Πολιτική
Γιατί να διαβάσουμε το \"Ρατσισμός - τι είναι και πώς παλεύεται\"

Ο αντιφασιστικός Σεπτέμβρης είναι εδώ. Έχει ήδη ξεκινήσει με τις προετοιμασίες στις γειτονιές, τα σχολεία, τις σχολές και τους εργασιακούς χώρους για το αντιφασιστικό διήμερο 18 και 19 του μήνα που είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Παύλου Φύσσα. Ταυτόχρονα, το διήμερο φιλοδοξεί να γίνει η μεγαλύτερη επίδειξη αντιφασιστικής δύναμης πλημμυρίζοντας τους δρόμους.

\r\n
\r\n
Περιμένοντας να ανακοινωθεί η ημερομηνία που θα ξεκινήσει η δίκη της Χρυσής Αυγής, το αντιφασιστικό κίνημα δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια. Οργανώνουμε παντού αντιφασιστικές δράσεις διεκδικώντας να καταδικαστούν οι φασίστες και να μην πέσουν στα μαλακά -όπως ελπίζουν οι ίδιοι αλλά και η κυβέρνηση.
\r\n
 
\r\n
Για να μπορέσουμε να δώσουμε αποτελεσματικά αυτή τη μάχη χρειάζονται πολιτικά εργαλεία τόσο σε σχέση με το τι είναι ο φασισμός και ποιους εξυπηρετεί, αλλά και σε σχέση με το ρατσισμό που είναι βασικό εργαλείο τόσο στη δράση της Χρυσής Αυγής όσο και της κυβέρνησης, που άνοιξε το δρόμο στο δυνάμωμα των φασιστών.
\r\n
 
\r\n
Πολύτιμο βοήθημα σε αυτό το ξεκαθάρισμα είναι το βιβλίο του Άλεξ Καλλίνικος: “Ρατσισμός. Τι είναι και πώς παλεύεται”. Πρόκειται για έκδοση που κυκλοφόρησε το 1993 με πρωτότυπο τίτλο “Race and class”. Στην Ελλάδα εκδόθηκε από το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο, απ\' όπου μπορείτε να το προμηθευτείτε και σήμερα.
\r\n
 
\r\n
Όπως αναφέρει ο συγγραφέας στην εισαγωγή: “Κάθε αντιρατσιστική στρατηγική προϋποθέτει μια ξεκάθαρη ανάλυση της φύσης και των αιτιών του ρατσισμού. Η παραδοσιακή φιλελεύθερη άποψη, που εξακολουθεί να έχει μεγάλη επιρροή, αντιμετωπίζει το ρατσισμό σαν ένα ζήτημα συμπεριφοράς: μας λέει ότι το πρόβλημα είναι ότι οι λευκοί είναι προκατειλημμένοι απέναντι στους μαύρους. Η προφανής διέξοδος που προτείνει είναι ότι οι λευκοί θα πρέπει να εκπαιδευτούν ώστε να απαλλαγούν από τις προκαταλήψεις τους.”.... “Αντίθετα, οι περισσότερο ριζοσπάστες αντιρατσιστές, βλέπουν το ρατσισμό όχι σαν ένα ζήτημα ιδεών στα κεφάλια των ανθρώπων, αλλά σαν ζήτημα καταπίεσης: σαν τις συστηματοποιημένες ανισότητες που απορρέουν από ένα εκμεταλλευτικό σύστημα. Επομένως η λύση βρίσκεται στην πολιτική πάλη, στην απελευθέρωση των μαύρων από τους καταπιεστές τους” (Ο όρος μαύρος στο βιβλίο χρησιμοποιείται κωδικά για όλους όσους καταπιέζονται ρατσιστικά στη βάση του χρώματός τους και όχι μόνο στους Αφρικανούς.)
\r\n
 
\r\n
Μέσα από τις σελίδες του επιδιώκει να δώσει απαντήσεις σε μια σειρά ερωτήματα, με σκοπό να δυναμώσει την ενότητα των εργατών, ντόπιων και μεταναστών, απέναντι στις επιθέσεις. Τις οικονομικές και τις ιδεολογικές. 
\r\n

“Προαιώνιο φαινόμενο;”

\r\n
“Είναι ο ρατσισμός ένα προαιώνιο φαινόμενο;”. Πολλές φορές χρησιμοποιείται αυτή η θέση, καταλήγοντας στο ότι κατά κάποιο τρόπο μέσα από την πάροδο των αιώνων, ο ρατσισμός έχει χαραχτεί στο DNA των ανθρώπων και άρα δε μπορεί να εξαλειφθεί. Οι φυλετικές διακρίσεις, απαντάει ο συγγραφέας, συστηματοποιήθηκαν με την άνοδο του καπιταλισμού. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα εμφανίστηκε και η θεωρία του διαχωρισμού της ανθρωπότητας σε φυλές με συγκεκριμένα βιολογικά, κληρονομικά χαρακτηριστικά η καθεμιά, και η δήθεν υπεροχή της λευκής φυλής ως αποτέλεσμα «φυσικής επιλογής». 
\r\n
 
\r\n
“Ποιος ήταν ο ρόλος της δουλείας στην ανάπτυξη τόσο του καπιταλισμού αλλά και του ίδιου του ρατσισμού;”. Θυμίζοντας την περίοδο των αποικιών και την ανάγκη για μαζική παραγωγή με στόχο τις εξαγωγές και το άνοιγμα στις αγορές, εξηγεί το γιατί εμφανίστηκε ο ρατσισμός. Το να πείσουν πως οι Αφρικανοί ήταν κατώτεροι βιολογικά, έδινε στα αφεντικά το άλλοθι να εφαρμόσουν τη δουλεία. Στην αρχαιότητα δούλοι γίνονταν οι αιχμάλωτοι πολέμου ανεξάρτητα από το χρώμα και την καταγωγή τους. Στον καπιταλισμό, βρισκόμαστε στην περίοδο του ελεύθερου εργάτη όπου εργάτης και αφεντικό είναι νομικά ίσοι, οπότε ο ρατσισμός επιστρατεύεται για να δικαιολογήσει την πλήρη καταπίεση των μαύρων εργατών στις φυτείες.
\r\n
 
\r\n
Επιστημονικά, η βιολογία δεν προσφέρει καμία βάση που να στηρίζει τις φυλετικές διαφορές. Αντιθέτως, οι γενετικές διαφορές είναι απείρως μεγαλύτερες ανάμεσα σε ανθρώπους της ίδιας “φυλής” -το 85%- παρά ανάμεσα σε διαφορετικές φυλές -μόλις το 7%-. Αυτό αποδεικνύεται και από τη μελέτη της ιστορίας και τον τρόπο με τον οποίο οι «διαφορετικές φυλές» αλληλεπιδρούσαν μεταξύ τους και εξελίσσονταν όταν ερχόντουσαν σε επαφή. 
\r\n
\r\n

Ποιος επωφελείται;

\r\n
\r\n
Ένα άλλο ερώτημα που χρίζει ξεκάθαρης απάντησης είναι το ποιος επωφελείται από το ρατσισμό. Σήμερα ένα πολυπαιγμένο επιχείρημα είναι πως οι μετανάστες μας κλέβουν τις δουλειές και πως καλά θα κάνουμε να κοιτάξουμε εμάς πρώτα, δε χωράνε και άλλοι στα εργοστάσια και τις υπηρεσίες μας, καλά θα κάνουν να μην έρχονται. 
\r\n
 
\r\n
Πρόκειται για επιχειρήματα που “σπρώχνονται” από τους από πάνω, από αυτούς που απολύουν μαζικά, που διαλύουν την υγεία και την παιδεία, που προτιμούν να έχουν στο πλευρό τους τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής, ενάντια σε ένα ενωμένο εργατικό κίνημα που αμφισβητεί την ύπαρξή τους. Οι ντόπιοι εργάτες δεν έχουν κανένα συμφέρον από το ρατσισμό. Όσο προχωράει η διάσπαση της εργατικής τάξης σε ντόπιους και μετανάστες, τόσο χειροτερεύει η θέση και των ίδιων των ντόπιων στην αγορά εργασίας. Ο ρατσισμός δημιουργεί απλώς μια ψευδαίσθηση ότι οι ντόπιοι είναι ανώτεροι κάνοντάς τους να νιώθουν περισσότερα κοινά με τους εκμεταλλευτές τους παρά με τους μετανάστες εργάτες. 
\r\n
 
\r\n
“Μπορεί η σοσιαλιστική επανάσταση να ανοίξει το δρόμο για την απελευθέρωση;”. Η απάντηση είναι ένα σαφές ναι. Για την ακρίβεια, είναι η μόνη διαδικασία που μπορεί να δώσει το θανάσιμο χτύπημα στο ρατσισμό. Αφενός γιατί η επανάσταση απαιτεί τη μέγιστη ενότητα της εργατικής τάξης ενάντια στους κοινούς εκμεταλλευτές, σπάζοντας στην πράξη τις ρατσιστικές προκαταλήψεις. Αφετέρου γιατί η ανατροπή αυτού του συστήματος αποτελεί το τσάκισμα των υλικών δομών του. Αυτών που ευθύνονται για τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους εργάτες.
\r\n