋπαλληλικής απεργίας στις 9 Ιούλη και ιδιαίτερα η μαζική παρουσία των νοσοκομείων σε αυτή;

\r\n
\r\n
Η επιτυχία της απεργίας αντανακλά το τί έγινε τις προηγούμενες βδομάδες σε κάθε χώρο του δημοσίου. Ειδικά στα νοσοκομεία έγινε μια έκρηξη. Όταν έγινε γνωστή η επίθεση της αξιολόγησης, δημιουργήθηκε ένα πανελλαδικό κίνημα ανυπακοής ενάντια στο νομοσχέδιο το οποίο είναι δεξαμενή απολύσεων και εισάγει νέες μεθόδους στις εργασιακές σχέσεις όπως τον ατομικό μισθό. Σε κάποια νοσοκομεία τα φύλλα αξιολόγησης δεν παραδόθηκαν ποτέ στους παραλήπτες τους γιατί τα σωματεία μαζί με τους εργαζόμενους τα πήραν από τα γραφεία προσωπικού και τα κλείδωσαν στα γραφεία των σωματείων. Σε άλλα, ενώ έφτασαν τα φύλλα, με πειθαρχία όλοι οι εργαζόμενοι τα επέστρεψαν στα σωματεία χωρίς να είναι συμπληρωμένα.
\r\n
 
\r\n
Παντού μπήκαμε μπροστά να οργανώσουμε το κάλεσμα της ΑΔΕΔΥ για “ανυπακοή με αποχή-απεργία διαρκείας” από την αξιολόγηση. Το κάναμε με μαζικές γενικές συνελεύσεις που ήταν και το κλειδί γιατί μας έδινε την ευκαιρία να συζητήσουμε. Τί να συζητήσουμε; Ότι είμαστε ήδη αξιολογημένοι και μάλιστα με άριστα. Γιατί παρά τις βάρβαρες μνημονιακές επιθέσεις με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, με τις κακοπληρωσιές και τα εξοντωτικά ωράρια, τα νοσοκομεία λειτουργούν χάρη στη δική μας άριστη εργασία και αυτοθυσία. Δε δεχόμαστε λοιπόν καμία μνημονιακή κυβέρνηση που τα δίνει όλα στους τραπεζίτες να έρθει με το έτσι θέλω να μας αξιολογήσει και ένα μέρος από εμάς να το απολύσει.
\r\n
 
\r\n
Από τη μεριά του Νυστεριού, όμως, δίπλα στην “ανυπακοή” της ΑΔΕΔΥ, προσθέταμε την ανάγκη για απεργιακή δράση όλου του δημοσίου, ώστε η απάντηση να είναι συλλογική και ουσιαστική με κλείσιμο των νοσοκομείων και όλων των χώρων και όχι ατομική ευθύνη του καθενός το τι θα κάνει τελικά κάτω από την πίεση της αυτοαξιολόγησης μέχρι τις 15 Ιουλίου. Με αυτό το σκεπτικό είχε συνεδριάσει και το Συντονιστικό των Νοσοκομείων έγκαιρα και είχαμε αποφασίσει ότι θα παλέψουμε να βγει 48ωρη απεργία στα μέσα Ιούλη, στις καταληκτικές ημερομηνίες της αξιολόγησης. Έτσι, όταν την βδομάδα πριν την απεργία στις 9 Ιούλη, έγινε η πρώτη σύσκεψη της ΑΔΕΔΥ με τα πρωτοβάθμια, οι δυνάμεις του Συντονιστικού και του Νυστεριού έπαιξαν τεράστιο ρόλο ώστε να ακούγεται συνεχώς ότι η σύγκρουση με την κυβέρνηση πρέπει να είναι απεργιακή και ότι απαιτούμε 48ωρη.
\r\n
Έτσι βγήκε η απεργία στις 9 Ιούλη. Δεν ήταν εύκολη ή αυτονόητη η απόφαση, ήταν μια μάχη. Με την παρουσία μας εκεί και την εμπειρία του τι συνέβη μέσα στα νοσοκομεία, δεν μπορούσε κανείς να αρνηθεί την απεργία. Γι\' αυτό και τα νοσοκομεία ήταν τόσο συγκροτημένα και μαζικά και έδωσαν τον τόνο. 
\r\n
 
\r\n
- Η σύσκεψη της ΑΔΕΔΥ που έγινε την επόμενη της απεργίας έληξε με υπόσχεση για νέα 24ωρη απεργία στις 15 Ιούλη. Γιατί τελικά δεν υλοποιήθηκε;
\r\n
 
\r\n
Είχαμε και εξακολουθούμε να έχουμε την εικόνα ότι σε όλο το δημόσιο υπάρχει ανυπακοή στην αξιολόγηση, δεν υπάρχει χώρος που κάποιος εργαζόμενος να έχει δώσει έστω και ένα φυλλάδιο αυτοαξιολόγησης. Αυτό είναι ήδη μια μεγάλη επιτυχία. Αλλά από τις 15 Ιούλη η ευθύνη πέφτει στους διευθυντές. Θα κληθούν να αξιολογήσουν έχοντας να αντιμετωπίσουν και πειθαρχικά παραπτώματα αν δεν προχωρήσουν. Γι’ αυτό για εμάς ο Ιούλης έπρεπε να είναι απεργιακός.
\r\n
 
\r\n
Έτσι, στη νέα σύσκεψη της ΑΔΕΔΥ που έγινε την επόμενη της απεργίας, πάλι οι δυνάμεις του Συντονιστικού, ζήτησαν το αυτονόητο, 48ωρη στις 14 και 15/9. Για πρώτη φορά το ΚΚΕ έκανε στροφή και μίλησε για 48ωρη σαν κατάληξη του αγώνα της αυτοαξιολόγησης, του πρώτου δηλαδή σταδίου της επίθεσης, γεγονός ιδιαίτερα ευπρόσδεκτο. Στο τέλος της σύσκεψης αναγκάστηκε ο προεδρεύων της Εκτελεστικής της ΑΔΕΔΥ, Σ. Κουτσιουμπέλης από την ΠΑΣΚΕ, να πει ότι πάμε για νέα 24ωρη απεργία στις 15 Ιούλη. Ο ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησε και φύγαμε όλοι με την πεποίθηση ότι πάμε για νέα απεργία που θα ήταν και η καλύτερη εγγύηση ότι στη λήξη της αυτοαξιολόγησης δε θα υπάρχουν εκβιασμοί στους εργαζόμενους, αλλά θα έχουμε κλείσει τα νοσοκομεία.
\r\n
 
\r\n
Την επόμενη μέρα, συνεδρίασε η Εκτελεστική για να επικυρώσει την απόφαση της σύσκεψης, αλλά μόνο αυτό δεν έγινε. Με δικαιολογία τη δικαστική αγωγή που έκανε ο Μητσοτάκης στην ΑΔΕΔΥ για να βγει η αποχή διαρκείας από την αξιολόγηση παράνομη, ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ πρότειναν να περιμένουμε την απόφαση του δικαστηρίου και μετά να προχωρήσουμε στην απόφαση. Όλη η αριστερά, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιχειρηματολογήσαμε ότι η απεργία δεν είναι απλά απάντηση στην καταστολή του Μητσοτάκη, αλλά η αναγκαία συνέχεια για να δείξουμε πρώτον ότι οι αγωγές δε μας σταματούν και δεύτερον ότι κλιμακώνουμε τον αγώνα.
\r\n
 
\r\n
Τελικά, ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ συγκέντρωσαν την απαραίτητη πλειοψηφία με τις ψήφους της Δημοσιοϋπαλληλικής Ανατροπής του Θ. Μπαλασόπουλου που τάχτηκε ανοιχτά ενάντια στην απεργία. Ήταν εξοργιστικό, κόντρα στη διάθεση της συντριπτικής πλειοψηφίας των συναδέλφων όπως αυτή είχε εκφραστεί και στη σύσκεψη της προηγούμενης μέρας. Και έδειξε πόσο δίκιο έχουμε όταν φτιάχνουμε και κρατάμε τους συντονισμούς από τα κάτω, όπως το Συντονιστικό των Νοσοκομείων ή το Συντονισμό ενάντια στα Κλεισίματα και τις Διαθεσιμότητες.
\r\n
 
\r\n
- Ποια είναι τα επόμενα βήματα των Συντονισμών;
\r\n
 
\r\n
Οι εξελίξεις αυτές δείχνουν ότι οι Συντονισμοί αποκτούν τώρα ακόμα πιο αναβαθμισμένα καθήκοντα. Άρα πάμε για νέα κοινή συνεδρίαση την Πέμπτη 17 Ιούλη όπου θα συζητήσουμε το βηματισμό μας τους επόμενους μήνες. Όσα δε θέλουν να κάνουν οι γραφειοκράτες, θα τα κάνουμε εμείς και θα τα επιβάλλουμε από τα κάτω. Από το Γεννηματά, πήγαμε στην τελευταία σύσκεψη της ΑΔΕΔΥ με απόφαση γενικής συνέλευσης για απεργία στις 15 Ιούλη. Αυτή είναι η λογική των Συντονισμών, συζητάμε, διαφωνούμε αλλά πάντα καταλήγουμε σε ημερομηνίες απεργιακές τις οποίες δουλεύουμε από τα κάτω στους χώρους, στις συνελεύσεις, πιέζουμε ομοσπονδίες και προχωράμε. Θα επιμείνουμε στον απεργιακό δρόμο και τη συλλογικότητα και θα δώσουμε τη δυνατότητα στο συνδικαλιστικό κίνημα να δώσει τη μάχη, κόντρα στις ηγεσίες που δεν το θέλουν.
\r\n
 
\r\n
Στο Συντονισμό ενάντια στα Κλεισίματα και τις Διαθεσιμότητες, πολλοί από όσους συμμετέχουν δεν έχουν πια το δικό τους εργασιακό χώρο, είναι διαθέσιμοι. Δεν πάνε στη δουλειά τους κάθε μέρα για να οργανώνουν και να συζητούν. Άρα είναι αναγκαίο να έχουν τη δική τους συλλογικότητα προκειμένου να συντονίζονται μεταξύ τους και με άλλους χώρους και να συνεχίζουν τον αγώνα. Έτσι ο Συντονισμός έχει καταφέρει να έχει στον ίδιο χώρο την ΕΡΤ, τα νοσοκομεία, το ΥΠ.ΠΟ, τις καθαρίστριες, τους σχολικούς φύλακες.
\r\n
 
\r\n
Όταν βλέπουμε μια σειρά κλαδικές απεργίες να ενώνονται, πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι αυτό είναι πρωτοβουλία του συντονισμού, έχει παίξει ρόλο για να γίνει. Στην τελευταία συνεδρίαση του Συντονισμού, συζητήσαμε και αποφασίσαμε ότι ξεκινάμε μια μεγάλη καμπάνια συμπαράστασης στις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών και ταυτόχρονα πιέζουμε για απεργιακή κλιμάκωση μέσα στον Ιούλη. Και τα δύο έγιναν κέντρο τις τελευταίες μέρες. Είδαμε προχτές στην κεφαλή της διαδήλωσης τις καθαρίστριες και τους Συντονισμούς με κοινά συνθήματα και στόχους. Είναι αυτό που φοβάται η κυβέρνηση, ετερόκλητα κομμάτια που είναι μαζί και παλεύουν μαζί. Αυτό είναι το νόημα των Συντονισμών και θέλουμε συντροφικά όλη την αριστερά εκεί.
\r\n
\r\n
 
\r\n
Ο Συντονισμός ενάντια στα Κλεισίματα και τις Διαθεσιμότητες οργανώνει συνέλευση την Πέμπτη 17 Ιούλη στις 6.30μμ στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας. Ο Χρίστος Αργύρης, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ και γιατρός-μέλος στο «Νυστέρι» μίλησε στον Νεκτάριο Δαργάκη.