Κινηματογράφος: "Τσακ Νόρις εναντίον Κομμουνισμού"

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015, ώρα 18:00, κινηματογράφος «Ιντεάλ». Τα φώτα σβήνουν, η τεράστια οθόνη φωτίζεται με τα σποτάκια των χορηγών του 21ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας», να διαδέχονται το ένα το άλλο. Τεωλειώνουν και το «ξύλο» αρχίζει… ντοκιμαντέρ με τον τίτλο: «Τσακ Νόρις vs Κουμμουνισμού», στη Ρουμανία των μέσων της δεκαετίας του ’80.
Ο άσσος των πολεμικών τεχνών (μαθητής του Μπρούς Λι γαρ), γνωστός ηθοποιός σε αναλόγου περιεχομένου b-movies και τηλεοπτικές σειρές της δεκαετίας του ’80, ο Τσακ Νόρις πρωταγωνιστεί και στο ντοκιμαντέρ της Ίλινκα Καλουγκαρεάνου. Ή μήπως όχι;

Όντας κομμάτι ο ίδιος, της εκστρατείας της κινηματογραφικής βιομηχανίας του Χόλυγουντ την δεκαετία του ’80 (και επί βασιλείας Ρόναλντ Ρήγκαν στις ΗΠΑ) καθάριζε κακούς για τα συμφέροντα των ΗΠΑ από την Ινδοκίνα ως την Μέση Ανατολή.

Παρόλο όμως το βαρύ του βιογραφικό, στην πραγματικότητα, αυτή που υπήρξε πρωταγωνίστρια, ήταν ένας κοινός άνθρωπος, η Ιρίνα Νίστορ.
Μεγάλωσε γενιές και γενιές όντας «η δεύτερη πιο γνωστή φωνή στη Ρουμανία μετά από εκείνη του Νικολάε Τσαουσέσκου». Κι αυτό γιατί ντουμπλάριζε μόνη της ολόκληρο το καστ των αμερικάνικων ταινιών που εισέρχονταν λαθραία σε μορφή βιντεοκασέτας και στη συνέχεια προβάλλονταν σε μυστικές βίντεο-μαζώξεις σε διαμερίσματα την δεκαετία του ’80.

Από τις ταινίες του Τσακ Νόρις μέχρι των Βαν Νταμ και Σιλβέστερ Σταλόνε και όλη την σειρά των ταινιών «Ράμπο», «Ρόκυ», και «Top Gun», ή το μουσικοχορευτικό «Flashdance», μέχρι τους «Νονούς», τον «Ταξιτζή» και το «Κάποτε στην Αμερική», η Ιρίνα Νίστορ ντουμπλάρισε τα πάντα και τους πάντες, ως κομμάτι του παράνομου εκείνου μηχανισμού που τροφοδοτούσε με χιλιάδες βιντεοκασέτες τους Ρουμάνους κάθε ηλικίας.

Ντουμπλάρισμα

Όπως άλλωστε εξομολογείται και η ίδια κάποια στιγμή στην ταινία, δεν το έκανε για τα χρήματα -που ήταν πολλαπλάσια και μαύρα από αυτά που έπαιρνε ως υπάλληλος της κρατικής τηλεόρασης για την ίδια δουλειά (ντουμπλάρισμα)- αλλά γιατί ήθελε να βλέπει συνεχώς ταινίες.
Για να καταλάβουμε την ζήτηση, η ίδια έφτασε να ντουμπλάρει ακόμη και 10 ταινίες τη φορά με μέσο όρο τις 7 με 8. Αλλά και οι θεατές δεν πήγαιναν πίσω. Πολλές φορές οι προβολές κρατούσαν μέχρι τις 5 τα ξημερώματα, με τους ίδιους να έχουν δει και 4 με 5 ταινίες τη φορά, χωρίς βέβαια να μπορούν στο τέλος να θυμούνται τίποτα συγκεκριμένο…
Κι άλλοι φυσικά επιχείρησαν να ντουμπλάρουν ταινίες, αλλά η προτίμηση του κόσμου στο πρόσωπό της δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Γιατί με τον τρόπο της, δεν το έκανε διεκπεραιωτικά. Χρωμάτιζε την φωνή της ανάλογα, συμπλήρωνε λόγια σε ατάκες που της φαινόντουσαν μικρές, ενώ ως προς την μετάφραση ηθικά κολάσιμων λέξεων και εκφράσεων, επέβαλλε την άποψη της. Ό,τι αμερικάνικο μπινελίκι και «ευχή» υπήρχε στις ταινίες, η Ιρίνα Νίστορ το μετέφραζε μόνο σε «ηλίθιε» και «αϊ στο διάολο». Φανταστείτε για παράδειγμα τον Αλ Πατσίνο στο «Σημαδεμένο» τι κόσμο …διαολόστειλε.

Αντίθετα, όταν ντουμπλάρισε τον «Ιησού τον Ναζωραίο» του Φράνκο Τζεφιρέλι, η λέξη: «Θεός» παρέμεινε ως έχει και δεν μεταφράστηκε τουλάχιστον σε: «Αυτόν από τα πάνω», όπως της υπέδειξε προειδοποιητικά και ο υπάλληλος της Σεκιουριτάτε στο κρατικό κανάλι. Υπόδειξη που διέλυε κάθε ψευδαίσθηση, ότι όλο αυτό το παράνομο κύκλωμα δεν ήταν σε πλήρη γνώση της κομματικής ιεραρχίας και του κρατικού μηχανισμού. Και ντου σε σπίτια γινόντουσαν και συσκευές κατάσχονταν μόνο και μόνο για να κρατάνε τα μπόσικα σε ένα φαινόμενο την έκταση του οποίου σίγουρα δεν μπορούσαν να ελέγξουν απόλυτα.

Άλλωστε το πιο πολύτιμο συστατικό του συγκεκριμένου ντοκιμαντέρ είναι οι προσωπικές αφηγήσεις ανθρώπων που έζησαν την συγκεκριμένη εποχή. Ανθρώπων που ξέρανε πολύ καλά τι βλέπανε και ξεχωρίζανε την προπαγάνδα είτε της Δύσης είτε της Ανατολής, ακριβώς γιατί δεν ταυτιζόντουσαν με αυτές. Η γελοιότητα στις υπερβολές του κάθε Τσακ Νόρις προκαλούσε το ίδιο γέλιο σ’ ανατολή και δύση.