διεθνή
Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη

\"Η διεθνής κοινότητα εκφράζει τη βαθιά της ανησυχία για την κλιμάκωση της έντασης\" διαβάζουμε αυτές τις μέρες στα ρεπορτάζ των εφημερίδων για τη Λωρίδα της Γάζας.  Βαθιά ανησυχία! Βαθιά υποκρισία θα έπρεπε να γράφουν καλύτερα.

\r\n
\r\n
Ο Τζον Κέρι, ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, διαβάζουμε \"επανέλαβε την Κυριακή την προσφορά των ΗΠΑ για μεσολάβηση\". Το ίδιο και οι υπουργοί εξωτερικών της Γερμανίας και της Γαλλίας που \"αναμένονται μάλιστα αργότερα τη Δευτέρα στην περιοχή\".
\r\n
Μεσολάβηση ανάμεσα σε ποιους; Η επίθεση του Ισραήλ ενάντια στη Λωρίδα της Γάζας έχει αφήσει πίσω της μέσα στην τελευταία βδομάδα πάνω από 160 νεκρούς. Οι τραυματίες ξεπερνούν τους χίλιους. Οι πρόσφυγες τις 70.000. Οι ισραηλινές βόμβες χτύπησαν ένα άσυλο αναπήρων. Τώρα έχουν βάλει στο στόχαστρό τους το σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης  -για να εξασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρχει πλέον ούτε μια σταγόνα καθαρό πόσιμο νερό στη Γάζα. Δεν πρόκειται για λάθος: πρόκειται για έναν συγκαλυμμένο βρώμικο βιολογικό πόλεμο -έναν πόλεμο που είναι απαγορευμένος από τις διεθνείς συνθήκες.
\r\n
 
\r\n
Για τη Διεθνή Κοινότητα, που \"ανησυχεί\", όμως ο τρομοκράτης δεν είναι ούτε το Ισραήλ, ούτε ο πρωθυπουργός του, ο Μπένζαμιν Νετανιάχου: τρομοκράτης είναι η Χαμάς, η οργάνωση που κυβερνάει (ύστερα από μια απόλυτα δημοκρατική εκλογική νίκη το 2006) τη Λωρίδα της Γάζας. Οι υπουργοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν πάνε \"στην περιοχή\" για να μεσολαβήσουν ανάμεσα στις \"δυο πλευρές\": με την Χαμάς, την οποία θεωρούν τρομοκρατική οργάνωση δεν έχουν έτσι και αλλιώς κανένα διάλογο. Πάνε στο Ισραήλ για να συζητήσουν, από κοντά, με τον σύμμαχό τους, τον Νετανιάχου τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Και για να μην υπάρξει κανένα περιθώριο παρερμηνείας ο Κέρι “υπογράμμισε” ότι το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπερασπίζεται τον εαυτό του...
\r\n
 
\r\n
Αφορμή
\r\n
 
\r\n
Η λέξη \"μεσολάβηση\" είναι έτσι και αλλιώς προβληματική: δεν υπάρχει καμιά συμμετρία ανάμεσα στον στρατό του Ισραήλ και τους Παλαιστινίους στη Γάζα. Η αφορμή για την τελευταία επιδρομή ήταν η απαγωγή και δολοφονία τριών ισραηλινών εφήβων, την οποία το Ισραήλ εντελώς αυθαίρετα απέδωσε σε μαχητές της Χαμάς. 
\r\n
 
\r\n
Η ίδια η Χαμάς -που δεν έχει διστάσει ποτέ να αναλάβει την ευθύνη για τις πράξεις της- αρνήθηκε κάθε συμμετοχή. Έτσι και αλλιώς η απαγωγή και η δολοφονία δεν έγιναν στη Γάζα, αλλά στη Δυτική Όχθη. Το Ισραήλ δεν έχει παρουσιάσει ούτε ένα στοιχείο που να συνδέει τη Χαμάς με το έγκλημα. Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες για τον Νετανιάχου.
\r\n
 
\r\n
Η Χαμάς είναι αλήθεια απάντησε στις επιθέσεις με ρουκέτες ενάντια σε Ισραηλινούς στόχους. \"Το μοναδικό πράγμα που έχουμε είναι οι ρουκέτες\", έλεγε την περασμένη βδομάδα στην εφημερίδα Socialist Worker (την εφημερίδα της αδελφής οργάνωσης του ΣΕΚ στη Βρετανία) ο Φαουζί αλ-Μάσρι που ζει στη Λωρίδα της Γάζας. \"Αν μπορείς φυσικά να τις αποκαλέσεις πραγματικά ρουκέτες. Και ναι, τις ρίχνουμε στο Ισραήλ. Αν μου πάρεις τη ζωή, τη γη, το σπίτι, τι περιμένεις; Αν σκοτώσεις τον πατέρα μου ή τα παιδιά μου, τι περιμένεις;\"
\r\n
 
\r\n
Και φυσικά δεν υπάρχει καμιά συμμετρία στη στρατιωτική ισχύ των δυο πλευρών. Το Ισραήλ είναι ένα κράτος \"αστακός\": οι ΗΠΑ ενισχύουν κάθε χρόνο τη δολοφονική του μηχανή με στρατιωτική βοήθεια αξίας πάνω από 3 δις δολάρια. Το Ισραήλ διαθέτει πυρηνικούς αντιδραστήρες και με βεβαιότητα πυρηνικά όπλα (επίσημα το αρνείται, αλλά ο ΟΗΕ ποτέ δεν έχει στείλει τους ελεγκτές του, όπως κάνει στην περίπτωση του Ιράν). Η Χαμάς στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις αυτοσχέδιες ρουκέτες τις -που τις περισσότερες φορές σκάνε χωρίς να αφήσουν πίσω τους ούτε θύματα, ούτε καν μεγάλες υλικές ζημιές.
\r\n
 
\r\n
Το Παλαιστινιακό Κίνημα είναι τα τελευταία χρόνια διαιρεμένο. Στη Δυτική Όχθη κυριαρχεί η Φατάχ, η οργάνωση του Μαχμούτ Αμπάς, του επίσημου προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής. Στη Γάζα κυριαρχεί η “ισλαμική” Χαμάς. Τον περασμένο Απρίλη, όμως, οι δυο οργανώσεις δεσμεύτηκαν να ξεπεράσουν τις διαφορές τους, να σχηματίσουν άμεσα μια ενιαία μεταβατική κυβέρνηση κοινής αποδοχής και να οργανώσουν νέες εκλογές μέσα στο φθινόπωρο. Το Ισραήλ θέλει για προφανείς λόγους να μπλοκάρει αυτή την εξέλιξη.
\r\n
 
\r\n
Αλλά δεν είναι μόνο η ενότητα των Παλαιστινίων αυτό που απασχολεί τον Νετανιάχου. Η Μέση Ανατολή κλυδωνίζεται αυτή την περίοδο από τους μετασεισμούς δυο τεκτονικών δονήσεων: της ήττας των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας από τη μια. Και της Αραβικής Άνοιξης από την άλλη. Οι εξελίξεις αυτές, παρά τις στροφές και τις ανατροπές που επιφυλάσσει η ιστορία, απειλούν να ανατρέψουν τις ισορροπίες σε ολόκληρη την περιοχή. Η κατάληψη της Μοσούλης, της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης του Ιράκ από τους ισλαμιστές της ISIS δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου ενός κόσμου που μοιάζει πια να βρίσκεται κυριολεκτικά εκτός ελέγχου: οι Κούρδοι του Ιράκ απειλούν να αυτονομηθούν από τη Βαγδάτη -και η Τουρκία, που διεκδικεί τον πρωταρχικό ρόλο στην περιοχή, δηλώνει ότι θα αναγνωρίσει το νέο κράτος. Το Ιράν, μια χώρα που το Ισραήλ απειλεί μόνιμα να βομβαρδίσει, βρίσκεται σε τροχιά επαναπροσέγγισης με τη Δύση. Ο Λίβανος ελέγχεται από την φιλοϊρανική Χεζμπολάχ ενώ στη γειτονική Συρία το αποτέλεσμα της εμφύλιας σύρραξης εξακολουθεί να παραμένει αβέβαιο.
\r\n