Πολιτισμός
Κινηματογράφος: \"Non omnis moriar\" - Η απεργία στη Χαλυβουργία

«Δεν θα πεθάνω ολόκληρος» (κάτι θα μείνει από μένα). Με τον στίχο από μια ωδή του Οράτιου, ονόμασε η Θεοδοσία Γραμματικού το ντοκιμαντέρ της σχετικά με την ηρωική απεργία στην Ελληνική Χαλυβουργία. Είναι μια πλήρης καταγραφή του αγώνα που κράτησε από το Νοέμβρη του 2011 μέχρι τον Ιούλιο του 2012 -272 μέρες! Η ταινία είναι ένα στρατευμένο έργο σε παραγωγή της κινηματογραφικής κολλεκτίβας « Locomotiva» και του 902 και από το πρώτο πλάνο ξεκαθαρίζει τι είναι, με ποιούς είναι και πού θέλει να καταλήξει. 
\r\n
 
\r\n
\r\n
Η σκηνοθέτρια και η ομάδα της βρέθηκαν για μήνες στο πλευρό του αγώνα των χαλυβουργών, έτσι το ντοκιμαντέρ έχει την αμεσότητα και την πολύ κοντινή ματιά στα γεγονότα και τους ανθρώπους: Το ξέσπασμα της απεργίας, την οργάνωσή της, τη συμπαράσταση από την υπόλοιπη εργατική τάξη, τη δυναμική στάση των γυναικών των χαλυβουργών, την εισβολή των ΜΑΤ, την υποχώρηση, το κλείσιμο της απεργίας. Ανοίγει ζητήματα όπως η ταξική συνείδηση και πώς αλλάζει, η κοινωνική αλληλεγγύη, οι διαιρέσεις μέσα στην ίδια την τάξη και οι συνέπειές τους. 
\r\n
 
\r\n
Λόγω της στρατευμένης άποψής του, το ντοκιμαντέρ δυστυχώς επικρίθηκε σαν «αφελές», «διδακτικό», «μονόπλευρο». Είναι άδικες κατηγορίες που υποτιμούν τη σημασία της ανάδειξης και της προβολής των εργατικών και κοινωνικών αγώνων, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τη μακροβιότερη απεργία της εποχής των μνημονίων. Στον αντίποδα, η δική μας κριτική έχει να κάνει με τη «νομοτέλεια» με την οποία παρουσιάστηκε το κλείσιμο της απεργίας το καλοκαίρι του 2012. Είναι γνωστό ότι η ηγεσία του εργοστάσιου, που πρόσκειται στο ΠΑΜΕ, επικαλέστηκε τις «αντικειμενικές αρνητικές συνθήκες» που δεν επιτρέπουν τη συνέχιση του αγώνα. Όμως ένα ντοκιμαντέρ που για 60 λεπτά υμνεί την ταξική πάλη και αναλύει το πώς αλλάζουν οι συνειδήσεις και οι συνθήκες είναι κρίμα να παραβλέπει τι άλλαξε τον Ιούλιο του ’12, πόσο μάλλον δεδομένου ότι στην τελευταία κρίσιμη συνέλευση υπήρξε πρόταση για συνέχιση του αγώνα.
\r\n
 
\r\n
Παρόλαυτά, το «Non omnis moriar» είναι μια αξιόλογη δουλειά που θυμίζει και υπερασπίζεται μια μεγάλη μάχη της εργατικής τάξης.
\r\n