“Ενιαίο μισθολόγιο” – σφαγή

Η κυβέρνηση θέλει να πετύχει δύο στόχους με το νέο Ενίαιο Μισθολόγιο: πρώτο μια άμεση εξοικονόμηση μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων από τον προϋπολογισμό που θα προκύψει από την κατάργηση των περισσότερων ειδικών επιδομάτων που παίρνουν σήμερα οι δημόσιοι υπάλληλοι και από την ενοποίηση των αμοιβών στους διάφορους τομείς του δημοσίου, ανάλογα με την προϋπηρεσία, την ειδικότητα, τις σπουδές, την ευθύνη κλπ.

Για να δείξει πόσο “άδικο” είναι το σημερινό μισθολόγιο (αλλά και πόσο υψηλόμισθοι υποτίθεται ότι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι) Το Βήμα επικαλείται μια “μελέτη” σύμφωνα με την οποία “οι μισθοί των υπαλλήλων με 17 χρόνια προϋπηρεσία ξεκινούν από 1.726 Ευρώ  (υπουργείο Παιδείας) και φθάνουν 3.194 (υπουργείο Οικονομικών) χωρίς να προσμετρηθούν σε αυτό το ύψος τα ειδικά επιδόματα”. Προφανώς για τους εκδότες της εφημερίδας (αλλά και της κυβέρνησης) το “δίκαιο” θα είναι η εξίσωση των μισθών προς τα κάτω -μετά από μια γενναία περικοπή προφανώς. Το νέο μισθολόγιο προβλέπει μείωση των αποδοχών για τα “ρετιρέ” του Δημοσίου -που σημαίνει τη μεγάλη πλειοψηφία στην αργκό της κυβέρνησης- έως και 30%... Διόλου τυχαία, από το νέο Ενίαιο Μισθολόγιο εξαιρούνται οι δικαστικοί, που θα συνεχίσουν να αμοίβονται με το σημερινό καθεστώς.

Το νέο μισθολόγιο θα εφαρμοστεί σε όλο τον δημόσιο τομέα -και στην κεντρική διοίκηση και στην τοπική αυτοδιοίκηση και στις ΔΕΚΟ και στους άλλους οργανισμούς του Δημοσίου. Και αυτό συνδέεται με τον δεύτερο στόχο της κυβέρνησης: την επιβολή ενός “διευρυμένου Καλλικράτη” σε όλο το δημόσιο. Σύμφωνα με τις υποδείξεις της Τρόικα, γράφει η Ημερησία, “το νέο μισθολόγιο πρέπει να προωθεί την κινητικότητα” όσων ήδη εργάζονται στο δημόσιο  και η σημερινή “πανσπερμία” των επιδομάτων και των εργασιακών όρων αποτελεί εμπόδιο για την μετάταξη ενός υπαλλήλου από μια υπηρεσία σε μια άλλη -πράγμα αναγκαίο για την εφαρμογή της αρχής “μια πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις” στο δημόσιο.

Μια από τις ιδέες που έχουν πέσει στο τραπέζι είναι και η τιμωρία των διοικητών και των διευθυντών που δεν πιάνουν τους “οικονομικούς στόχους” με παρακρατήσεις από τον μισθό τους. Και όχι μόνο των προϊσταμένων: “Για όσους οργανισμούς ή υπηρεσίες προκύψει... ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο έργο τους” γράφει η Ημερησία, “θα ξηλώνονται ή θα ιδιωτικοποιούνται...”

Σύμφωνα με το Μνημόνιο η κυβέρνηση πρέπει να κόψει τουλάχιστον 12 δις ευρώ από τον προϋπολογισμό μέσα στη διετία 2012-2013 -και αυτά χωρίς να υπολογίσουμε τις πρόσθετες περικοπές που θα προκύψουν αν βάλει μπροστά η κυβέρνηση τα νέα σχέδια για την “οριστική λύση” που απεργάζονται αυτές τις μέρες οι ηγέτες  της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις Βρυξέλες. Αυτούς τους στόχους θέλουν να πιάσουν ο Παπακωνσταντίνου και ο Ραγκούσης με το νέο Ενίαιο Μισθολόγιο: για να τους πετύχουν δεν αρκεί μια περικοπή στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Χρειάζεται μια βαθειά τομή: το “ξήλωμα” κάθε πτυχής του δημοσίου που δεν εξυπηρετεί αυστηρά τις ανάγκες του ελληνικού κεφάλαιου.