Ξεκινάει τη Δευτέρα 31/10 (97η δικάσιμος) η εξέταση της επίθεσης που έγινε σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στις 12/9/2013, πέντε μόλις μέρες πριν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Μέλη από τουλάχιστον τρία τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής (Περάματος, Νίκαιας, Σαλαμίνας) επιτέθηκαν, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, με καδρόνια, λοστούς με πρόκες, κοντάρια κ.α σε συνδικαλιστές και μέλη του ΚΚΕ που έκαναν αφισοκόλληση. Εννέα από τα θύματα μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. Μεταξύ αυτών ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, Σωτήρης Πουλικόγιαννης, ο οποίος θα είναι και ο πρώτος μάρτυρας που θα καταθέσει στο δικαστήριο.

Πρόκειται για μια πολύ σημαντική υπόθεση στη δίκη της Χρυσής Αυγής γιατί αποδεικνύει τον ρόλο των φασιστών απέναντι στο εργατικό κίνημα και στις εργατικές κατακτήσεις.

Τον Αύγουστο του ’13, ένα μήνα πριν την επίθεση, οι βουλευτές Λαγός, Παναγιώταρος και Μίχος, μαζί με άλλα μέλη της οργάνωσης εμφανίστηκαν σε καφενείο της Ζώνης να συκοφαντούν τους αγώνες και τη δράση των συνδικαλιστών. Σε αυτή την «εκδήλωση», που έγινε μπροστά σε κοινό 15 φασιστών (πολλοί εκ των οποίων προσλήφθηκαν μια μέρα μετά τη δολοφονία Φύσσα στη Ζώνη) και σε ώρα που δεν υπήρχαν άλλοι εργαζόμενοι, ο Λαγός δήλωσε: «οι λακέδες του ΠΑΜΕ […] θα εξαφανιστούν». Ο Παναγιώταρος, χαρακτηρίζοντας «απόστημα» το ΠΑΜΕ, υποσχέθηκε: «πολύ σύντομα θα τελειώσει».

Ακολούθησε η ίδρυση εργοδοτικού χρυσαυγίτικου σωματείου στις αρχές Σεπτέμβρη. Το πρώτο δείγμα της δράσης του δεν ήταν άλλο από την έναρξη της υλοποίησης των λεγομένων των Λαγού, Παναγιώταρου και Μίχου, με την επίθεση της 12ης Σεπτέμβρη στο κλιμάκιο του ΠΑΜΕ. Λίγο μετά, όπως φαίνεται από τα κινητά τους, ο Λαγός υπερηφανεύεται σε μήνυμά του προς το Σωτήρη Δεβελέκο ότι «τους μακελέψαμε».

«Πάμε με τους εφοπλιστές μας, γιατί από κει εξαρτιόμαστε» και «έφυγαν τα βαπόρια γιατί έγιναν απεργίες», ήταν η επωδός των βουλευτών της Χ.Α. που έγινε γραμμή του εν λόγω σωματείου. Ο Χ. Κυριτσόπουλος, εργοδηγός των εργολάβων, μίλησε στις 17 Σεπτέμβρη (λίγες ώρες πριν τη δολοφονία του Π. Φύσσα) σε συγκέντρωση στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα, σχετικά με τους σκοπούς του σωματείου: «Τα μεροκάματα που παίρναμε πριν δύο, τρία ή τέσσερα χρόνια ήταν πάρα πολύ μεγάλα και υψηλά, σε σχέση με την κρίση. Θα μπορούσαμε να χαμηλώσουμε τα μεροκάματά μας, να εγγυηθούμε στους Ελληνες εφοπλιστές ότι αν φέρουν τα βαπόρια τους εδώ θα σταματήσουμε τις απεργίες που γίνονταν όλα αυτά τα χρόνια για διάφορους λόγους».

Εντολή

Οι Τάκης Ζώτος και Θανάσης Καμπαγιάννης, δικηγόροι της πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, και η Ευγενία Κουνιάκη, δικηγόρος για την υπόθεση Σκορδέλλη-Λουκιανού-Μαρκουλάκη, είχαν δηλώσει πριν την έναρξη της δίκης: «Η εντολή στα τάγματα εφόδου να σπείρουν τον τρόμο στις γειτονιές του Πειραιά ήταν κεντρική επιλογή που εκπορεύτηκε από την ηγεσία της οργάνωσης και εξαπολύθηκε βάσει σχεδίου κατά συνδικαλιστών εργατών και αντιφασιστών νεολαίων. Ο χρόνος για την εντολή αυτή είχε να κάνει με την κοινωνικοπολιτική συγκυρία καθώς και με τη μεθόδευση δημιουργίας εργοδοτικού σωματείου στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στο οποίο αποκαλύπτεται ότι κεντρικό ρόλο διαδραμάτιζε η Χρυσή Αυγή».

Πράγματι, οι εργολάβοι στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, πριν ζητήσουν τη συνδρομή της εγκληματικής οργάνωσης, προσπαθούσαν από καιρό να διαλύσουν τα σωματεία των εργαζόμενων για να πέσουν τα μεροκάματα. Το Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά, Αττικής και Νήσων, η Πανελλήνια Ένωση Αμμοβολιστών Καθαριστών, το Σωματείο Ηλεκτρολόγων Επισκευαστών Εγκαταστατών Πλοίων Αττικής και Νήσων και το Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών έκαναν σχετική καταγγελία στην Εισαγγελία τον Ιούνιο του 2012. Σε ανακοίνωσή τους τότε ανέφεραν: «Ομάδα εργοδοτών είναι πίσω από μια σειρά προσπάθειες τα τελευταία 2-3 χρόνια, να διαλύσουν τα σωματεία μας ή να τα βάλουν στο χέρι. Αφού εξάντλησαν κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο, το τελευταίο διάστημα έχουν συνάψει σχέσεις με τη γνωστή σε όλους μας για τη δράση της και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί, Χρυσή Αυγή, αλλά και με ανθρώπους του υποκόσμου, για να αναλάβουν εργολαβία τη, με κάθε τρόπο, μια για πάντα, εκκαθάριση της Ζώνης από εμάς».

Η επίθεση στους συνδικαλιστές, ξεκίνησε με τον Α. Πανταζή, πυρηνάρχη Περάματος, να «συστήνεται»: «Είμαι ο Πανταζής. Τελειώσατε». Οι δράστες είχαν την ενδυμασία που, όπως έχει αναδειχθεί στη δίκη, έχουν πάντα τα τάγματα εφόδου των χρυσαυγιτών: όλοι μαυροντυμένοι, πολλοί με μπλούζες της οργάνωσης και παντελόνια παραλλαγής. Όπως και στην υπόθεση των Αιγύπτιων ψαράδων της οποίας η εξέταση μόλις τελείωσε, η ναζιστική οργάνωση όχι μόνο δεν κρύβει, αλλά προβάλλει την ταυτότητά της. Οι τρεις Αιγύπτιοι-θύματα, κατέθεσαν ότι άκουσαν τον Πανταζή να φωνάζει «ελάτε να δείτε ποια είναι η Χρυσή Αυγή».

Μεταξύ των εκλογών του 2012 (επίθεση σε Αιγυπτίους) και του Σεπτέμβρη του 2013 (επίθεση σε συνδικαλιστές, δολοφονία Φύσσα), τα ναζιστικά τάγματα εφόδου έχαιραν τέτοιας ασυλίας από την αστυνομία, και η ηγεσία τους τέτοιας υπερπροβολής από τα ΜΜΕ και νομιμοποίησης από την κυβέρνηση, που δεν είχαν λόγο να κρύβονται.

Η Χ.Α. ήθελε να ελέγξει το τρίγωνο Νίκαια, Κερατσίνι, Πέραμα

Με τους σχολιασμούς των καταθέσεων των μαρτύρων έκλεισε η εξέταση της παρά λίγο δολοφονικής επίθεσης σε βάρος των Αιγύπτιων αλιεργατών από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Σχολιάστηκαν οι καταθέσεις των Σαάντ, Μοχάμεντ και Αχμέντ Αμπού Χαμέντ, Κ. Τατσιόπουλου και Ε. Πολυχρονίδου, στις 20/10 (95η μέρα) και 24/10 (96η μέρα).

Ο Θ. Καμπαγιάννης απάντησε στους ισχυρισμούς της υπεράσπισης ότι οι μάρτυρες «ήταν δασκαλεμένοι» λέγοντας «θα ζήσουν με τις συνέπειες της επώνυμης μαρτυρίας τους για όλη τους τη ζωή, καταθέτουν απροστάτευτοι». Τόνισε επίσης ότι ο γείτονας (Κ. Τατσιόπουλος) ανέδειξε το κίνητρο γιατί είχε την αυθόρμητη εικόνα ότι ήρθαν να χτυπήσουν ξένους και μετέφερε την πεποίθηση της γειτονιάς ότι πρόκειται για επίθεση της Χρυσής Αυγής. 

Ο Κ. Σκαρμέας επισήμανε το ρόλο του Πανταζή, ως αυτός που περίμενε το πράσινο φως από την ομιλία του Λαγού. Αυτό επιβεβαιώνεται μεταξύ άλλων από τον Αχμέντ που τον περιέγραψε λεπτομερώς σαν αρχηγό και θυμόταν ακόμη και τη φωνή του που δήλωνε Χρυσή Αυγή, ενώ συνόψισε το κίνητρο στη φράση του Αιγύπτιου «είμαστε μουσουλμάνοι και μελαμψοί» και σχολίασε το βίντεο Λαγού ως σχετικό με την επίθεση.

Ο Δ. Ζώτος τόνισε ότι όχι μόνο δεν έχουν «αδικηθεί» οι κατηγορούμενοι, όπως ισχυρίζονται, αλλά ότι από τις καταθέσεις προκύπτουν σοβαρές ελλείψεις στους χειρισμούς της αστυνομίας και της δικαιοσύνης. Παρόλα αυτά αναγνωρίστηκαν και οι πέντε κατηγορούμενοι.

Ο Κ. Παπαδάκης μιλώντας για τη δομή της οργανωμένης επίθεσης παρατήρησε: «Ήταν χωρισμένη σε στάδια. Προηγήθηκε η προσπάθεια στο κατάστημα, όπου δε βρήκαν κανέναν, αλλά ούτε η επιτυχία ούτε η αποτυχία κάποιου σταδίου επηρεάζουν τη συνέχεια του σχεδίου. Αντίθετα υπάρχει ψυχραιμία στην εκτίμηση του χρονοδιαγράμματος, ταχύτητα, πειθαρχία, συντονισμός, σχέδιο διαφυγής». Για τη δήλωση ταυτότητας εκ μέρους των χρυσαυγιτών: «Κάνουν επίδειξη ισχύος με φωνές και μπλούζες μέχρι και τη σύλληψη. Νιώθουν ότι οι ίδιες οι μπλούζες είναι το ακαταδίωκτο. Το ’12 μπήκαν στη Βουλή, την επόμενη είχαμε χαστούκια στην τηλεόραση».

Πανομοιότυπη

Από την πολιτική αγωγή της οικογένειας Φύσσα, ο Α. Τζέλλης σημείωσε ότι η επίθεση είναι πανομοιότυπη με αυτήν στον Παύλο Φύσσα, νυχτερινή, πολυπρόσωπη, με σύντομη εκτέλεση και χρονοδιάγραμμα, καθώς και με ομοιότητα στη (μη) δράση της αστυνομίας, ενώ η Β. Κουγιάτσου τόνισε ότι είχαν προβλέψει κάθε λεπτομέρεια, πχ τη χρήση πυροσβεστήρα ως έσχατο μέσο για να τους αναγκάσουν να βγουν, αν αποτύγχανε η εισβολή.

Τέλος, τοποθετήθηκε η πολιτική αγωγή του ΠΑΜΕ, με τον Π. Σαπουντζάκη να δίνει έμφαση στο απρόκλητο, μια και ο γείτονας είχε καταθέσει ότι τα θύματα είχαν καλή σχέση με τη γειτονιά. Ο Χ. Στρατής μίλησε για την προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να ελέγξει όλο το τρίγωνο Νίκαιας, Περάματος, Κερατσινίου, όπου έχουν εξελιχθεί οι τρεις δολοφονικές επιθέσεις που εξετάζονται στη δίκη. Η Ε. Ζαφειρίου σχολίασε ότι από τις καταθέσεις δεν προκύπτει μόνο ότι είναι οπλισμένοι με όπλα και σιδηρολοστούς αλλά με μίσος ενάντια στους μετανάστες και τους ιδεολογικούς τους αντιπάλους.

Ο Θ. Θεοδωρόπουλος θύμισε την πεποίθηση του αυτόπτη μάρτυρα Κ. Τατσιόπουλου ότι η παρουσία 15 ατόμων στο δρόμο, ο τραυματισμός του Αμπουζίντ, η επίθεση στο σπίτι και οι φθορές στα αυτοκίνητα είναι ενιαίο γεγονός. Η πολιτική αγωγή υπέβαλε επίσης αίτημα για κλήτευση των 11 γειτόνων που, όπως προέκυψε από τις καταθέσεις, ήταν αυτόπτες μάρτυρες στην επίθεση.

Ενδεικτικό του πανικού που επικράτησε στην υπεράσπιση είναι ότι ελάχιστα σχολίασε το περιεχόμενο των καταθέσεων. Προσπαθούσε να βγάλει άκυρες τις αναγνωρίσεις, να αποσιωπά όλες τις αναφορές σε μπλούζες της οργάνωσης και να βρίσκει αμελητέες αντιφάσεις. Οι υπερασπιστικές γραμμές πολλές φορές συγκρούονταν μεταξύ τους, με τον Γ. Μιχαλόλια (υπεράσπιση Δ.Κουκούτση) πχ να παραδέχεται την ύπαρξη χρυσαυγίτικης ενδυμασίας.