Αντιρατσιστικό κίνημα
Οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι: Κύμα συμπαράστασης
31/8 Αντιρατσιστική διαδήλωση στη Βιέννη
Οι εικόνες από μόνες τους είναι αποκαλυπτικές: στο σιδηροδρομικό σταθμό της Βιέννης χιλιάδες απλοί άνθρωποι υποδέχονται τους πρόσφυγες που καταφθάνουν με λουλούδια, μπαλόνια και παιχνίδια για τα παιδιά, τρόφιμα και αναψυκτικά και πακέτα με ρούχα και είδη πρώτης ανάγκης. Οι ίδιες σκηνές επαναλαμβάνονται στον σιδηροδρομικό σταθμό του Μονάχου, της Φρανκφούρτης και των άλλων γερμανικών πόλεων. Την ίδια ώρα ο πλανήτης ολόκληρος συγκλονίζεται από αντιρατσιστικές διαδηλώσεις. “Οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι” γράφουν, σε δεκάδες γλώσσες τα πανό.
Ο ρατσισμός υπέστη ένα συντριπτικό πλήγμα την περασμένη εβδομάδα. Το παρανοϊκό και απάνθρωπο οικοδόμημα της Ευρώπης-Φρούριο -με τη Frontex, τα συρματοπλέγματα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης - τρίζει. Και το ίδιο ακριβώς ισχύει για τα παραπροϊόντα τους - τα κόμματα της άκρας δεξιάς, τις νεοναζιστικές συμμορίες και τις ισλαμοφοβικές οργανώσεις, σαν το διαβόητο PEGIDA (“Πατριώτες Ευρωπαίοι Ενάντια Στον Εξισλαμισμό της Δύσης”) της Γερμανίας. Πάνε οι διαδηλώσεις μίσους. Πάνε οι εμπρηστικοί λόγοι. Οι πρόσφυγες δεν είναι “λαθρομετανάστες”. Είναι άνθρωποι, κατατρεγμένοι από τον πόλεμο, τις διώξεις, τις κακουχίες και τη φτώχεια. Και είναι καλοδεχούμενοι.
Το αντιρατσιστικό κίνημα κέρδισε την περασμένη εβδομάδα μια σημαντική μάχη. Τον πόλεμο, όμως, δεν τον έχουμε κερδίσει ακόμα. Οι ρατσιστές - με πρώτους και κύριους τους ηγέτες και τις άρχουσες τάξεις της Ευρώπης - δεν πρόκειται να παραδεχτούν τόσο εύκολα την ήττα τους. Ο ρατσισμός είναι ένα από τα βασικά όπλα της πολιτικής τους, του “διαίρει και βασίλευε”. Η κυβέρνηση της Αυστρίας ανακοίνωσε ήδη την πρόθεσή της να επιστρέψει σύντομα στην “ομαλότητα” - στα κλειστά σύνορα, τους αυστηρούς ελέγχους, τις επαναπροωθήσεις και τα συρματοπλέγματα. Η απόκρουση αυτής της αντεπίθεσης είναι μια μεγάλη πρόκληση για το αντιρατσιστικό κίνημα, στην Αυστρία, την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο.
Πώς φτάσαμε εδώ; Δυο βασικοί παράγοντες καθόρισαν τις εξελίξεις. Ο πρώτος ήταν η αποφασιστικότητα και η μαχητικότητα των ίδιων των προσφύγων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει κάνει ότι μπορεί για να αποτρέψει την είσοδό τους στην “επικράτειά” της. Παρά τους τεράστιους κινδύνους, τις επιθέσεις της Frontex, του λιμενικού και του ελληνικού πολεμικού ναυτικού, τον φράχτη στον Έβρο και τις τρομαχτικές απώλειες που φέρνουν αυτοί οι κίνδυνοι, τις Λαμπεντούζες και τα Φαρμακονήσια, οι πρόσφυγες συνεχίζουν, κατά χιλιάδες, να προσπαθούν να φτάσουν σε κάποια από τις ακτές της Ευρώπης. Ούτε η σκληρότητα με την οποία τους αντιμετωπίζουν αν καταφέρουν να φτάσουν τους έχει πτοήσει. Στην Κω και στη Λέσβο οι πρόσφυγες έχουν εξεγερθεί πολλές φορές ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες “φιλοξενίας”. Το ίδιο και στην Αμυγδαλέζα. Η πολιτική της στρατιωτικής και αστυνομικής “αποτροπής” της εισόδου, για να το πούμε με άλλα λόγια, έχει αποτύχει.
Αλληλεγγύη
Ο δεύτερος παράγοντας ήταν το κύμα αλληλεγγύης στις ίδιες τις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Οι εικόνες του νεκρού σώματος του μικρού Αϊλάν, ξεβρασμένου στην παραλία της Αλικαρνασσού έδειξε ξαφνικά γυμνό το πραγματικό πρόσωπο της Ευρώπης-Φρούριο: το πρόσωπο του δολοφόνου.
Λίγες μόνο μέρες είχαν περάσει από την φρικιαστική ανακάλυψη του φορτηγού - ψυγείου με τους 71 νεκρούς πρόσφυγες στην Αυστρία. Στις 31 Αυγούστου, μόλις τέσσερις μέρες μετά, πάνω από 20.000 διαδηλωτές πλημμύρισαν το κέντρο της Βιέννης για να φωνάξουν “μέχρι εδώ”, “οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι”, “προστατέψτε τους ανθρώπους από τα σύνορα”.
Οι ρατσιστικές υστερίες για την Ευρώπη που “κατακλύζεται” από επικίνδυνους “τζιχαντιστές” ή τις (υποτιθέμενες) “ευρωπαϊκές αξίες” που απειλούνται από τον “σκοταδισμό” έγιναν μέσα σε λίγα λεπτά σκόνη. Ποιοι είναι οι “τζιχαντιστές”; Ο Αμπτουλάχ Σενού - ο πατέρας του Αϊλάν και η οικογένειά του; Ποιοι είναι οι σκοταδιστές; Οι γυναίκες που πέθαναν, μαζί με τα παιδιά τους, από ασφυξία “κρυμμένες” μέσα στο φορτηγό στην Αυστρία;
Η θλίψη έγινε οργή και η οργή ξεχείλισε στους δρόμους. Στον Καναδά, που όπως προέκυψε είχε αρνηθεί να δώσει άσυλο στην οικογένεια του Αϊλάν ξέσπασαν διαδηλώσεις στο Τορόντο και το Μόντρεαλ. Στη Βρετανία το συνέδριο της Unison (ένα από ταν μεγαλύτερα εργατικά συνδικάτα) διέκοψε τις εργασίες του για να οργανώσει πικετοφορία αλληλεγγύης στους πρόσφυγες. Η Βρετανία δεν έχει υπογράψει ούτε τη συνθήκη του Σένγκεν, ούτε την συνθήκη του Δουβλίνου (που καθορίζουν τη μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ) αλλά η πολιτική της είναι (τουλάχιστον) εξίσου ρατσιστική με της υπόλοιπης Ευρώπης.
Χιλιάδες πρόσφυγες από τη Συρία και τις άλλες εμπόλεμες ζώνες βρίσκονται σήμερα αποκλεισμένοι (φυλακισμένοι ουσιαστικά) στο Καλέ, στις γαλλικές ακτές απέναντι από τη Βρετανία προσπαθώντας να βρουν κάποιο τρόπο να περάσουν απέναντι. Η καμπάνια συμπαράστασης στις οικογένειες αυτές -με τη συλλογή ανάμεσα στα άλλα χρημάτων, τροφίμων, ρούχων, φαρμάκων κλπ- έχει πάρει μαζικές διαστάσεις τις τελευταίες εβδομάδες.
Ευρώπη - Φρούριο
Οι πιέσεις αυτές “λύγισαν” την Ευρώπη-Φρούριο. Η Άνγκελα Μέρκελ, η καγκελάριος της Γερμανίας είχε πρωτοστατήσει τα προηγούμενα χρόνια στη σκληρή γραμμή αντιμετώπισης των μεταναστών και των προσφύγων. “Η πολυπολιτισμικότητα”, είχε πει σε μια από τις διαβόητες δηλώσεις της, “έχει αποτύχει”.
Η Ευρώπη, με άλλα λόγια, θα έπρεπε να προφυλάξει τις θρησκευτικές, εθνικές και πολιτιστικές της παραδόσεις από τους κινδύνους “αλλοίωσης” που φέρνουν οι μετανάστες. Τώρα ξαφνικά η Γερμανία άνοιξε τα σύνορά της και αποφάσισε να δεχτεί τους πρόσφυγες που έφταναν στο Μόναχο ή τη Φρανκφούρτη.
Αυτή η μεταστροφή δεν είναι ειλικρινής -για αυτό κανένας δεν πρέπει να τρέφει την παραμικρή αμφιβολία. Η Μέρκελ (και οι άλλοι ηγέτες της Ευρώπης) άνοιξαν τα σύνορα, ακριβώς όπως ο θερμαστής ανοίγει τη βαλβίδα ασφαλείας για να αφήσει τον ατμό να εκτονωθεί πριν σκάσει το καζάνι από την υπερπίεση: ο στόχος τους είναι να προστατέψουν το οικοδόμημα τους, την Ευρώπη-Φρούριο, από την κατάρρευση, όχι να το καταργήσουν μόνοι τους. Περιμένουν να ξεχαστεί ο Αϊλάν, να κοπάσουν οι διαμαρτυρίες, να σταματήσουν οι διαδηλώσεις για να επιστρέψουν στην “ομαλότητα” -στις θανατηφόρες περιπολίες της Frontex, στους φράχτες, τις επιχειρήσεις σκούπα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αν τους αφήσουμε, φυσικά.
Δεκάδες αντιρατσιστικές οργανώσεις και πρωτοβουλίες από πολλές χώρες, κύρια αλλά όχι μόνο, της Ευρώπης έχουν καλέσει σε μια μέρα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες το Σάββατο 12 Σεπτέμβρη. Διαδηλώσεις, πικετοφορίες και συγκεντρώσεις έχουν προγραμματιστεί μέχρι τώρα σε δεκάδες πόλεις της Βρετανίας, της Σκωτίας, της Ιρλανδίας (Βόρειας και Νότιας), της Γερμανίας, της Αυστρίας, της Ολλανδίας, του Βελγίου, της Δανίας, της Σουηδίας, της Τσεχίας, της Ελβετίας, της Σλοβακίας, της Πολωνίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Βοσνίας, της Κύπρου, της Τουρκίας, της Αυστραλίας και των ΗΠΑ.
Στην Ελλάδα θα γίνει συγκέντρωση στις 7μμ στην Πλατεία Συντάγματος και πορεία προς τα γραφεία της ΕΕ. Η ΚΕΕΡΦΑ καλεί μπροστά στη Μεγάλη Βρετάνια. Θα είναι μια πρώτη, άμεση απάντηση. Αλλά θα χρειαστεί να κάνουμε πολύ περισσότερα για να γκρεμίσουμε το τέρας που ονομάζεται Ευρώπη-Φρούριο.