Χαρακτηριστικό είναι ότι μεγάλο μέρος της αντιμετώπισης της «ανθρωπιστικής κρίσης» από το ΣΥΡΙΖΑ, αφήνεται στην φιλανθρωπία. Μιλώντας για παράδειγμα ο Τσίπρας για το “Πρόγραμμα επιδότησης διατροφής με κουπόνια σίτισης σε 300.000 άπορες οικογένειες”, εξήγησε ότι “Η υλοποίησή του προβλέπεται από δημόσιο φορέα συντονισμού, σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση, την Εκκλησία της Ελλάδος και οργανώσεις αλληλεγγύης, μέσω συμβεβλημένων κοινωνικών ιατρείων και παντοπωλείων”. Όσες καλές προθέσεις κι αν έχει ο κόσμος των κοινωνικών παντοπωλείων και ιατρείων (για την Εκκλησία δεν γίνεται λόγος), οι προσπάθειές του δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της εργατικής τάξης για υγεία, περίθαλψη, κοινωνική πρόνοια. Μόνο ανοίγοντας τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα ΙΚΑ και όλες τις άλλες δημόσιες υπηρεσίες που ρήμαξαν οι μνημονιακές περικοπές μπορεί να αρχίσουν να καλύπτονται οι ανάγκες.

 

Το ίδιο προβληματική είναι η τοποθέτηση ότι το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για 300.000 νέες θέσεις εργασίας “το πρώτο χρόνο θα χρηματοδοτηθεί κατά 1 δις από τη γέφυρα του ΕΣΠΑ 2007- 2013, κατά 1,5 δις από τα 2,5 δις του ΕΣΠΑ 2014-2020 και κατά 500 εκ από άλλα εξειδικευμένα ευρωπαϊκά εργαλεία για την αύξηση της απασχόλησης”. Είναι ανέφικτο ότι τα ΕΣΠΑ και τα άλλα “ευρωπαϊκά εργαλεία” θα χρησιμοποιηθούν για οποιαδήποτε κοινωνική πολιτική. Και γιατί τα λεφτά αυτά είναι λίγα, αλλά και γιατί δίνονται από την ΕΕ κάτω από σκληρούς μνημονιακούς όρους και προϋποθέσεις.

 

Αυτοί είναι συμβιβασμοί που δείχνουν ότι τα μέτρα που εξήγγειλε ο Τσίπρας θα είναι τελικά στον αέρα. Αυτοί οι προσανατολισμοί πηγάζουν από την άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να συγκρουστεί με την ΕΕ και όλους τους μηχανισμούς των αφεντικών ώστε να βρεθούν οι πόροι για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών. Στο πλέον κεντρικό ζήτημα που δεν είναι άλλο από το μέλλον του ελληνικού δημόσιου χρέους, ο Αλέξης Τσίπρας υποσχέθηκε “τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους της ονομαστικής αξίας του χρέους, ώστε να γίνει βιώσιμο”. Μόνο που αυτό δεν θα είναι μια μονομερής απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ που θα αρνηθεί να πληρώσει προς όφελος των εργατών και της νεολαίας. Θα είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης με την ΕΕ, στην οποία θα υποβληθεί το αίτημα για σύγκληση μιας “ευρωπαϊκής διάσκεψης χρέους” όπου θα εξεταστεί το ζήτημα. Αυτή η τακτική σημαίνει ότι η θηλιά του χρέους θα παραμείνει κρεμασμένη στα κεφάλια μας. Στο μεταξύ το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι να πληρώνουμε το χρέος με “ρήτρα ανάπτυξης” και περίοδο χάριτος, δηλαδή να πληρώνουμε επιμηκύνοντας τις δόσεις μέχρι να ξεχρεώσουμε.

Αντίστοιχα ο Τσίπρας δεν είπε λέξη για τους εξοπλισμούς και τις στρατιωτικές δαπάνες που τρώνε πάνω από 2% του ΑΕΠ, γιατί η έξοδος από το ΝΑΤΟ «δεν είναι προτεραιότητα», ενώ εναπόθεσε τις ελπίδες του στον «έλεγχο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας» δηλαδή ενός θεσμού που στηρίζεται στη συνεργασία με την ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

 

Η μονομερής διαγραφή όλου του χρέους, το σταμάτημα των εξοπλισμών, η κρατικοποίηση των τραπεζών και των κερδών τους, η φορολόγηση των πλούσιων που δεν πληρώνουν τίποτα και είναι οι βιομήχανοι, η Εκκλησία και οι εφοπλιστές, είναι τα αναγκαία μέτρα για να σταματήσουν να πληρώνουν την κρίση του συστήματος οι εργάτες και οι φτωχοί. Θα εξασφάλιζαν τους πόρους για να επανέλθει ο 13ος και 14ος μισθός σε όλους, για να γυρίσουν όλοι οι απολυμένοι στις δουλειές τους, για να ακυρωθούν οι περικοπές στη χρηματοδότηση όλων των κοινωνικών υπηρεσιών, για να ανοίξουν τα κλειστά εργοστάσια, να επανακρατικοποιηθούν όλες οι ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις τα τελευταία χρόνια. Να γίνουν πράξη τα αιτήματα του εργατικού κινήματος, χωρίς εκπτώσεις.

 

Οι εκπτώσεις του ΣΥΡΙΖΑ φαίνονται σε όλα τα επίπεδα. Στο θεσμικό και δημοκρατικό μετασχηματισμό του πολιτικού συστήματος και του κράτους που υποσχέθηκε ο Τσίπρας, μίλησε λεπτομερειακά για εισαγωγή δημοψηφισμάτων, αλλαγές στη βουλευτική ασυλία και στο νόμο περί ευθύνης υπουργών, αλλά δεν είπε λέξη για την αντιμετώπιση του ρατσισμού και της φασιστικής απειλής. Με την συγκυβέρνηση να περνάει στη Βουλή ως αντιρατσιστικό ένα νόμο που δεν περιλαμβάνει το στοιχειώδες αντιρατσιστικό μέτρο, τη νομιμοποίηση των μεταναστών, δε θα έπρεπε ο ΣΥΡΙΖΑ να το έχει στο άμεσο πρόγραμμά του; Αντίστοιχα, δε θα έπρεπε να μιλήσει για τα μέτρα που θα πάρει ως κυβέρνηση απέναντι σε κρατικούς μηχανισμούς όπως η αστυνομία, που βρίσκονται σε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με τους φασίστες και τους νεοναζί;

 

Η κλιμάκωση των αγώνων σε όλα τα μέτωπα είναι η μόνη εγγύηση και για να κερδηθούν τα άμεσα αιτήματα και για να έρθουν οι ανατροπές που χρειάζονται για να «βρεθούν τα λεφτά». Η αντικαπιταλιστική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, ρήξη-αποδέσμευση από ευρωζώνη και ΕΕ, κρατικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση για τα αφεντικά και με εργατικό έλεγχο, είναι η πιο επίκαιρη λύση απέναντι στους εκβιασμούς της ΕΕ, στις απάτες του Σαμαρά αλλά και τις υποχωρήσεις του Τσίπρα.