Απεργιακό Κίνημα
Ο λόγος στους απεργούς

Για την προετοιμασία της απεργίας κάναμε συγκεντρώσεις σε όλο τον όμιλο Ιντρακόμ τόσο στην Παιανία σε όλα τα κτίρια, όσο και σε Πάτρα, Θεσσαλονίκη. 
 
Παντού μαζεύτηκαν αρκετοί συνάδελφοι. Η κουβέντα στις συγκεντρώσεις προφανώς είχε να κάνει με τη μνημονιακή επίθεση στο ασφαλιστικό, αλλά απλωνόταν στην υπεράσπιση όλων των κατακτήσεών μας. Μην ξεχνάμε ότι η απελευθέρωση των απολύσεων είναι το επόμενο δώρο της κυβέρνησης στους εργοδότες. Το ζήτημα είναι η συνέχεια από δω και πέρα. Χρειάζεται απεργιακή κλιμάκωση. Ξέρουμε και το βλέπουμε ότι η συνδικαλιστική ηγεσία δεν κάνει τίποτα για να οργανώσει κάτι τέτοιο. Το βάρος λοιπόν πέφτει σε εμάς. Η επιτυχία της σημερινής γενικής απεργίας είναι δύναμη και για μας τους ίδιους προκειμένου να οργανώσουμε τη συνέχεια.
Βαγγέλης Παπαδόγιαννης
Πρωτοβουλία Γένοβα Ιντρακόμ
 
Έχουμε κατέβει σήμερα στην απεργία, εργαζόμενοι στους δήμους με 5μηνη σύμβαση. Εμείς εκτελούμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες των δήμων και διεκδικούμε ισονομία μισθολογική και μόνιμη και σταθερή εργασία.
 
Σε περισσότερους από 50 με 70 δήμους οι 5μηνίτες οργανωνόμαστε και θα κάνουμε μεγάλες κινητοποιήσεις και μετά τη γενική απεργία. Δεν θα κάνουμε πίσω. Ετοιμάζουμε αγωνιστική συνέχεια μέχρι τέλους.
Νίκος , 5μηνος εργαζόμενος δήμου Ν.Ιωνίας 
 
 
Είμαι άνεργη νηπιαγωγός που εργάζομαι περιστασιακά ως πωλήτρια. 
Συμμετέχω στην απεργία όπως όλος ο κόσμος ενάντια σε παλιά και νέα μνημόνια. Είναι πολύ καλό που έχει τόση μεγάλη συμμετοχή. Νομίζω ότι ο κόσμος δεν χαμπαριάζει. Από δω και πέρα δεν σκύβει κανείς το κεφάλι.
Κική, άνεργη νηπιαγωγός
 
 
Είμαστε συμβασιούχες καθαρίστριες σε δημοτικά σχολεία. Η σύμβασή μας είναι απαράδεκτη. Παίρνουμε γύρω στα 460 ευρώ το μήνα κι ακόμη δεν έχουμε πληρωθεί. 
 
Έχουν αποφασίσει να μη μας πληρώσουν ούτε για το Σεπτέμβρη. Μάλιστα η σύμβασή μας γράφει ρητά ότι απαγορεύεται να λείψουμε οποιαδήποτε μέρα από τη δουλειά, απαγορεύεται ακόμα και να απεργήσουμε. Ούτε να αρρωστήσουμε μπορούμε. Παρ' όλα αυτά είμαστε σήμερα εδώ στην απεργία γιατί δεν αντέχουμε άλλο. Το φοβούνται αυτό. Φοβούνται την ενότητα και την αλληλεγγύη των εργαζομένων. 
Νατάσσα, συμβασιούχος καθαρίστρια
 
Η παρουσία μας στην απεργία είναι δεδομένη. Ο κόσμος και ιδιαίτερα οι συνταξιούχοι υποφέρουν. 
Επίκειται νέα μείωση στις συντάξεις κι αλλαγές που στην ουσία θα καταστρέψουν το ασφαλιστικό σύστημα. Κινδυνεύουν οι νέες γενιές να μη δουν ποτέ τους σύνταξη και οι παλιές να φτάσουν στην εξαθλίωση και την πείνα.
Χρήστος Παπαδέας, συνταξιούχος
 
 
Είμαστε εδώ γιατί συνεχίζουμε τον αγώνα. Αυτό δεν είναι σε αντίφαση επειδή κερδίσαμε πίσω τις δουλειές μας μετά από δύο χρόνια αγώνα. 
 
Είχαμε πάρει υποσχέσεις ότι η ΕΡΤ θα ξανανοίξει όπως ήταν στη διετία της αυτοδιαχείρισης και ακόμα καλύτερη και τώρα βλέπουμε ακριβώς τα αντίθετα. Μία συνέχεια της ΝΕΡΙΤ. Και δεν είναι μόνο αυτό. Τα μνημονιακά μέτρα μας αγγίζουν όλους.
Στάθης Μάνας, τεχνικός ΕΡΤ 
 
Η κατάσταση στα ειδικά σχολεία είναι δύσκολη λόγω του ότι δεν δίνονται λεφτά. Οι εργαζόμενοι δεν πληρώνονται και δεν έχει δοθεί η επιχορήγηση του β' εξαμήνου του 2015. Ζητάμε πλήρη χρηματοδότηση των ΝΠΙΔ πρόνοιας απευθείας από τον κρατικό προϋπολογισμό, εργασιακή ασφάλεια, καμία απόλυση και φυσικά πάγιο αίτημά μας είναι η θέσπιση ενιαίου ειδικού πλαισίου για την ειδική αγωγή. 
Χρυσούλα Αλεξίου
γραμματέας Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή
 
Η διάλυση του ασφαλιστικού, η ανυπαρξία της σύνταξης, οι περικοπές με το μισθολόγιο που έρχεται είναι συγκλονιστικοί λόγοι για να αγωνιστούμε. 
 
Έχουμε επίσης μπροστά μας την αξιολόγηση που πρόκειται να κυλήσει μέχρι τέλος του χρόνου και ήδη ξέρουμε ότι θα τη συνδέσουν με το μισθό. Υπάρχει πλούσια εμπειρία αντίστασης από τον καιρό του Κυριάκου Μητσοτάκη και ειδικά η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ αντιστέκονται από 20ετίας στις προσπάθειες που κάνουν με την ονομασία “αξιολόγηση”. Θα το παλέψουμε ξανά κι ελπίζουμε ότι και η ομοσπονδία δεν θα κάνει πίσω.  
Χρήστος Κουρνιώτης, ΔΣ ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής 
 
Τα μέτρα των μνημονίων μας έχουν διαλύσει. Παλεύουμε για να σώσουμε ό,τι μπορούμε. Όχι μόνο μισθούς, συντάξεις, κοινωνικό κράτος, ασφάλιση, Υγεία, Παιδεία κλπ, αλλά να σώσουμε κι αυτά που πάνε για ξεπούλημα. Νερό, λιμάνια, αεροδρόμια. Γι' αυτό είμαστε σήμερα στο δρόμο και θα συνεχίσουμε.
Γεωργία Σουλτάτη, γραμματέας συλλόγου εργαζομένων ΥΠΕΚΑ
 
 
Αγωνιζόμαστε για την ανατροπή των μνημονίων και της πολιτικής της λιτότητας. Λέμε όχι στη φτωχοποίηση του λαού, όχι στις περικοπές συντάξεων και μισθών. Θα νικήσουμε.
Σπύρος Ρεβύθης, πρόεδρος σωματείου εργαζομένων ΜΕΤΡΟ 
 
Με τον αγώνα που ξεκινήσαμε πριν δυο χρόνια ενάντια στις διαθεσιμότητες μπορεί να κερδίσαμε πίσω τις δουλειές μας αλλά το ζητούμενο δεν ήταν μόνο αυτό. Ζητούμενο είναι η ανατροπή των πολιτικών που στρέφονται ενάντια στην κοινωνία. Γι' αυτό ακόμα κι αν γυρίσαμε στις δουλειές, οι “διαθέσιμοι” συνεχίζουμε στον αγώνα.
Γιώργος Ασλάνης,
εργαζόμενος ΥΠΠΟ 
 
Είμαι συνταξιούχος με 300 ευρώ το μήνα. Από 317 ευρώ σύνταξη κόψανε 14 ευρώ κι αυτό είναι μόνο το τελευταίο από τα κοψίματα που έχουν κάνει στις συντάξεις μας όλα αυτά τα χρόνια. Κανονικά θα έπρεπε να παίρνω 1200 ευρώ μετά από 32 χρόνια υπάλληλος στο υπουργείο Παιδείας απ' όπου συνταξιοδοτήθηκα 62 χρόνων λόγω γήρατος με πλήρη υποτίθεται σύνταξη. Δεν πάει άλλο πρέπει να αλλάξει όλο το σύστημα και να πάρουμε τη χώρα στα χέρια μας.
Μαρία, συνταξιούχος
 
Είμαστε εργάτες σε ένα από τα μεγαλύτερα φαρμακοεργοστάσια της χώρας, της ΦΑΜΑΡ. Είμαστε εδώ γιατί ακόμα παλεύουμε για τα αυτονόητα.
 
Υπάρχει πιο αυτονόητο από την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων; Από το ότι δεν μπορώ εγώ να δουλεύω στη φάμπρικα στα 65 μου; Και μάλιστα με τον κίνδυνο το αφεντικό να με πετάξει στο δρόμο στα 60 μου γιατί δεν θα μπορώ να αποδώσω πια. Είμαστε εδώ γιατί είναι αδιανόητο να χάνει το σπίτι του ο συνάδελφος που έχει απολυθεί και δεν μπορεί να ξεπληρώσει το δάνειό του. Πρέπει όλος ο κόσμος να κατέβει στους δρόμους για να μην πέσουν όλα στα χέρια των τραπεζιτών. Υπάρχει άλλος δρόμος. Κι εμείς οι εργάτες στο φάρμακο λέμε να μην τσιμπάει κανείς στην τρομοκρατία ότι δεν θα υπάρχουν φάρμακα αν βγούμε από τις μνημονιακές πολιτικές. Είναι εκβιασμοί των εργοδοτών αυτά. 
 
Δεν μπαίνουμε σε αυτή τη λογική. Ίσα-ίσα που τώρα συμβαίνει το απαράδεκτο, να χρυσοπληρώνουν τα φάρμακα άνθρωποι που τα έχουν ανάγκη. Κανονικά το φάρμακο είναι δημόσιο αγαθό που θα έπρεπε ο κόσμος να το προμηθεύεται δωρεάν. Ειδικά οι καρκινοπαθείς, οι νεφροπαθείς κλπ θα έπρεπε να παίρνουν δωρεάν τα φάρμακά τους με κρατική μέριμνα. Οι φαρμακοβιομήχανοι έχουν τεράστια κέρδη. Ας τα συμπιέσουν τουλάχιστον να μπορεί ο κόσμος να παίρνει τα φάρμακά του. 
Στέφανος Παπαθεοχάρης,
προέδρος Σωματείου Εργαζομένων ΦΑΜΑΡ ΑΕ