Η νέα κινηματογραφική περίοδος ξεκίνησε με το άνοιγμα των χειμερινών αιθουσών και μια πλούσια σε αριθμό έξοδο ταινιών. Εκτός από τα έργα με δράση και σασπένς που κυριαρχούν, ξεχωρίσαμε μερικές λιγότερο φανταχτερές αλλά αξιόλογες ταινίες:
Το «αρνάκι» έρχεται από την Τουρκία και συγκεκριμένα από ένα μικρό χωριό της Ανατολίας, όπου μια φτωχή οικογένεια ετοιμάζεται να γιορτάσει την περιτομή του πεντάχρονου γιου της, του Μερτ και, προκειμένου να τηρήσει αξιοπρεπώς τις παραδόσεις, οφείλει να σερβίρει στους καλεσμένους αρνάκι με πιλάφι. Το κόστος του αρνιού όμως είναι απαγορευτικό και η μόνη που παλεύει την απόκτησή του είναι η νεαρή μάνα του αγοριού, μιας κι ο πατέρας είναι άνεργος και παρατημένος στη μιζέρια. Καθώς οι μέρες πλησιάζουν, ο Μερτ πείθεται από την αδελφή του ότι τελικά για σφάξιμο θα οδηγηθεί ο ίδιος, μια και «αρνάκι» είναι το χαϊδευτικό του. «Περηφάνεια και προκατάληψη» στα βάθη της Ανατολίας, από τον Κουτλούγ Αταμάν, ο οποίος ανήκει στη γενιά του «Νέου Τούρκικου σινεμά», μια φουρνιά κινηματογραφιστών που χρησιμοποιώντας απλά θέματα διεισδύουν στα άδυτα της κοινωνίας της χώρας τους και αναδεικνύουν ζητήματα τάξης, καταπίεσης, νοοτροπίας με βαθύ και άφοβα επικριτικό τρόπο.
Ενδιαφέρουσα ταινία είναι το «Life», που μας γυρίζει στην Αμερική του 1955, για να συναντήσουμε τον Τζέιμς Ντιν στην αρχή της (σύντομης) καριέρας του να πολιορκείται από έναν φιλόδοξο φωτορεπόρτερ που είχε προβλέψει την άνοδό του, προκειμένου να του παραχωρήσει ένα ειδικό φωτορεπορτάζ. Η ταινία εστιάζει με επιτυχία στο κλίμα της εποχής, στις διαφορετικές μεθόδους διαφήμισης και δημοσιότητας από τεχνική άποψη, όταν τα έντυπα ήταν κυριάρχη μορφή επικοινωνίας. Η ουσία όμως του star system είναι διαχρονικά απαράλλαχτη στο πώς επιβάλλεται πάνω στη δημιουργικότητα του καλλιτέχνη για να τον κάνει διάσημο κερδιζοντας από αυτόν. Αυτό το σύστημα τσάκισε και τον νεαρό αντισυμβατικό ηθοποιό Τζέιμς Ντιν.
Η κινηματογραφική βδομάδα που έρχεται περιλαμβάνει το «Θυσιάζοντας ένα πιόνι», μια ταινία που θυμίζει την ατμόσφαιρα του Ψυχρού Πολέμου μέσα από το σκάκι. Παρακολουθούμε την άνοδο του Μπόμπι Φίσερ, ενός ιδιοφυούς, εκκεντρικού (στα όρια της παράνοιας), ταπεινής καταγωγής σκακιστή από το Μπρούκλιν, που έγινε διάσημος όταν τη δεακετία του 1970 κέρδισε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή από τον Ρώσο Μπόρις Σπάσκι. Η αντιπαράθεση πήρε τη μορφή «ΗΠΑ εναντίον ΕΣΣΔ» και στη σκιά των γεωπολιτικών ανταγωνισμών μετέτρεψε τον μεγαλομανή Φίσερ σε ήρωα του Αμερικάνικου τρόπου ζωής. Η ταινία δεν δείχνει την πτώση του στη δεκαετία του ’90, όταν ήταν άχρηστος για τις ΗΠΑ και δεν τον προστάτεψε κανείς, με αποτέλεσμα να καταφύγει στην Ισλανδία όπου πέθανε ξεχασμένος το 2008.