Είναι μια φανερή υποχώρηση στην πίεση της βάσης αλλά ταυτόχρονα οι πολιτικά ετερόκλητες πλειοψηφίες σε ΕΣΗΕΑ, ΕΠΗΕΑ, ΕΤΗΠΤΑ (τα σωματεία του αγγελιόσημου δηλαδή) έκαναν ότι μπορούσαν για να σπάσουν την διακλαδική ενότητα που έχει αποτελέσει μέχρι τώρα δύναμη για την αντίσταση των εργαζόμενων στα ΜΜΕ. Η αρχική απόφασή τους να εξαιρέσουν από την απεργία τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, ανετράπη ύστερα από τη μαζική κατακραυγή που συνάντησε η ανακοίνωση αυτής της απόφασης. Η απεργία είναι αναγκαίο να οργανωθεί στην πράξη από τις πρωτοβουλίες από τα κάτω που θα χρειαστεί να πάρει τις επόμενες ημέρες το συντονιστικό της διακλαδικής συνέλευσης, με περιφρουρήσεις, με άνοιγμα του απεργιακού ταμείου κλπ.
«Καμπανάκι» γι αυτές τις εξελίξεις ήταν τόσο η μεγάλη και οργισμένη απεργιακή διαδήλωση των απεργών των ΜΜΕ την 30η Νοέμβρη, αλλά και αρκετά «προδρομικά» φαινόμενα, επί μέρους κινητοποιήσεων.
Όσοι πίστεψαν ότι η 48ωρη (που από το 2008 τέτοιο καιρό υπόσχονται οι γραφειοκράτες) θα γίνονταν ούτως ή άλλως και θα αρκούσε για την προώθησή της η φραστική αγωνιστική πλειοδοσία, έκαναν μεγάλο λάθος, υποτιμώντας τις ανάγκες των καιρών. Έγκαιρα και συνεχώς οι Financial Crimes προειδοποιούσαν ότι δεν πρέπει να αφήσουμε τη δυναμική της βάσης ανεκμετάλλευτη.
Όλα αυτά σαν εκτιμήσεις και δυνατότητες δεν προέκυψαν αυτόματα, αλλά ήταν αποτελέσματα σκληρής δουλειάς, που σαφώς έχει σημαντικές ελλείψεις και αρκετά περιθώρια ανάπτυξης, αλλά είναι υπαρκτή και κυρίως συνεχής και συνεπής.
Σε χώρους όπου υπήρχε συστηματική παρουσία, έγινε εφικτό να συναντηθούμε με αγωνιστικά στοιχεία και να προκύψουν προωθητικές πρωτοβουλίες, ειδικά στο θέμα των απεργιών. Δεν θα μπορούσε να εξηγήσει κανείς τις σκληρές μάχες των ημερών στο Βήμα, αν δεν έχει σαν προαπαιτούμενο, ότι εδώ και ένα χρόνο, σε κάθε απόλυση, στήνονταν και μια απεργία με περιφρούρηση και προσπάθεια «απλώματος» της αλληλεγγύης και από μέσα και από έξω.
Αντίστοιχα φαινόμενα υπήρξαν την Ανοιξη στις κινητοποιήσεις στον ΕΔΟΕΑΠ, το καλοκαίρι στην ΕΡΤ για τους συμβασιούχους, κλπ.
Παράλληλα η συμμετοχή σε τοπικές κινητοποιήσεις κάθε κλάδου των ΜΜΕ, εδώ και χρόνια, αλλά ειδικά στις κινητοποιήσεις του τελευταίου «μνημονιακού» χρόνου, συνέβαλλε στη διαμόρφωση ενός σκληρού μπλοκ τεχνικών, δημοσιογράφων και διοικητικών, που παίρνει στην πλάτη του τα καθήκοντα που προκύπτουν, είτε είναι οι συγκεντρώσεις έξω από το Σκάι, είτε στο ΔΟΛ, είτε σε άλλα σημεία, πάντα με πολύ κόπο και αντίξοες συνθήκες, όπως κινητοποιήσεις χωρίς στάσεις εργασίας (ειδικά όταν πας σε κινητοποίηση άλλου κλάδου), που σημαίνουν ότι είσαι όλη τη μέρα στο δρόμο και τη δουλειά.
Πολύτιμο εργαλείο αποτελεί και το Blog ενημέρωσης των Financial Crimes, το οποίο παρουσιάζει και τις αντίστοιχες δράσεις σωματείων, κινήσεων, ατόμων στην υπόλοιπη Ελλάδα, με αποτέλεσμα οι εμπειρίες και οι απόψεις να ταξιδεύουν γρήγορα και να επιδρούν στις δραστηριότητες. Μόνο τη μέρα της απεργίας, πάνω από 2.000 επισκέπτες ενημερώθηκαν για την εξέλιξη της κινητοποίησης, ενώ συνεχής είναι η εισροή ανταποκρίσεων από διάφορους χώρους.
Στον πόλεμο που έχει ξεκινήσει η συμμετοχή όλων είναι απολύτως απαραίτητη, τόσο με συμμετοχή στις δράσεις, όσο και στο επίπεδο των αντιλήψεων, όπου μόνο με σαφή αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό μπορεί κανείς να ξεπεράσει τα «διλήμματα» και τις πιέσεις που με περισσή μαεστρία προωθούν η κυβέρνηση, οι εργοδότες και οι κολαούζοι τους.