Διεθνή

Ενας χρόνος έκλεισε στις 9 Αυγούστου από τη δολοφονία του 18χρονου Αφροαμερικανού Μάικλ Μπράουν στο Φέργκιουσον του Μιζούρι, από έναν λευκό αστυνομικό, και το Φέργκιουσον ξαναβρέθηκε σε “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” για τρεις μέρες. 

 

Τη μέρα που κόσμος της περιοχής και άλλοι αντιρατσιστές διαδήλωναν τιμώντας τη μνήμη του Μάικλ Μπράουν, ένας αστυνομικός έστειλε στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση πυροβολώντας τον Τάιρον Χάρις, έναν νεαρό μαύρο που σύμφωνα με την αστυνομία είχε ανοίξει πρώτος πυρ εναντίον τους στη διάρκεια μιας απόπειρας διάρρηξης. Ένας δημοσιογράφος κατέγραψε τον Χάρις χτυπημένο να αιμορραγεί, αλλά με περασμένες χειροπέδες. Η είδηση γέμισε με οργή τον κόσμο που ξαναβγήκε στους δρόμους. Έγιναν περισσότερες από 100 συλλήψεις, με τις ειδικές δυνάμεις να ρίχνουν δακρυγόνα και καπνογόνα για να διαλύσουν τις διαδηλώσεις.

 

Τη μέρα της επετείου κινητοποιήσεις έγιναν ταυτόχρονα σε πολλά σημεία της χώρας. Δεν είναι μόνο απότιση τιμής στον νεκρό Μπράουν, αλλά και στο κίνημα που έχει απλωθεί σε ολόκληρες τις ΗΠΑ. Το Φέργκιουσον έχει αναδειχθεί ξεκάθαρα σε σημείο καμπής.

 

Ξανάφερε στην επιφάνεια την κρυμμένη αλήθεια του ρατσιστικού χαρακτήρα του αμερικανικού κράτους. Αλλά πάνω απ’όλα ξανάφερε στην επιφάνεια ότι αντίσταση στο ρατσισμό δεν είναι ούτε τα λόγια του Ομπάμα, ούτε τα συνηθισμένα κηρύγματα των καλοβαλμένων “ηγετών” της μαύρης κοινότητας, αλλά να οργανώνεις τη γειτονιά σου απέναντι στη βία των μπάτσων και ολόκληρου του ρατσιστικού μηχανισμού. Ο αντιρατσισμός συνδέθηκε με τη συνολικότερη μάχη ενάντια στην αστυνομική βία και για τα δικαιώματα.

 

 

Η αμερικάνικη αστυνομία είναι μια δολοφονική μηχανή. Μέσα στο 2015 έχει σκοτώσει 700 ανθρώπους. Το 2014 σκότωσε 1106, έναν κάθε οχτώ ώρες. Ο μπάτσος που σκότωσε τον Μπράουν γλίτωσε την ποινική δίωξη αλλά και τις κατηγορίες για παραβίαση δικαιωμάτων. Αυτά συμβαίνουν στις περισσότερες περιπτώσεις. Οι δικαστές που στέλνουν νεαρούς μαύρους στη φυλακή για παραβίαση ενός κόκκινου φαναριού δεν βρίσκουν αρκετά στοιχεία για να δέσουν τους δολοφόνους. Ο ρατσισμός είναι καταγραμμένος. Στο Φέργκιουσον στο 88% των περιπτώσεων αστυνομικής βίας τα θύματα είναι Αφροαμερικανοί.

 

Η εξέγερση στο Φέργκιουσον τον περασμένο Αύγουστο έδωσε θάρρος για αντιρατσιστικά ξεσπάσματα σε άλλα σημεία μετά από αστυνομική βία. Ανάμεσά τους η Βαλτιμόρη τον Απρίλη μετά τη δολοφονία του Φρέντι Γκρέι. Η Βαλτιμόρη -60 χιλιόμετρα απόσταση από τον Λευκό Οίκο- ήταν το σπάσιμο ενός ακόμη μύθου, ότι ο ρατσισμός στην αστυνομία είναι απλώς ένα κατάλοιπο του καθυστερημένου Νότου.

 

Η αλλαγή του κλίματος έχει δώσει αυτοπεποίθηση στους αντιρατσιστές. Το πρωί της Τρίτης, την ώρα που είχε γραφτεί αυτό το άρθρο, ο τοπικός δικαστής του Φέργκιουσον ανακοίνωσε αμνηστία για όλα τα εντάλματα σύλληψης πριν το 2015 και άλλες αλλαγές στο δικαστικό σύστημα. Τα μικροαδικήματα θα οδηγούν δυσκολότερα στη φυλάκιση και θα δοθούν εναλλακτικές δυνατότητες όταν οι παραβάτες δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν το πρόστιμο. Οι αλλαγές γίνονται προφανώς για να καθυσυχάσουν τα πνεύματα, όμως είναι τμήμα του διαφορετικού αέρα που πνέει μετά το Φέργκιουσον και έχει δώσει αυτοπεποίθηση σε όλους τους αγωνιστές.