Οι κάτοικοι της περιοχής αντιδρούν στα σχέδια της κυβέρνησης να χαρίσει μία περιοχή φιλέτο- έκτασης 640 στρεμμάτων με πρόσβαση στη θάλασσα, με βάση το Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας/Αττικής, σε ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα, με σκοπό το κέρδος, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που θα έχουν στη ζωή και την υγεία των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής. Οι φορείς της περιοχής διεκδικούν την κατάργηση, όλων των φωτογραφικών ρυθμίσεων και νομοθετημάτων που έχουν ψηφιστεί, ώστε να διευκολύνουν τη λειτουργία βιομηχανιών και διυλιστηρίων ιδιoκτησίας της εταιρείας “Oil One” του Μελισσανίδη, καθώς επίσης και να σταματήσει κάθε ενέργεια δημιουργίας διυλιστηρίου που θα μετατρέψει μια κατοικημένη περιοχή σε χαβούζα.

 

Κόσμος κάθε ηλικίας συγκεντρώθηκε από τις 11 το πρωί μπροστά στο Δημαρχείο Δραπετσώνας και πραγματοποίησε πορεία μέσα από τα στενά μέχρι τον χώρο όπου στεγάζονταν το πρώην εργοστάσιο Λιπασμάτων. Μπροστά ήταν το πανό των Συλλόγων Εκπαιδευτικών Κερατσινίου Περάματος και Πειραιά και του πολιτιστικού Συλλόγου Δραπετσώνας “Τέρψη -Χώρος”, που ήταν και ο βασικός οργανωτής της κινητοποίησης. Στην κινητοποίηση συμμετείχαν οι Δημοτικές Κινήσεις “Ανταρσία στο Λιμάνι” και “Ανταρσία στην Κοκκινιά” καθώς και η Εργατική Λέσχη Κερατσινίου -Δραπετσώνας.

 

Στο τέλος της συγκέντρωσης διαβάστηκε ένα σύντομο ιστορικό, για το πώς ιδιωτικά συμφέροντα και κυβερνήσεις υποβάθμισαν την περιοχή. “Για δεκαετίες γινόταν ο αγώνας των κατοίκων της περιοχής, ώσπου στο τέλος τα κατάφεραν. Το μεγάλο κεφάλαιο αφού θεώρησε ότι έστυψε την περιοχή και τους ανθρώπους της ως το μεδούλι, αποχώρησε.

\r\n

Έκταση ανάπλασης

\r\n

Το 2007 ο τότε υπουργός Γιώργος Σουφλιάς με νόμο κηρύσσει την ευρύτερη περιοχή των Λιπασμάτων ως έκταση ανάπλασης. Ο νυν σοσιαλιστής υπουργός Περιβάλλοντος κύριος Μανιάτης, αποφασίζει να γίνει ο νέος εκφραστής και εκπρόσωπος της άρχουσας τάξης και των συμφερόντων της και με απόφασή του μετατρέπει την περιοχή της ανάπλασης σε περιοχή μητροπολιτικής παρέμβασης και την παραλία σε Λιμενοβιομηχανική ζώνη. Αυξάνουν τον συντελεστή δόμησης από 0.4 σε 0.6 και φορτώνουν την περιοχή με χιλιάδες επιπλέον τόνους τσιμέντο. Το αποκορύφωμα είναι η εξαγορά της αδρανοποιημένης BP με μόλις 70 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, από την Oil One, και η δημιουργία εργοστασίου συλλογής και επεξεργασίας επικίνδυνων πετρελαιοειδών αποβλήτων καθώς και η αποθήκευση και διατήρηση λιπαντικών και καυσίμων”.

 

“Το εργοστάσιο των Λιπασμάτων φτιάχτηκε από τον Μποδοσάκη, πριν τον πόλεμο”, μας είπε η Αργυρώ, συνταξιούχος, που συμμετείχε στην πορεία. “Τότε στην περιοχή γύρω από το εργοστάσιο ζούσαν οι εργάτες και οι οικογένειές τους. Έπαιρναν ένα μεροκάμματο αλλά το πλήρωναν με τη ζωή τους γιατί οι καρκίνοι θέριζαν. ‘Οταν έκλεισε το εργοστάσιο οι κάτοικοι διεκδικούσαμε να γίνει απαλλοτρίωση, να περάσει στο δημόσιο και να δοθεί στο λαό της περιοχής. Όταν ψηφίστηκε ο νόμος τότε νιώσαμε μεγάλη δικαίωση ότι επιτέλους οι αγώνες μας έπιασαν τόπο. Όμως τώρα πάνε να μας γυρίσουν πάλι πίσω. Δεν θα τους αφήσουμε. Αυτός ο χώρος ανήκει στο λαό της Δραπετσώνας και τον έχει πληρώσει πολύ ακριβά”.