Η Αριστερά

Το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο (ΠΣΟ) της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνεδρίασε την Κυριακή 25 Σεπτέμβρη. Η συζήτηση επικεντρώθηκε σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με το αν το κίνημα έχει τη δύναμη να ανατρέψει τις επιθέσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλά και το ρόλο και την στάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις μάχες που ξεδιπλώνονται. 

 

Μια σειρά τοποθετήσεων ανέδειξαν τις δυνατότητες που ανοίγονται για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να πρωταγωνιστήσει ενωτικά, δυναμώνοντας την αντικαπιταλιστική προοπτική. Ο Χρίστος Αργύρης γιατρός και συνδικαλιστής στο Γεννηματά, αναφέρθηκε για τους αγώνες στα νοσοκομεία όπου «η συνδικαλιστική ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ έχει κηρύξει την απεργία της 6 Οκτώβρη μετά από την πίεση της βάσης που είναι εξοργισμένη με την κατάσταση στα νοσοκομεία. Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην υγεία πρέπει να πρωταγωνιστήσουμε στην οργάνωση της απεργίας και στην κλιμάκωσή της». 

 

Ο Τάκης Ζώτος, δικηγόρος που συμμετέχει στην Πολιτική Αγωγή του αντιφασιστικού κινήματος στη δίκη της ΧΑ, αναφέρθηκε στην εμπειρία του αντιφασιστικού και αντιρατσιστικού κινήματος: «το περιθώριο στους φασίστες να εμφανίζονται ξανά στη Χίο και τη Μυτιλήνη το δίνει η δεξιά μετατόπιση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και στο ζήτημα του προσφυγικού. Πριν ένα χρόνο πρόβαλλε τη Μυτιλήνη σαν παγκόσμιο παράδειγμα ανθρωπιάς και τώρα έχει φτάσει να διώκει αλληλέγγυους και να κλείνει τους πρόσφυγες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Χιλιάδες άνθρωποι που μπορεί να είναι ακόμα στο ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να παλέψουν ενάντια σε αυτά. Χαρακτηριστικό η εκδήλωση που οργανώθηκε στην ΕΡΤ ενάντια στην τηλεοπτική κάλυψη των ναζί, όπου ένας από τους ομιλητές ήταν ο Δ. Ψαράς». 

 

Ο Πάνος Γκαργκάνας, γενίκευσε αυτές τις εμπειρίες:«Η συζήτηση αν δεν καταλήγει σε σε ποιές πρωτοβουλίες οδηγεί, τότε θα μένει ένα πουκάμισο αδειανό. Αυτός ο κρίκος μας έχει λείψει όλο το προηγούμενο διάστημα και εκεί πρέπει να επικεντρώσουμε. Σε τι μεταφράζεται αυτή η γενική πολιτική εκτίμηση που κάνει την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να είναι διακριτός πόλος μέσα στο εργατικό κίνημα και την Αριστερά. Αυτό σημαίνει μια σειρά από ώριμες πρωτοβουλίες που πρέπει να δουλέψουμε αυτό το διάστημα. 

 

«Μετα-τραυματικό σοκ» είναι μια λέξη που μπορεί να περιγράψει αυτό που έχει νιώσει ο κόσμος από τη δεξιά κατρακύλα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει όμως να έχουμε καθαρό ότι το μετατραυματικό σοκ δεν είναι το ίδιο με το κώμα. Πρόκειται για μια διάκριση που δεν γίνεται πάντα καθαρή, αλλά πρέπει να την έχουμε για να αντιλαμβανόμαστε τις δυνατότητες που υπάρχουν για ανταπόκριση, για απάντηση. 

 

Ο Τσίπρας προσπαθεί να προωθήσει μέτρα που δεν καταφέρανε με τα μέχρι τώρα μνημόνια. Η επίθεση δεν είναι χθεσινή, ξεκίνησε από το 2008 με τον Καραμανλή, με τον Παπανδρέου, με τον Παπαδήμο, με τους Σαμαροβενιζέλους και τη συνεχίζει ο Τσίπρας. Η εκτίμηση ότι αυτός θα τα καταφέρει ενώ όλοι οι άλλοι δεν τα καταφέρανε δεν εκφράζει τους πραγματικούς συσχετισμούς δύναμης στην ελληνική κοινωνία. Οσο πιο πολύ σηκώνει τον τσαμπουκά ο Τσίπρας, τόσο πιο κοντά φτάνει να έχει την τύχη του Γ. Παπανδρέου. 

 

Το 2010 ο Παπανδρέου ήταν «ο άνθρωπός τους στην Αθήνα». Τον στήριζαν όλοι, τρόικες, δεξιά και αριστερά. Το 2011 ήρθε η επόμενη ύφεση και τον πήρε το ποτάμι. Η επόμενη ύφεση δεν είναι μακριά. Ο Τσίπρας μπορεί να ονειρεύεται ότι θα του έρθει «ποσοτική χαλάρωση» κι ότι ο Ντράγκι θα τον διευκολύνει, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η τύχη που τον περιμένει είναι ίδια με αυτή του Παπανδρέου. Η κυβέρνηση είναι αισχρή γιατί ξεγέλασε τον κόσμο της Αριστεράς, αλλά είναι και αδύναμη. 

 

Δεν πρέπει να φοβόμαστε να ανοιχτούμε ενωτικά. Η υπόλοιπη Αριστερά που είναι πολύ μεγαλύτερη από μας μπορεί να πιεστεί από τις δικές μας πρωτοβουλίες. Δεν πρέπει να κλείνουμε την πόρτα, πρέπει να την ανοίγουμε. Η δουλειά που έχει κάνει η ΚΕΕΡΦΑ και η Πολιτική Αγωγή στη δίκη της Χ.Α στο αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα είναι το πιο προχωρημένο παράδειγμα. 

 

Το ίδιο μπορεί να γίνει και στο εργατικό κίνημα. Αυτό σημαίνει συγκεκριμένα, ότι διεκδικούμε άμεσα την κήρυξη Γενικής Απεργίας. Πρέπει να την διεκδικήσουμε πριν έρθει το νομοσχέδιο, για να μην επαναληφθεί το λάθος του ασφαλιστικού -και έχουμε αργήσει πολύ. Στη Θεσσαλονίκη είναι ανοιχτό το μέτωπο των συγκοινωνιών, του ΟΑΣΘ, του νερού και του λιμανιού. Θα πάρουμε εμείς την πρωτοβουλία; 

 

Στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα πάρει την πρωτοβουλία για να κάνει μια κεντρική πολιτική εκδήλωση; Έχουμε να κάνουμε κάτι τέτοιο από την Συνδιάσκεψή μας. Το ότι απαιτούμε από την αριστερά πέραν του ΣΥΡΙΖΑ να πάρει θέση πάνω σε όλες αυτές τις πρωτοβουλίες και τα ζητήματα θα το βγάλουμε προς τα έξω; Είναι ένα πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης για το επόμενο διάστημα».

 

Το τελικό σχέδιο απόφασης που διαμορφώθηκε μετά από τροπολογίες και δεν αποτύπωνε καθαρά αυτόν τον προσανατολισμό, πήρε 39 ψήφους υπέρ, ενώ 25 ψήφισαν κατά, 10 λευκό και υπήρχε 1 αποχή.

 

---

 

Συνελεύσεις τοπικών επιτροπών ΑΝΤΑΡΣΥΑ