Οικονομία και Πολιτική
Τα αίσχη που προϋπολογισμού: Περισσότεροι μπάτσοι παρά δάσκαλοι!

Με τυμπανοκρουσίες για πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από αυτό που προβλέπει η συμφωνία με τους δανειστές, επιστροφή της ελληνικής οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης με αύξηση του ΑΕΠ, αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης και άλλα πολλά, κατέθεσε η κυβέρνηση τη Δευτέρα το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2017 στη Βουλή. 

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις κυβερνητικές προβλέψεις, το πρωτογενές πλεόνασμα του 2017 αναμένεται να κλείσει στο 1,8% του ΑΕΠ (3.330 δις ευρώ) από 0,6% του ΑΕΠ (1.111 δις ευρώ) φέτος, και έναντι 1,75% που προβλέπει το πρόγραμμα με τους θεσμούς. Ο στόχος της ανάπτυξης μπαίνει στο 2,7% για το 2017 από ύφεση 0,3% φέτος, με το ΑΕΠ να διαμορφώνεται στα 182,332 δισ. ευρώ από 176,197 δισ. ευρώ φέτος. «Θα είναι, συνεπώς, η τρίτη χρονιά που η παρούσα κυβέρνηση επιτυγχάνει τους δημοσιονομικούς της στόχους», υπερηφανεύεται το οικονομικό επιτελείο.

Οι «επιτυχίες» του νέου προϋπολογισμού όμως δεν τελειώνουν εδώ. Όπως αναφέρει η κυβέρνηση «πέρα από τη δημοσιονομική υπευθυνότητα και τις δεσμεύσεις έναντι των πιστωτών, παραμένει η προτεραιότητα της αποκατάστασης της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ανάκαμψης από τη μακροχρόνια ύφεση». Έτσι υπάρχουν προβλέψεις 760 εκατ. ευρώ για την πλήρη επέκταση του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης, 250 εκατ. ευρώ για την αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, 300 εκατ. ευρώ για την ενίσχυση της υγείας, της κοινωνικής προστασίας και της παιδείας καθώς και 100 εκατ. ευρώ για τις ρυθμίσεις μη εξυπηρετούμενων δανείων των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.

Είναι προκλητικό την ίδια ώρα που τα μνημονιακά μέτρα χτυπάνε το ένα μετά το άλλο τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τη νεολαία, όλους τους φτωχούς, η κυβέρνηση να πλασάρει ένα νέο success story επιστροφής στην ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη. Το ποιος θα πληρώσει για το υπέρογκο πρωτογενές πλεόνασμα και το άπιαστο ποσοστό ανάπτυξης που θέλει να πετύχει η κυβέρνηση για να δείξει καλή διαγωγή στους δανειστές είναι γνωστό. Το ίδιο ισχύει για το «κοινωνικό προφίλ» της.

Κυβερνητική προπαγάνδα

Μόνο τον κατάλογο των μέτρων που ψήφισε φέτος -και που άλλα έχουν ήδη αρχίσει να εφαρμόζονται και άλλα τίθονται σε ισχύ σταδιακά αυτούς τους μήνες- να θυμίσουμε, αρκεί για να γίνει σκόνη η κυβερνητική προπαγάνδα. 

Το πετσόκομμα των συντάξεων, οι ρυθμίσεις του νέου ασφαλιστικού με τις δραματικές αυξήσεις στις εισφορές, η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, οι αλλαγές στη φορολογία εισοδήματος, η αύξηση του ΦΠΑ, η αναμόρφωση των συντελεστών και η χρονική επέκταση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, η αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα καύσιμα, η αύξηση των φόρων στα τσιγάρα και τον καπνό, η επιβολή ειδικού τέλους εισαγωγών στον καφέ, το τέλος συνδρομητικής τηλεόρασης, το τέλος συνδρομητών σταθερής τηλεφωνίας και μια σειρά άλλα «μικρά» και «μεγάλα» μέτρα συνθέτουν το μαύρο κατάλογο του success story του Τσίπρα και του Τσακαλώτου. Και βέβαια οι «αποκρατικοποιήσεις», το ξεπούλημα των δημόσιων αγαθών, από τα λιμάνια και τις συγκοινωνίες μέχρι το νερό. Και όλα αυτά θέλουν να τα ξεχάσουμε για μερικά ψίχουλα που διακηρύσσουν ότι θα δώσουν στους φτωχούς αφού πρώτα τους τα έχουν πάρει πολλαπλάσια.

Την ίδια στιγμή, η εξαγγελία για έξτρα ενίσχυση της υγείας, της παιδείας και της κοινωνικής προστασίας είναι σκέτη κοροϊδία. Όχι μόνο γιατί η υποχρηματοδότηση σε αυτούς τους τομείς έχει φτάσει σε δραματικά επίπεδα τα τελευταία χρόνια και ο νέος προϋπολογισμός δεν προβλέπει τίποτα διαφορετικό. Αλλά και γιατί το εργατικό δυναμικό αυτών ακριβώς των δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών είναι που έχει βρεθεί στο στόχαστρο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Μητρώου Ανθρωπίνου Δυναμικού Ελληνικού Δημοσίου, από τους 629.114 εργαζόμενους στο δημόσιο το Δεκέμβριο του 2012 έχουν μείνει σήμερα (Αύγουστος 2016) 564.729. Η μοναδική κατηγορία εργαζόμενων που είχε αύξηση τα ίδια χρόνια ήταν οι «Ορισμένου χρόνου - συμβάσεις έργου – ωρομίσθιοι» που από 54.150 το Δεκέμβριο του 2012 έφτασαν τις 63.646 το Δεκέμβριο του 2015, για να πέσουν όμως κι αυτοί στις 51.772 σήμερα, κάτω και από τον αριθμό του 2012.

Το εξοργιστικό όμως είναι το ποιους κλάδους άγγιξε αυτή η τεράστια μείωση προσωπικού στο δημόσιο. Σε μελέτη του ίδιου φορέα με τίτλο «Ανάλυση τακτικού προσωπικού Δημόσιας Διοίκησης για το έτος 2015» τα πράγματα γίνονται συγκεκριμένα. Στα υπουργεία που σημειώθηκε η μεγαλύτερη μείωση εργαζομένων από το 2012 μέχρι το 2015 ήταν πχ στο Παιδείας με μείωση 9% και στο Υγείας με μείωση 15%, σε αντίθεση με το Άμυνας που είχε μείωση μόλις 7% ή το Εσωτερικών (όπου πλέον υπάγεται το Δημόσιας Τάξης) με μείωση μόλις 1%. Γι’ αυτό και στην ίδια μελέτη, αυτό που συναντάμε είναι ότι το άθροισμα των στρατιωτικών και των στελεχών σωμάτων ασφαλείας (78.183+68.111 =146.294), είναι πολύ υψηλότερο από το άθροισμα των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (67.761+67.651=135.412)

Την ίδια στιγμή, στην ίδια μελέτη καταγράφονται 9298 κληρικοί έναντι 7271 γιατρών του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Ακόμα και το άθροισμα των γιατρών του ΕΣΥ με αυτούς που απασχολούνται σε Κέντρα Υγείας (7271+800=8071), το σύνολο δηλαδή των γιατρών που απασχολεί το ελληνικό κράτος, είναι αισθητά μικρότερο από το σύνολο των παπάδων που μισθοδοτούνται από το ελληνικό δημόσιο. Ενώ ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο προσφέρει η μελέτη σχετικά με τις προσλήψεις του 2015, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί στο υπουργείο Υγείας να έγιναν μόλις 382 προσλήψεις και στο παιδείας μόλις 265, αλλά στο υπουργείο άμυνας έγιναν 898 και το εσωτερικών 649. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για την κυβέρνηση Τσίπρα που, την ίδια μέρα της κατάθεσης του προϋπολογισμού, έδειξε πόσο έχει ανάγκη τους μπάτσους για να καταστέλλει συνταξιούχους.