Η άποψή μας
Η άποψή μας: Χτίζουμε την εργατική αντίσταση, δυναμώνουμε την αντικαπιταλιστική εναλλακτική

Στις 25 Αυγούστου ο Τσίπρας θα πάει προσκεκλημένος στο Παρίσι στη Σύνοδο των Σοσιαλιστών ηγετών της ΕΕ. Θα ακολουθήσει στις 8-9 Σεπτέμβρη στη Ρόδο, Σύνοδος 13 υπουργών εξωτερικών ευρωπαϊκών και αραβικών χωρών με θέμα την «ασφάλεια». Τις ίδιες μέρες, στις 9 του Σεπτέμβρη, ο Τσίπρας καλεί στην Αθήνα μια άτυπη «Σύνοδο του Νότου», με προσκεκλημένους τους πρωθυπουργούς της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Πορτογαλίας, της Μάλτας και της Κύπρου. 
 
Πρόκειται για πρωτοβουλίες με στόχο την «αλλαγή των συσχετισμών ενάντια στη λιτότητα μέσα στην ΕΕ» προβάλλουν διάφοροι εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά είναι πολύ δύσκολο να πείσουν αυτοί οι ισχυρισμοί. 
 
Στα αλήθεια τώρα, άξονας μαζί με τον Ολάντ, που τους τελευταίους μήνες έχει ανοίξει την πιο άγρια επίθεση στην εργατική τάξη της Γαλλίας; Τον Ολάντ των αντεργατικών μέτρων, της άγριας καταστολής, της απαγόρευσης των διαδηλώσεων και της μόνιμης κατάστασης έκτακτης ανάγκης; Ή μήπως με τον Ραχόι που, στο διάστημα της περσινής «ελληνικής διαπραγμάτευσης», βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της επίθεσης και σήμερα είναι μπροστάρης στην εκστρατεία ενάντια στην Αριστερά όχι μόνο στην Ισπανία αλλά σε όλη την Ευρώπη;
 
Εμμέσως πλην σαφώς το πρωτοσέλιδο της τελευταίας Κυριακάτικης Αυγής ομολογεί ότι οι πρωτοβουλίες δεν έχουν να κάνουν με τη, «δεδομένη» πλέον για την κυβέρνηση, λιτότητα. «Στρατηγική εξωστρέφειας σε ταραγμένους καιρούς», σημειώνει ο τίτλος. «Διεθνείς πρωτοβουλίες για σταθερότητα και ανάπτυξη», ο φιλόδοξος υπέρτιτλος.
 
«Ανάπτυξη»
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται να φέρει «ανάπτυξη», και μάλιστα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ακριβώς τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στο μηνιαίο οικονομικό της δελτίο, κάνει λόγο για «αυξημένη αβεβαιότητα σχετικά με τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας μετά το brexit» σημειώνοντας ότι «τα μακροοικονομικά μεγέθη του β’ τριμήνου αντικατοπτρίζουν τις υποτονικές τάσεις της διεθνούς οικονομίας και του παγκόσμιου εμπορίου». Όνειρα θερινής νυκτός που ούτε οι ίδιοι τα πιστεύουν. 
 
Στην πραγματικότητα πίσω από τις «πρωτοβουλίες» κρύβεται η πρόθεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να πείσει τους καπιταλιστές με λόγια και πράξεις ότι είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τις πολιτικές της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων που προχωράνε αδιάκοπα στις χώρες και του «Βορρά» και του «Νότου». Να πείσει, όχι μόνο σε διεθνές επίπεδο αλλά και στο εσωτερικό, όπως έδειξε και η άθλια σπουδή με την οποία έτρεξε να προκαταβάλει αποφάσεις και να διαβεβαιώσει ότι η «επένδυση στο Ελληνικό δεν κινδυνεύει» από την οριοθέτηση αρχαιολογικού χώρου. 
 
«Σταθερότητα»
Ταυτόχρονα ο Τσίπρας υπόσχεται ότι θα φέρει τη «σταθερότητα» στην περιοχή. Πώς; Συμμαχώντας ακριβώς με αυτούς που πρωτοστατούν στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς και έχουν οδηγήσει σε αποσταθεροποίηση όλη τη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο; Με τον Ρέντσι που είναι έτοιμος να παραχωρήσει ξανά βάσεις στις ΗΠΑ για να βομβαρδίζουν στη Λιβύη και τον Ολάντ που δεν χάνει ευκαιρία να κηρύσσει τον πόλεμο με πρόσχημα την τρομοκρατία; 
 
Ακόμη χειρότερα, θεωρώντας «ευκαιρία» την όξυνση των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, η «πολύπλευρη» εξωτερική πολιτική του Κοτζιά αναζητά έναν αναβαθμισμένο ελληνικό ρόλο στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Πρόκειται για μια εξαιρετικά επικίνδυνη πολιτική.
 
Η μόνη πραγματική απάντηση στη λιτότητα είναι αυτή που ακόμα και μέσα στον Αύγουστο δίνουν με τους αγώνες τους οι εργαζόμενοι και οι απεργοί στα Λιπάσματα, το Μαρινόπουλο, το Λήδρα Μάριοτ. 
Η μόνη απάντηση στις πολιτικές της Ευρώπης-Φρούριο και της αναβάθμισης της ελληνικής συμμετοχής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια είναι αυτή που δίνει το κίνημα αλληλεγγύης που συνεχίζει να βρίσκεται στο πλευρό των προσφύγων παρά την τρομοκρατία και τα ντου της αστυνομίας στους χώρους φιλοξενίας.
 
Όλοι μαζί θα διαδηλώσουμε στις 10 Σεπτέμβρη, στο μεγάλο συλλαλητήριο στη ΔΕΘ, χτίζοντας τον δικό μας άξονα αντίστασης και αγώνα, δυναμώνοντας την δική μας αντικαπιταλιστική εναλλακτική απέναντι στα αδιέξοδα της κρίσης του συστήματος και των αυταπατών για μια «προοδευτική» διαχείρισή του.