Διεθνή
Σύνοδος Κορυφής EE: Kαυγάδες μέσα στο Φρούριο

Την ίδια ώρα που χιλιάδες πρόσφυγες παραμένουν εγκλωβισμένοι κατά μήκος του κλειστού, πλέον, “Βαλκανικού Διαδρόμου”, οι ηγέτες της Ευρώπης μηχανεύονται τρόπους για να ορθώσουν ακόμα υψηλότερα τείχη, να κλείσουν ακόμα πιο ερμητικά τα περάσματα , να κάνουν τον φόρο αίματος, το τίμημα της αναζήτησης ενός ασφαλούς καταφύγιου, ακόμα πιο βαρύ για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. 
 
Στις 7 Μάρτη οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ετοιμάζονται να συναντηθούν στις Βρυξέλλες σε μια “ειδική” σύνοδο κορυφής με τον Αχμέτ Νταβούτογλου, τον πρωθυπουργό της Τουρκίας. Ο στόχος αυτής της έκτακτης συνάντησης είναι, με τα λόγια του Ντόναλντ Τουσκ, του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η αναχαίτιση των “προσφυγικών ροών”.
 
Το 2015 πέρασαν ένα εκατομμύριο πρόσφυγες στην Ευρώπη. Μέσα στους δυο  πρώτους μήνες του 2016 -και παρά τις δυσκολίες και τους αυξημένους κινδύνους του χειμώνα- πέρασαν άλλες εκατό χιλιάδες. Αν συνεχιστεί αυτός ο ρυθμός λένε οι ηγέτες της ΕΕ, το 2016 θα είναι ακόμα “χειρότερο” από το 2015. “Ο χρόνος τελειώνει”, δήλωνε πριν από δυο περίπου εβδομάδες, μετά από μια ακόμα έκτακτη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το προσφυγικό ο Τόμας ντε Μεζιέρ, ο υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας. “Αν τα μέτρα αυτά (το ΝΑΤΟ, η ενίσχυση της Frontex, η εξαγορά της συνεργασίας της Τουρκίας κλπ) φέρουν αποτέλεσμα, τότε καλώς. Αν δεν φέρουν θα πρέπει να σκεφτούμε άλλα μέτρα... Αν χρειαστεί, θα πρέπει η προστασία της ζώνης Σένγκεν να πραγματοποιηθεί σε κάποια άλλα σύνορα...”
 
Ο ντε Μεζιέρ έδινε διορία δυο εβδομάδων για να “αποδώσουν” τα μέτρα. Στην πραγματικότητα, όμως, οι ηγέτες της Ευρώπης δεν είχαν την παραμικρή πρόθεση να περιμένουν ούτε ένα λεπτό. Λίγες ώρες μετά τη λήξη της Ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής η κυβέρνηση της Αυστρίας οργάνωσε μια σύσκεψη με τους ηγέτες των χωρών του Βαλκανικού Διαδρόμου -όπου και αποφάσισαν να τον κλείσουν. Η προστασία της ζώνης Σένγκεν μεταφέρθηκε από το Αιγαίο στην Ειδομένη. Η Ελλάδα δεν είχε προσκληθεί να συμμετάσχει στη σύνοδο της Βιέννης. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας ο Τσίπρας ανακάλεσε την πρέσβη της Ελλάδας από την Αυστρία.
 
Πλήγμα 
Το περασμένο καλοκαίρι οι πρόσφυγες με την αποφασιστικότητά τους -και με ένα πολύ βαρύ φόρο αίματος- έσπασαν τα σύνορα της Ευρώπης Φρούριο. Το πλήγμα για τις άρχουσες τάξεις της Ευρώπης ήταν τρομαχτικό: η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι, μετά τις ΗΠΑ, ο ισχυρότερος ιμπεριαλιστικός οργανισμός του πλανήτη. Οι Βρυξέλλες διεκδικούν ότι θα έχουν λόγο για ό,τι γίνεται σε κάθε γωνιά του πλανήτη -από το Αφγανιστάν μέχρι το Μαλί και από την Ουκρανία μέχρι τη Συρία. Και αυτή η πανίσχυρη μηχανή αποδείχτηκε ανίκανη να προφυλάξει τα σύνορά της από έναν “εισβολέα” που δεν είχε ούτε ένα τουφέκι. Ο ευρωπαϊκός ρατσισμός έγινε, μαζί με τα σύνορα, κουρέλια το περασμένο καλοκαίρι. 
 
Αντί να στραφούν ενάντια στους “παράτυπους μετανάστες”, τους “φανατικούς μουσουλμάνους” και τους “τζιχαντιστές” οι απλοί άνθρωποι στις πρωτεύουσες της Ευρώπης έτρεξαν να υποδεχτούν -γράφοντας συχνά ακόμα και τους νόμους και τις απειλές της σύλληψης στα παλιά τους τα παπούτσια- τους πρόσφυγες. Η πρώτη χώρα στην οποία ξέσπασε αυτό το φανταστικό κύμα αλληλεγγύης ήταν η Αυστρία. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η κυβέρνησή της είναι αυτή που βιάζεται περισσότερο από όλες να κλείσει το δρόμο των προσφύγων της περασμένης χρονιάς. 
 
Αλλά αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο: οι ηγέτες της Ευρώπης ξέρουν ότι για να σταματήσουν τους πρόσφυγες που έχουν αψηφήσει όλα αυτά τα εμπόδια θα χρειαστεί ένα πραγματικό λουτρό αίματος. Καμιά άρχουσα τάξη όμως, δεν είναι σε θέση να αντέξει την κατακραυγή που θα ξεσήκωνε ένα τέτοιο έγκλημα. Για αυτό προσπαθούν να “σπρώξουν” την αναχαίτιση ο ένας στον άλλο. Πόσα θέλει ο Ερντογάν για να τους σταματήσει; Τι ανταλλάγματα θέλουν τα Σκόπια για να κλείσουν τον διάδρομο; Τι ζητάει το Βελιγράδι για να ορθώσει το δικό του τείχος;
 
Οι κυβερνήσεις και οι άρχουσες τάξεις τρέχουν να ευθυγραμμιστούν. Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση: η κυβέρνηση μπορεί να ανακάλεσε την πρέσβη από τη Βιέννη. Λίγες, όμως, μόνο ώρες αργότερα ανακοίνωσε την επαναλειτουργία της Αμυγδαλέζας και την “επαναπροώθηση” των 300 “παράτυπων μεταναστών”. Ο φράχτης στον Έβρο παραμένει. Η Frontex ενισχύεται από το ΝΑΤΟ. Οι εθελοντές στη Λέσβο καταδιώκονται.
 
Η μάχη για τα ανοιχτά σύνορα, για το γκρέμισμα του φράχτη, για την κατεδάφιση της Ευρώπης Φρούριο δεν είναι απλά και μόνο μια μάχη συμπαράστασης στους πρόσφυγες, στα θύματα του ιμπεριαλισμού από τις φτωχές και εμπόλεμες χώρες του πλανήτη: είναι μια μάχη ενάντια στον ταξικό μας εχθρό, τις άρχουσες τάξεις στις χώρες μας που προσπαθούν να πάρουν ρεβάνς για την περσινή τους πανωλεθρία. Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι θα τους αφήσουμε. Στις 19 Μάρτη θα πάρουν μια ακόμα ηχηρή απάντηση. Και εδώ στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη.