Εργατικό κίνημα
ΣΕΚ - Συνδιάσκεψη 2015: Στους χώρους δουλειάς

11/2/15, πλ. Αγοράς στα Χανιά

Οι εμπειρίες από τους εργατικούς αγώνες της τελευταίας χρονιάς και ο τρόπος παρέμβασης των επαναστατών στο εργατικό κίνημα την επόμενη περίοδο βρέθηκαν στο κέντρο της συζήτησης στη Συνδιάσκεψη.

Ο Σεραφείμ Ρ., δάσκαλος από τα Χανιά, τόνισε: “Αυτό που θα κρίνει τι θα γίνει στους εργατικούς χώρους είναι η πολιτική. Η εργατική τάξη πρέπει να μάθει να υπερασπίζει τον εαυτό της απέναντι στις πολιτικές πιέσεις που βάζει η άρχουσα τάξη. Ένα προηγούμενο διάστημα ήταν εύκολο να λέμε ότι είμαστε ενάντια στην αξιολόγηση. Απλώνονταν ένα μέτωπο πλατύ, μέσα στο οποίο βρίσκονταν και όσοι έλεγαν ότι είμαστε αντίθετοι στην 'τιμωρητική αξιολόγηση που κάνει απολύσεις'. 
 
Όταν όμως σήμερα έρχεται η αξιολόγηση από το ΣΥΡΙΖΑ που πριν πάλευε μαζί σου, είναι πιο δύσκολο να εξηγήσεις γιατί είσαι ενάντια σε κάθε αξιολόγηση. Αυτό σε βάζει να υπερασπίσεις τις πολιτικές θέσεις σου πιο βαθιά. Από την άλλη χρειάζεται να δώσεις την κόντρα με την αναμονή. Η δουλειά στους εργατικούς χώρους πρέπει να γίνει κεντρική επιλογή των πυρήνων, ξεκινώντας από εκεί που είμαστε δυνατοί. Το γεγονός ότι είμαστε επτά μέλη στους δάσκαλους στα Χανιά, καθόρισε τις μάχες. Οι εργατικές ομάδες δεν είναι καθήκον, είναι συνολικότερη πολιτική ανάγκη”.
 
Ο Αντώνης Φ., εργαζόμενος στο ΥΠ.ΠΟ. μίλησε για το χώρο του: “Τον τελευταίο χρόνο έχουμε σταθερή παρουσία στην Ακρόπολη. Οργανώσαμε μια σειρά εκδηλώσεις, προεκλογικές, αντιφασιστικές με την ΚΕΕΡΦΑ, περιοδείες με εργαζόμενους από τα πανεπιστήμια, την ΕΡΤ.

Επιρροή

Η επιρροή μας έχει μεγαλώσει με κόσμο να στηρίζει εκλογικά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στις δημοτικές και περιφερειακές πέρσι αλλά και στις τελευταίες βουλευτικές. Τώρα έρχονται οι ίδιοι και μας ανοίγουν συζητήσεις. Έχουμε διπλασιάσει τα φύλλα της Εργατικής Αλληλεγγύης που δίνουμε και το περιοδικό Σοσιαλισμός από τα Κάτω. 
 
Αυτό που χρειάζεται είναι να φτιάξουμε εργατικές επιτροπές, να ενώσουμε τους χώρους μέσα στο υπουργείο αλλά και να τους φέρουμε σε επαφή με το Συντονισμό ενάντια στα Κλεισίματα και τις Διαθεσιμότητας. Αυτό απαιτεί περισσότερους συντρόφους από τους δύο που είμαστε τώρα. Θέλουμε να στήσουμε εφημεριδάκι όπως το ΝΥΣΤΕΡΙ στα νοσοκομεία, για διακίνηση μέσα στους συναδέλφους. Ο Ενιαίος Σύλλογος του ΥΠ.ΠΟ., που είναι το μεγαλύτερο κλαδικό σωματείο στο υπουργείο, παρότι η ηγεσία του είναι αριστερή, δεν έχει κάνει καν συνέλευση”.
 
Η Κατερίνα Τσ., δασκάλα, περιέγραψε τις μάχες που δόθηκαν στο σχολείο της σε χωριό των Χανίων: “Μία ημέρα πριν το άνοιγμα της σχολικής χρονιάς, ο διευθυντής εκπαίδευσης είπε προφορικά ότι το σχολείο μας υποβαθμίζεται σε πενταθέσιο χωρίς ειδικότητες και χωρίς ολοήμερο. Η δικαιολογία ήταν ο μικρός αριθμός των μαθητών μας και ότι οι συνάδελφοι των αγγλικών και της γυμναστικής έχουν πάρει απόσπαση. Η απόφαση ήρθε να ενταχτεί σε ένα σύνολο υποβαθμίσεων δημοτικών στα Χανιά με εξήγηση ότι δεν είχε στείλει το υπουργείο δασκάλους. 

Κατάληψη

Οργανωθήκαμε την ίδια μέρα, μαζευτήκαμε γονείς και μαθητές, πήγαμε στο διευθυντή εκπαίδευσης, που όμως μας αντιμετώπισε απαξιωτικά. Προχωρήσαμε σε κατάληψη την ημέρα του αγιασμού. Μαζί μας ήταν όλη η τοπική κοινωνία. Το αποτέλεσμα ήταν μια βδομάδα μετά, σε καταγγελία μας στον περιφερειακό διευθυντή, αυτός να μας παρακαλάει να ανοίξουμε το σχολείο και να μας λέει ότι θα ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματά μας το οποίο κι έγινε. Αυτή η εξέλιξη ήρθε επειδή στο σχολείο υπάρχουν δύο δάσκαλοι του ΣΕΚ. Για τη γιορτή της 17 Νοέμβρη τα παιδιά δούλεψαν ένα μήνα με υλικά από το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο. Γονείς και μαθητές ήταν κατασυγκινημένοι. Χωρίς άλλη παρέμβαση στο χωριό, πήραμε 7 ψήφους στις εκλογές”.
 
Ο Κώστας Κ., από τον Άγιο Σάββα, είπε: “Έχουμε νέα καθήκοντα, αλλά δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Τα προβλήματα της εργατικής τάξης στους χώρους συνεχίζονται και κλιμακώνονται. Δεν υπάρχει όμως αυτόματη διαδικασία. Την ίδια ώρα που ο κόσμος δέχεται τις ψυχρολουσίες από το ΣΥΡΙΖΑ, αυτό δεν σημαίνει ότι ξεχύνεται στο δρόμο. Εκεί αναδεικνύεται ο ρόλος μας, ν’ αρπάξουμε την ευκαιρία. 
 
Σαν ομάδα ΣΕΚ συνεδριάσαμε και αποφασίσαμε ότι θα πάρουμε την πρωτοβουλία να ανοίξουμε τη συζήτηση πρώτα από όλα με συνελεύσεις. Στο Άγιο Σάββα συνεδρίασε το ΔΣ και η Επιτροπή Αγώνα και φτάσαμε σε συνέλευση 70 ατόμων. Εκεί άνοιγε η συζήτηση τι κάνουμε και αυτό ήταν το στοίχημα. Οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ έλεγαν να πάμε στους υπουργούς να τους συναντήσουμε. Να περιμένουμε δηλαδή. Το ίδιο και του ΚΚΕ που μιλούσαν για ανοργάνωτο κόσμο. Επιμείναμε στη στάση εργασίας και το κερδίσαμε. Να μπούμε γρήγορα στη συζήτηση αυτή παντού, με την εφημερίδα”.