Τον Ιούλιο του 2005 η ΜΙ6 και άλλες μυστικές υπηρεσίες απήγαγαν δρώντας μυστικά, παράνομα και με γκανγκστερικό τρόπο μέσα σε όλη την Ελλάδα τουλάχιστον 28 Πακιστανούς μετανάστες, το λεγόμενο σκάνδαλο των απαγωγών. Αναγνωρίστηκε από την ελληνική δικαιοσύνη ότι έγιναν αυτές οι απαγωγές, παρά το γεγονός ότι τα θύματα δεν δικαιώθηκαν ποτέ. Μάθατε να βρήκαν κάποιον «τρομοκράτη»; Δεν βρήκαν το παραμικρό.

Οι αμερικάνοι χρησιμοποίησαν την ισλαμοφοβία για να δικαιολογήσουν τις επιθέσεις τους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Το κάνουν ξανά επειδή θέλουν να υπερασπίσουν με κάθε τρόπο τα συμφέροντά τους σε όλη αυτή την περιοχή.

Επίσης ξέρουμε πολύ καλά ότι οι ίδιοι και οι σύμμαχοί τους έστησαν στο παρελθόν ακραίες ομάδες για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους σκοπούς. Οι ΗΠΑ υποστήριξαν τον Οσάμα Μπιν Λάντεν όταν ήθελαν να διώξουν την Ρωσία από το Αφγανιστάν, ήταν το αγαπημένο τους παιδί. Στην συνέχεια χρησιμοποίησαν την ύπαρξη αυτών των ομάδων για να βομβαρδίζουν και να εισβάλλουν με το στρατό σε όποιο σημείο του πλανήτη ήθελαν.

Αυτά τα πράγματα δεν έχουν να κάνουν με το Ισλάμ σαν θρησκεία, έχουν να κάνουν με τον καπιταλισμό. Οι ΗΠΑ είναι υπεύθυνες για εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους, άντρες, γυναίκες, παιδιά αδιακρίτως μέσα στα τελευταία 15 χρόνια στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, την Παλαιστίνη και είναι ο μεγαλύτερος δολοφόνος στην περιοχή.

Οι μουσουλμάνοι και η θρησκεία μας δεν έχουμε καμιά απολύτως σχέση με αυτά που κάνει το Iσλαμικό Κράτος, αντίθετα οι ΗΠΑ είχαν. Έβαλαν ένα μικρό δέντρο και το ποτίζουν ξεκληρίζοντας ολόκληρες οικογένειες στο Αφγανιστάν ή στο Ιράκ, δημιουργώντας τεράστια οργή, βαφτίζοντας όσους αντιστέκονται ισλαμιστές.

 

Αν ένας μουσουλμάνος ανάμεσα στα εκατομμύρια κάνει κάτι κακό λένε να, δες, υπεύθυνοι είναι όλοι οι μουσουλμάνοι. Αυτό είναι ισλαμοφοβία, ένας παραλογισμός. Αν κάποιος είναι κακός ας πάει αυτός φυλακή. Δεν είναι δυνατόν να κατηγορούν όλους τους μουσουλμάνους. 

Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν σε πάνω από 60 μουσουλμανικές χώρες και δεν συμφωνούν σε αυτά που λέει και κάνει το Ισλαμικό Κράτος. Εμείς καταδικάζουμε τις δολοφονίες, τα εγκλήματα, αλλά ποιος από αυτούς που σε σταθερή βάση καλλιεργούν την ισλαμοφοβία έχει καταδικάσει ποτέ τις ΗΠΑ ή χώρες της Ευρώπης για τα πολεμικά εγκλήματα και την καταστροφή που έχουν δημιουργήσει σε ολόκληρες περιοχές του πλανήτη;

Το Ισλάμ μας δίνει οδηγίες, σεβασμό και αλληλεγγύη, όχι δολοφονίες, πιστεύουμε στην ειρήνη. Τα τζαμιά μας είναι ανοιχτά σε 24ωρη βάση, ποτέ δεν θα βρείτε την πόρτα κλειστή. Λέμε σε όλους, ελάτε στους θρησκευτικούς μας χώρους.

 

Μένω εδώ τα τελευταία δεκαοκτώ χρόνια και ποτέ δεν δημιουργήθηκε κανένα πρόβλημα, έχουμε ζήσει μαζί χωρίς πρόβλημα για πολλά χρόνια, νοιώθω σαν να είναι δεύτερη πατρίδα μου. Θέλουμε να ζούμε ειρηνικά, ήσυχα, αρμονικά όλοι μαζί σε αυτή την χώρα. Αν αύριο γίνει μια φυσική καταστροφή χριστιανοί ή μουσουλμάνοι, μαύροι ή λευκοί θα έχουμε την ίδια τύχη.

Με το κράτος και τις κυβερνήσεις τα πράγματα είναι διαφορετικά. Από το 2004, πριν γίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, πρώτη φορά άκουσα ότι θα γίνει ένα τέμενος. Από τότε κάθε τόσο λένε ότι θα το φτιάξουν, αλλά τελικά δεν γίνεται τίποτα. Αυτό είναι ένας ξεκάθαρος ρατσισμός απέναντι στους μουσουλμάνους. Το ελληνικό σύνταγμα λέει ότι ο καθένας που ζει σε αυτήν την χώρα είναι ελεύθερος να ασκήσει στην πράξη την θρησκεία του, αλλά αυτό δεν ισχύει για όλους τους μουσουλμάνους. Στην Αθήνα, για παράδειγμα, ζουν πάνω από 100.000 μουσουλμάνοι και όμως δεν αφήνουν να γίνει έστω ένα τζαμί, και βέβαια δεν αρκεί ένα τζαμί για τόσες χιλιάδες ανθρώπους. 

Αντίθετα τα τελευταία χρόνια έχουν φτιαχτεί μεγάλα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Αμυγδαλέζα ή την Κόρινθο, σχεδόν αποκλειστικά για μουσουλμάνους. Μέσα σε αυτά τα στρατόπεδα το 90% των κρατουμένων που βρίσκονται φυλακισμένοι μόνο γιατί δεν είχαν χαρτιά είναι από μουσουλμανικές χώρες. Τι είναι αυτό αν όχι η πιο καθαρή ισλαμοφοβία; Είναι ρατσιστικά κέντρα κράτησης για τα οποία ξοδεύουν εκατομμύρια ευρώ.  

Είναι σαν ένα δεύτερο Γκουαντάναμο στο οποίο οδηγούνται όσοι θέλοντας να αποφύγουν τον πόλεμο εγκαταλείπουν τις χώρες τους για να γλυτώσουν από την θηριωδία για να βρουν μια άλλη. Και λέω Γκουαντάναμο, γιατί ξέρω πολύ καλά ως εκπρόσωπος της Πακιστανικής Κοινότητας και της Ένωσης Μεταναστών Εργατών γιατί δεν μας αφήνουν να πάμε σε αυτά τα στρατόπεδα. Για να μην μάθουν οι κρατούμενοι τι δικαιώματα έχουν. Όταν μετά την εξέγερση της Αμυγδαλέζας ένας από τους κρατούμενους ξεπέρασε τον φόβο του και μίλησε στην δικηγόρο του για τα γεγονότα, το πλήρωσε με τον πιο άγριο ξυλοδαρμό, για να μάθει να μιλάει. 

Ο ρατσισμός ενάντια στους μουσουλμάνους ξεκινάει από το δρόμο, από την ίδια την αστυνομία. Είναι σαν να έχουν εντολή να δείχνουν ότι οι μουσουλμάνοι δεν είναι άνθρωποι σαν όλους τους άλλους. Οι μουσουλμάνοι είναι μονίμως στο στόχαστρο, με συνεχείς προσβολές στην θρησκεία, το Κοράνι. Υπάρχουν και αστυνομικοί που σέβονται, αλλά όταν γινόμαστε θύματα ρατσιστικών διακρίσεων, αυτοί δεν τολμάνε να αντιδράσουν.

 

Τα πράγματα έχουν γίνει πολύ χειρότερα από τότε που ξεκίνησε η κρίση και τα μνημόνια. Κατευθείαν προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τους μετανάστες σαν αποδιοπομπαίους τράγους, θέλουν να φορτώσουν τα δικά τους λάθη στους μετανάστες. Αυτή η συνεχής στοχοποίηση άρχισε να λειτουργεί εντελώς αρνητικά στην καθημερινότητα, στην ψυχολογία μας, να ξέρεις ότι δεν έχεις κάνει κάτι κακό και συνέχεια σε κατηγορούν.

Όταν ένας πρωθυπουργός κηρύσσει τον πόλεμο στους μετανάστες, τότε δίνει το σύνθημα να το κάνει και όλη η κοινωνία. Ετσι βρήκαν την ευκαιρία οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής να ξεκινήσουν τις δολοφονικές  ρατσιστικές επιθέσεις, εκατοντάδες, χιλιάδες επιθέσεις. Πηγαίναμε στα αστυνομικά τμήματα και εκατοντάδες άνθρωποι δεν μπορούσαν, δεν μας δέχονταν, να κάνουμε μήνυση, οι νεοναζί είχαν το ελεύθερο να κάνουν ό, τι θέλουν, δεν ήθελαν να τους σταματήσουν.

Σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι που έρχονται στην Ευρώπη είναι πρόσφυγες που προσπαθούν να αποφύγουν τον πόλεμο. Το να κάνουν πόλεμο η ΕΕ και οι ΗΠΑ και ταυτόχρονα να κλείνουν την πόρτα, να κλείνουν τα σύνορα, είναι εγκληματικό. Σε θάλασσες και ποτάμια πνίγουν χιλιάδες άντρες, γυναίκες και παιδιά που προσπαθούν να γλυτώσουν το θάνατο.

 

Ο εχθρός μάς θέλει να είμαστε φοβισμένοι - είτε μιλάμε για τους νεοναζί και τον ρατσισμό είτε για τους αμερικάνους και τον ιμπεριαλισμό. Αν εμείς μιλάμε, αν εμείς παλεύουμε ενωμένοι όλοι μαζί, τότε δεν μπορούν να μας φοβίσουν. Δεν μας φόβισαν ούτε οι απαγωγές, ούτε οι φασιστικές επιθέσεις. Και δεν το πέτυχαν αυτό γιατί είχαμε στο πλευρό μας την ΚΕΕΡΦΑ, το αντιρατσιστικό κίνημα, την Αριστερά, τα συνδικάτα, δεν κατάφεραν να μας απομονώσουν. Μόνο όλοι μαζί μπορούμε να νικήσουμε.

Η Ένωση Μεταναστών Εργατών μεγαλώνει, είναι πάρα πολλοί οι μετανάστες που οργανώνονται στην Αθήνα, την Μανωλάδα, σε όλη την Ελλάδα. Η Πακιστανική κοινότητα και η Ένωση Μεταναστών Εργατών έχουν δώσει μάχες ενάντια στον ρατσισμό, τον φασισμό και αποτελούν παράδειγμα και για τις άλλες κοινότητες μεταναστών που θέλουν να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο.