Μαζί και οι Σιδηροδρομικοί

Η ψήφιση του νόμου για την “εξυγίανση” του ΟΣΕ στα τέλη Οκτώβρη είχε φέρει την αναστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων της ΠΟΣ με πολλές υποσχέσεις από τη μεριά της ηγεσίας της Ομοσπονδίας τότε ότι ο αγώνας θα συνεχιστεί όταν ξεκινήσει η εφαρμογή του νόμου. Η πλειοψηφία των εργαζόμενων, όμως, ήταν αντίθετη με αυτή την απόφαση και ήθελε την κλιμάκωση των απεργιών. Αυτό φάνηκε το αμέσως επόμενο διάστημα. Οσο η κυβέρνηση δεν τολμούσε -αρχικά λόγω των εκλογών της 7ης Νοέμβρη, μετά λόγω των απεργιών διαρκείας σε δήμους, λιμάνια αλλά και των άλλων μετώπων που έχει ανοίξει σε συγκοινωνίες και ΔΕΚΟ- να προχωρήσει στην υλοποίηση της επίθεσης, κομμάτι της βάσης οργανωνόταν στην κατεύθυνση να συνεχιστεί ο αγώνας και να μην μείνουν οι υποσχέσεις της ΠΟΣ στον αέρα.

Πρωτοβουλίες δράσης

Ετσι, όχι τυχαία στις 17 Νοέμβρη, πάνω από 60 εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν στο κεντρικό κτίριο του ΟΣΕ στην Καρόλου για να συζητήσουν την πορεία του αγώνα μέχρι εκείνη τη στιγμή και τις πρωτοβουλίες δράσης που ήταν απαραίτητες για τη συνέχεια. Το κάλεσμα για τη σύσκεψη είχαν κάνει τρεις μόλις εργαζόμενοι στο χώρο. Η σύσκεψη κατέληξε στην δημιουργία της “Συντονιστικής Επιτροπής Σιδηροδρομικών - Καρόλου Ενάντια στο Ν.3891/10”.

“Η παρουσία 60 περίπου ατόμων στην οργανωθείσα, για πρώτη φορά κατά τα τελευταία 25 χρόνια με πρωτοβουλία εργαζόμενων, ανοιχτή διαδικασία συζήτησης και η κατάληξη σε συγκεκριμένες θέσεις, αποτελούν, ως σημείο εκκίνησης, σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της συμμετοχής των εργαζομένων στη λήψη των αποφάσεων και στην οργάνωση των αγώνων”, ανέφερε η ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής μετά την επιτυχημένη εκείνη πρώτη σύσκεψη και συνέχιζε με τις αποφάσεις δράσης της: “Να μην υποβληθεί καμία αίτηση εθελούσιας ‘μεταφοράς’ σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 16 του νόμου 3891. Να μην επιτρέψουμε, με αποφασιστικούς μαζικούς αγώνες και μορφές δράσεις που συλλογικά θα αποφασίσουμε, την έκδοση λιστών πλεονάζοντος τακτικού προσωπικού. Να αποτρέψουμε με κάθε τρόπο, την εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας στους διεθνείς και εγχώριους τοκογλύφους και την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Να παροτρύνουμε τους συναδέλφους μας στους άλλους χώρους εργασίας να οργανώσουν τις δικές τους συνελεύσεις.

Να διεκδικήσουμε συνελεύσεις σιδηροδρομικών σε κάθε νομό, στις οποίες θα τεθούν προς συζήτηση και θα ληφθούν αποφάσεις για το περιεχόμενο του προγράμματος πάλης και την οργάνωση των αναπόφευκτων σκληρών ταξικών αναμετρήσεων. Να επιδιώξουμε επικοινωνία με τους εργαζόμενους των άλλων ΜΜΜ στην προοπτική συγκρότησης κοινού μετώπου εργαζόμενων στις συγκοινωνίες. Να έλθουμε σε επαφή με κοινωνικές ομάδες που χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ και να προωθήσουμε την ανάπτυξη κινημάτων συμπαράστασης και αλληλεγγύης”.

Αυτή η κινητοποίηση από τα κάτω ήταν που ανάγκασε την ηγεσία της ΠΟΣ την περασμένη εβδομάδα -όταν η κυβέρνηση ξεκίνησε την εφαρμογή του νόμου ανακοινώνοντας τις μετατάξεις, την κατάργηση των ΣΣΕ και την αναστολή της λειτουργίας μεγάλων τμημάτων του σιδηροδρομικού δικτύου- να κηρύξει την 24ωρη απεργία της 8ης Δεκέμβρη μαζί με όλες τις συγκοινωνίες.

Τη Δευτέρα 6 Δεκέμβρη, η Συντονιστική Επιτροπή οργάνωσε τη δεύτερη ανοιχτή της συνέλευση για να συζητήσει τον άμεσο σχεδιασμό δράσεων ενάντια στην εφαρμογή του νόμου με πρώτο σταθμό τη συμμετοχή στην απεργία της 8ης Δεκέμβρη. Ανάμεσα στις προτάσεις των εργαζόμενων που συμμετείχαν στη συνέλευση ήταν να φτιαχτεί πανό της Επιτροπής για τη συγκέντρωση της Τετάρτης, να γραφτεί κείμενο που να μοιραστεί στους εργαζόμενους. Και φυσικά να υπάρξει συνέχεια του αγώνα με πρώτο βήμα καταλήψεις σε χώρους του ΟΣΕ. “Χρειάζεται κατάληψη διαρκείας στην Καρόλου”, “Να μην μπαίνει κανένας μέσα”, “Η βία θέλει βία, άρα απεργίες διαρκείας και καταλήψεις και συγκρούσεις αν χρειάζεται” ήταν κάποια από αυτά που ακούστηκαν στη συζήτηση. “Δεν είναι αλήθεια ότι φοβούνται μόνο τους εργαζόμενους της ΔΕΗ μην κατεβάσουν τους διακόπτες. Και οι συγκοινωνίες αν βγουν όλες μαζί, με μια βδομάδα απεργία διαρκείας, θα τσούξει”, είπε ο Κώστας Μαυρομιχάλης.