Η πρώτη διαδήλωση στο Λονδίνο στις 10 Νοέμβρη είχε την κάλυψη της εθνικής φοιτητικής ένωσης (NUS) και στηρίχτηκε σε κάθε πανεπιστήμιο από τον τοπικό φοιτητικό σύλλογο. Δεκάδες πούλμαν με κόσμο κατέφθαναν στο Λονδίνο και η διαδήλωση ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Οι νέοι αγνόησαν τον αρχικό σχεδιασμό για σύντομη πορεία διαμαρτυρίας, και μετά το επίσημο τέλος, συνέχισαν να διαδηλώνουν και έφτασαν να καταλάβουν κατά χιλιάδες τα κεντρικά γραφεία των Τόρις, αψηφώντας την αστυνομία, φτάνοντας μέχρι την ταράτσα και υψώνοντας πανώ. Όλοι ξαφνιάστηκαν, από την αστυνομία, τα ΜΜΕ, τα επίσημα πολιτικά κόμματα και τους εκλεγμένους του φοιτητικού συνδικαλισμού. Μετά το αρχικό σοκ, η Σκότλαντ Γιαρντ προχώρησε σε ένα πρωτοφανές κυνήγι μαγισσών, χρησιμοποιώντας βίντεο και φωτογραφίες για να εισβάλει σε σπίτια φοιτητών και να τους συλλάβει.
Συνεχίζουν
Μετά την διαδήλωση, ο κόσμος γυρνούσε στις σχολές με δίψα για παραπάνω δράσεις, παρά τις αποστάσεις του NUS από τη «βία». Oι οργανωμένες δυνάμεις του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (SWP) στα πανεπιστήμια έδωσαν τη μάχη μέσω του μετώπου «Δίκτυο Ακτιβιστών στην Εκπαίδευση» (Education Activist Network), για να δώσουν κατεύθυνση και πολιτική στο κίνημα, για να απλωθεί σε κάθε πανεπιστήμιο με καταλήψεις και τοπικές διαδηλώσεις στις 24 Νοέμβρη. Πάνω από 20 καταλήψεις ξεπήδησαν μετά την πανεθνική μέρα δράσης και πολλές συνεχίζουν μέχρι και σήμερα.
Οι άγγλοι φοιτητές στην διάρκεια των τελευταίων ισραηλινών βομβαρδισμών στη Γάζα στις αρχές του 2009 είχαν προχωρήσει σε καταλήψεις χώρων μέσα στα Πανεπιστήμια, σε αλληλεγγύη στους Παλαιστίνιους. Αυτό λειτούργησε σαν πολύτιμη εμπειρία για τους ακτιβιστές και το μήνυμα απλώθηκε σε όλη τη χώρα. Οι χώροι που παρέμεναν κατειλημμένοι, παρά τις αντιξοότητες (εχθρική στάση πρυτανειών, τρομοκρατία, χιόνι) έγιναν σύμβολα της αντίστασης. Δεν είχαν μόνο την συμπαράσταση φοιτητών, αλλά και καθηγητών, δασκάλων, τοπικών σωματείων και εργατικών κέντρων που έστελναν γράμματα και χρηματικές ενισχύσεις. Στεγάζουν συζητήσεις, προβολές, νύχτες κωμωδίας και εκθέσεις τέχνης, πραγματικά αρχηγεία του κινήματος. Μεγάλη σημασία έπαιξε επίσης η αίσθηση ότι οι βρετανοί φοιτητές είναι μέρος του διεθνούς φοιτητικού κινήματος , που παλεύει για να μην πληρώσουμε την κρίση τους. Ανταποκρίσεις και βίντεο από Ελλάδα και Ιταλία γίνονται δεκτά με πολύ ενθουσιασμό.
Ο επόμενος σταθμός και ο πιο σημαντικός θα είναι η «Day X3», την Πέμπτη 9 Δεκέμβρη, μέρα που ψηφίζεται στη βουλή ο νόμος για την αύξηση των διδάκτρων. Σε όλη τη χώρα και κεντρικά στο Λονδίνο θα γίνουν μεγάλες διαδηλώσεις για να δείξουν ότι η μάχη τώρα ξεκινάει. Η συγκυβέρνηση έχει εμφανίσει ρήγματα, και αρκετοί από τους βουλευτές των Φιλελεύθερων, που πήραν πίσω την προεκλογική υπόσχεση τους να μην συναινέσουν, δέχονται πιέσεις. Το επιχείρημα όμως πλέον στις συζητήσεις δεν είναι για το πώς θα παρακαλέσουν οι φοιτητές τους βουλευτές να θυμηθούν την υπόσχεση τους, αλλά φτάνει στο να ρίξουν την βραχύβια, αλλά εύθραυστη κυβέρνηση.