Πολιτισμός
Κινηματογράφος: Ταινίες που ξεχωρίζουν

Εκτός από την εξαιρετική ταινία των αδελφών Νταρντέν «Δυο ημέρες, μία νύχτα» (υπάρχει παρουσίαση στο προηγούμενο τεύχος της Ε.Α.), παίζονται ήδη και ξεχωρίζουν:
\r\n
 
\r\n
Ίντα: Χαμηλών τόνων αλλά τελικά πολύ δυνατή ασπρόμαυρη ταινία του Πάβελ Παβλικόφσκι, με ηρωίδα την Άννα, μια μαθητευόμενη μοναχή στην Πολωνία του 1962. Λίγο πριν ορκιστεί, μαθαίνει ότι είναι παιδί Εβραίων που αφανίστηκαν κατά τη Γερμανική κατοχή και το όνομά της είναι Ίντα. Συναντά την μοναδική συγγενή της, τη θεία της, Βάντα, με την οποία ξεκινά ένα ταξίδι για να μάθει για την τύχη της οικογένειάς της. Το οδοιπορικό τελικά αποδεικνύεται μια δοκιμασία και για τις δύο γυναίκες. Η Βάντα, δικαστής με πολλές τύψεις για τη συμμετοχή της στις πολιτικές εκκαθαρίσεις του κομμουνιστικού καθεστώτος έχει καταφύγει στον κυνισμό και στο αλκοόλ. Η Ίντα θεωρητικά έχει το μέλλον μπροστά της, όμως η κοσμική Πολωνία που συναντά μπορεί να την κερδίσει από την πίστη του μοναστηριού; Μια Πολωνία μουντή, ψυχρή, αποστασιοποιημένη. Μόνη νότα ελευθερίας η μουσική του Τζον Κολτρέιν που ερμηνεύει ο νεαρός σαξοφωνίστας που φλερτάρει την Ίντα. Η Ίντα θα προτιμήσει τον Μπαχ...
\r\n
 
\r\n
• ’71:  Ταινία περιπέτειας με σκληρές πολιτικές προεκτάσεις, που συζητήθηκε πολύ τη χρονιά που τελειώνει, εκτιλύσσεται στο Μπέλφαστ της χρονιάς που αναφέρει ο τίτλος, ένα κλικ πριν τη «Ματωμένη Κυριακή» του 1972. Ένας νεοσύλλεκτος Βρετανός στρατιώτης μετά από μια επιχείρηση «ρουτίνας» των κατοχικών στρατευμάτων βρίσκεται παγιδευμένος στη συνοικία των εξεγερμένων καθολικών. Η ταινία παρακολουθεί με απίστευτο σασπένς τις προσπάθειές του να επιβιώσει καταφεύγοντας στους προτεστάντες που είναι πιστοί στη Βρετανική αυτοκρατορία αλλά μπλέκει σε μια απίστευτη δοκιμασία ίντριγκας, τρόμου και αμοραλισμού που προκαλεί αναπάντητα ερωτήματα.
\r\n
 
\r\n
Η λέσχη της κομψής αλητείας: Μια πολύ σκληρή αλλά όχι άδικη απεικόνηση των νεοσσών της αστικής τάξης που φοιτούν στην Οξφόρδη και εκτονώνουν τα σύνδρομα και τις φιλοδοξίες τους μέσα από τη λέσχη Riot, ένα κλαμπ για κακομαθημένα κωλόπαιδα που φτάνουν χαλαρά στο έγκλημα, γνωρίζοντας ότι θα τη γλυτώσουν απλά γιατί ανήκουν στην αστική τάξη. Πολύ δυνατή ιδέα με βάση ένα θεατρικό έργο, αν δεν ήταν τόσο συμβατική η μεταφορά στην οθόνη θα μπορούσε να προκύψει μια σπουδαία ταινία.
\r\n
 
\r\n
We are the best: Από τον Σουηδό δημιουργό Λούκας Μούντισον που μας είχε δώσει το πολύ καλό «Λίλια για πάντα» έρχεται μια γλυκόπικρη ταινία γύρω από τρία νεαρά κορίτσια που συγκροτούν μια πανκ μπάντα στη Στοκχόλμη της δεκαετίας του ’80. Η βασική ιδέα είναι πως, αν και ζουν στην τότε ευδαιμονούσα και ανοιχτόμυαλη σκανδιναβική πρωτεύουσα, οι τρεις κοπέλες από ταπεινές, λαϊκές οικογένειες δεν «χωρούν», δεν ταιριάζουν στα κυρίαρχα πρότυπα της εποχής και βρίσκουν διέξοδο στο μουσικό ρεύμα/κίνημα της πανκ. Μια απλή ιστορία με βάθος στους χαρακτήρες, τους διαλόγους και την πολιτικοκοινωνική συγκυρία της εποχής της.
\r\n
 
\r\n
Get on up: Η βιογραφία του αξέχαστου Τζέιμς Μπράουν από τα χαμαιτυπεία του Αμερικανικού Νότου τη δεκαετία του ’30 μέχρι την αναγνώριση και την επιτυχία τη δεκαετία του ‘60. Απίστευτος ο πρωταγωνιστής, απλά η ταινία εξαντλείται στον εκρηκτικό χαρακτήρα του «Νονού της Σόουλ», ενώ θα μπορούσε να εμβαθύνει στο κοινωνικό φόντο που καθόρισε τον Τζέιμς Μπράουν και την ίδια τη μουσική σόουλ.