Διεθνή
Ιρλανδία: Μαύρισαν τους διαχειριστές του “πετυχημένου” μνημόνιου

Ο νεοεκλεγμένος αντικαπιταλιστής βουλευτής Τζίνο Κένι πανηγυρίζει κρατώντας την παλαιστινιακή σημαία

Οι εκλογές στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας ήταν πολιτικός σεισμός. Συντριβή για τα κυβερνητικά κόμματα, άνοδος για την αριστερά γενικότερα και για την αντικαπιταλιστική αριστερά ειδικότερα. 
 
Με τα ποσοστά συμμετοχής να είναι αρκετά υψηλά, ο κόσμος μαύρισε τα δύο κυβερνητικά κόμματα. Το Fine Gael παραμένει πρώτο μεν αλλά έχασε πάνω από 10% και το κόμμα των Εργατικών έχασε 2 από τους 3 ψηφοφόρους τους με πτώση που πλησιάζει το 13%. Το Fianna Fail, το έτερο συστημικό κόμμα καταγράφει οφέλη από το μαύρισμα των κυβερνητικών δυνάμεων που δεν ξεπερνούν το +7%. Μαζικά η αποδοκιμασία μετατράπηκε σε ψήφους υπερ της παραδοσιακής αριστεράς του Sinn Fein (+4%) και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς του People Before Profits – Anti Austerity Alliance (+1,7%) αλλά και ανεξάρτητων υποψηφίων(+5%). Η προοπτική σχηματισμού (σταθερής) κυβέρνησης είναι στον αέρα και η αριστερή αντιπολίτευση πιο ισχυρή από ποτέ.
 
Παρά το γεγονός ότι η Ιρλανδία εμφανίζεται ως η χώρα που το μνημόνιο πέτυχε και η οικονομία της «βρίσκεται σε αναπτυξιακή τροχιά» η ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας συνεχίζει με κινητήριο δύναμη το κίνημα «ενάντια στα τέλη για το νερό». Το μνημόνιο το οποίο είχε επιβληθεί στην Ιρλανδία περιείχε την ιδιωτικοποίηση του νερού και την επιβολή ειδικού τέλους για την κατανάλωση του. Από όλα τα μέτρα αυτό συνάντησε και την μεγαλύτερη αντίσταση. Εκατοντάδες χιλιάδες υπογραφές μαζεύτηκαν, οργανώθηκαν μαζικές διαδηλώσεις (ακόμα και στις παραμονές των εκλογών) ενώ το συγκλονιστικό κίνημα πολιτικής ανυπακοής σήμανε ότι χιλιάδες νοικοκυριά αρνήθηκαν να πληρώσουν το άδικο τέλος στο νερό.
 
Ο κόσμος που συμμετέχει στα κινήματα αυτά δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στα κόμματα που επέβαλαν τα μέτρα, ότι θα μετατρέψουν την οικονομική ανάκαμψη σε φιλολαϊκά μέτρα. Γι’ αυτο και ψάχνει εναλλακτικές στα αριστερά. Αυτό εκφράστηκε μέσα από το πολύπλοκο εκλογικό σύστημα και στις κάλπες.
 
Αντικαπιταλιστική πλατφόρμα
Εκτός από το ρεφορμιστικό Sinn Fein που εκλέγει 22 βουλευτές κερδισμένη βγαίνει και η αντικαπιταλιστική πλατφόρμα PΒP-AAA (Οι Άνθρωποι Πάνω από τα Κέρδη – Συμμαχία Ενάντια στη Λιτότητα) που εκλέγει τουλάχιστον 5 βουλευτές με ακόμα δύο να κρίνονται στο νήμα των καταμετρήσεων που συνεχίζονται. Οι ανακοινώσεις των αποτελεσμάτων για τους αντικαπιταλιστές έγιναν δεκτές με ξεσπάσματα ενθουσιασμού. Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν στην περίπτωση του Τζίνο Κένι οπού συγκεντρωμένοι τον σήκωσαν στους ώμους τους ενώ ο ίδιος ξεδίπλωσε την ίδια στιγμή τη σημαία της Παλαιστίνης! 
 
Ακτιβιστές της πλατφόρμας έχουν πρωταγωνιστήσει στα κινήματα όλο το προηγούμενο διάστημα ενώ με συστηματική επιχειρηματολογία ξεσκεπάζουν τη ρητορική των αστικών κομμάτων σε σχέση με την ανάκαμψη, προτείνοντας μέτρα σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.
 
Κόμμα     Ποσοστό %  Μεταβολή %   Έδρες
                                           από το 11

Fine Gael    25,52           -10,6            46

Fianna Fail  24,35           +6,9             43

Sinn Fein    13,85           +3,9             22

Εργατικοί     6,61           -12,8             6

ΑΑΑ-PBP     3,95           +1,7              5


Επιτυχία της αντικαπιταλιστικής αριστεράς

Σε αυτό το σημείο έχουμε ήδη εκλέξει 5 βουλευτές. Βρισκόμαστε στην πρώτη θέση για ακόμα μια έδρα στο Νότιο Κέντρο του Δουβλίνου αλλά το Fianna Fail ζήτησε επανακαταμέτρηση. Διεκδικούμε ακόμα την τελευταία έδρα στη βόρεια ακτή του Δουβλίνου. 
Κατά τη διάρκεια της καμπάνιας τα συστημικά ΜΜΕ προσπάθησαν να βάλουν την ριζοσπαστική αριστερά στο περιθώριο. Μας επέτρεψαν να συμμετάσχουμε μόνο σε ένα από τα τρία ντιμπέιτ πολιτικών αρχηγών. Τα ανεξάρτητα ΜΜΕ επίσης κάλυψαν ελάχιστα τις πολιτικές μας θέσεις. Οι Times της Ιρλανδίας στο ίδιο μήκος κύματος συμπύκνωσαν τις θέσεις μας για την Υγεία σε ένα κείμενο μιας μόνο γραμμής παρά το γεγονός ότι έχουμε αναλυτικές θέσεις τόσο σε αυτό το ζήτημα όσο και σε άλλα. 
 
Αυτή η προεκλογική περίοδος ξεκίνησε με όλα τα μεγάλα πολιτικά κόμματα να ισχυρίζονται ότι υπάρχει «δημοσιονομικό περιθώριο» που μπορεί να καλύψει τις υποσχέσεις τους. Το People Before Profit ξεμπρόστιασε αυτή τη ρητορική δείχνοντας ότι βασίζεται σε υποθέσεις για τα επίπεδα της οικονομικής ανάπτυξης που ελάχιστα βασίζονται στην πραγματικότητα. Με τη αστάθεια να διευρύνεται στις διεθνείς αγορές κανένας δεν μπορεί να υποθέτει ότι θα υπάρχει απρόσκοπτη ανάπτυξη για τα επόμενα πέντε χρόνια.   
 
Η πλατφόρμα AAA-PBP (στην οποία συμμετέχουμε) είναι το μόνο κόμμα το οποίο εστίασε στην αναδιανομή του πλούτου. Διεκδικούμε μεγαλύτερη φορολογία για τις επιχειρήσεις και τον πλούτο, φόρο «Ρομπέν των Δασών» για τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές και μεγαλύτερο φόρο εισοδήματος για όσους έχουν ετήσιο εισόδημα πάνω από 100.000 ευρώ. 
 
Είμαστε επίσης το βασικό κόμμα που υπογραμμίζει μέτρα που θα φέρουν την Ιρλανδία στον 21ο αιώνα. Διεκδικούμε την ολοκληρωτική ακύρωση της 8ης Τροποποίησης του Συντάγματος (πρόκειται για άρθρο του συντάγματος της Ιρλανδίας που ψηφίστηκε το 1983 και απαγορεύει το δικαίωμα των γυναικών στην έκτρωση). Επίσης εναντιωνόμαστε σε όλες τις διακρίσεις που αφορούν στις εγγραφές μαθητών στα σχολεία (οι διευθυντές και η εκκλησία έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν αν ένας μαθητής «ταιριάζει» ή όχι θρησκευτικά και πολιτιστικά σε ένα σχολείο). 
 
Οι εκλογές αυτές έστειλαν ηχηρό μήνυμα στο πολιτικό κατεστημένο. Τα μεσαία και κατώτερα εισοδήματα στην Ιρλανδία έχουν υποστεί ήδη αρκετή λιτότητα. Το Fianna Fail αναγκάστηκε να υιοθετήσει ειδική ρητορική για να αντιμετωπίσει την αριστερά και υποσχόταν ότι θα ακυρώσει το τέλος για το νερό σε ορίζοντα πενταετίας. Το Fianna Fail όμως είναι το κόμμα που επέβαλε αυτό το τέλος και τώρα είναι αυτοί που κολλάνε αφίσες για την κατάργηση του. 
 
Αυτές οι εκλογές ήταν πραγματικός πολιτικός σεισμός. Το πολιτικό σύστημα των παραδοσιακών κομμάτων κατέρρευσε, το πολιτικό κατεστημένο τώρα είναι αντιμέτωπο με επιλογές απόγνωσης. Το Fianna Fail και το Fine Gael μπορούν να κάνουν μεγάλο συνασπισμό για να περάσουν τη δεξιά τους ατζέντα, αλλά ξέρουν ότι κάτι τέτοιο θα αποδείκνυε ότι οι πραγματικές διάφορες των συστημικών κομμάτων είναι ελάχιστες. Κάτι τέτοιο θα έδινε νέα ώθηση στις δυνάμεις της αριστεράς. Ξέρουν ότι ένας τέτοιος συνασπισμός θα συναντούσε τη μαζική αντίσταση του λαού στης οποίας την υπηρεσία θα τεθούν οι νεοεκλεγμένοι αριστεροί βουλευτές.
People Before Profits (Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη)