Διεθνή
Επίσκεψη Ομπάμα: Όχι εμπλοκή στον πόλεμο, όχι υποταγή στα μνημόνια

17 Νοέμβρη 2015

Φέτος ο Αη Βασίλης έρχεται ένα μήνα νωρίτερα στην Ελλάδα και τον λένε Ομπάμα. Αυτό είναι σε χοντρές γραμμές το μήνυμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την επικείμενη συνάντηση του προέδρου των ΗΠΑ με τον Τσίπρα στην Αθήνα την πρώτη μέρα εορτασμού του Πολυτεχνείου, στις 15 Νοέμβρη. Αμέσως μετά καβαλάει το έλκηθρο για Βερολίνο προκειμένου να μεταφέρει στη Μέρκελ λίγο από το χαρμόσυνο γιορτινό πνεύμα της Αθήνας…

Δεν απέχει και πολύ από παραμύθι η εικόνα που προσπαθούν να ζωγραφίσουν οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης σχετικά με την επίσκεψη Ομπάμα. Διαβάζουμε στο προ ημερών ρεπορτάζ του Δ. Κλαυδιανού στην Αυγή: 

«Κυβερνητικές πηγές σημειώνουν πως “η επιλογή του Αμερικανού προέδρου να επισκεφθεί τις δύο αυτές πρωτεύουσες στο τέλος της θητείας του, και μάλιστα την Αθήνα πριν από το Βερολίνο, προσδίδει ιδιαίτερη σημασία στην επίσκεψη”. Επισημαίνουν επίσης πως ο Αμερικανός πρόεδρος "έρχεται σε συνέχεια του μηνύματος του υπουργού Οικονομικών Τζακ Λιου ότι βούληση των ΗΠΑ είναι η διευθέτηση του ελληνικού χρέους πριν από το τέλος της θητείας Ομπάμα"». 

Ο Ομπάμα ήρθε επιτέλους να πάρει τη θέση που του αρμόζει στη φιλολογία του ΣΥΡΙΖΑ, δίπλα στον άλλο μεγάλο σούπερ ήρωα, τον Ολάντ. Η θεωρία είναι ότι διαμορφώνονται φοβερές συμμαχίες που θα βάλουν στη θέση τους τον «κακό» Γερμανό Σόιμπλε και θα σταματήσουν τα μνημόνια. Αλλά η πραγματικότητα γίνεται όλο και χειρότερη.

Το καλοκαίρι του 2015 ο Τσίπρας έγραψε το μαζικό ΟΧΙ του λαού στα παλιά του παπούτσια, ακολουθώντας ανάμεσα σε άλλων και τις συμβουλές του Ομπάμα, να πειθαρχήσει στις επιταγές της τρόικας. Και, αφού προχώρησε τον Αύγουστο στην ψήφιση του νέου μνημονίου, πραγματοποίησε τον Σεπτέμβρη του 2015 το δεκαήμερο ταξίδι του στις ΗΠΑ. Όπως ανέφερε τότε το ρεπορτάζ, (στη συνάντησή των ζευγών Ομπάμα και Τσίπρα σε δεξίωση του ΟΗΕ) ο πρόεδρος Ομπάμα του «επανέλαβε τη βούληση να στηρίξει την Ελλάδα τόσο στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων όσο και στην επιστροφή στην ανάπτυξη και το θέμα του χρέους». Πέρασαν15 μήνες από τότε και το μόνο που θα μείνει από την επίσκεψη Ομπάμα, θα είναι δίπλα στα μνημόνια και το χρέος να προστεθεί η μεγαλύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στις επεμβάσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στη Μέση Ανατολή. 

Σε άλλο άρθρο στην Αυγή, ο Ανδρέας Μπελεγρής περιγράφει την ελληνική κυβέρνηση λίγο πολύ σαν την πολύφερνη νύφη που έχει θαμπώσει τους κυρίαρχους του πλανήτη:

«Με αφορμή την επίσκεψη του Μπάρακ Ομπάμα, στην κυβέρνηση επισημαίνουν (οι “κυβερνητικοί κύκλοι”) ότι η Ελλάδα, λόγω της κρίσιμης γεωγραφικής θέσης της και της άσκησης μιας πολύπλευρης εξωτερικής πολιτικής, έχει καταστεί πόλος ενδιαφέροντος για περιφερειακές και παγκόσμιες δυνάμεις. Έτσι φαίνεται να αποτελεί κοινό τόπο για τους ισχυρούς παίκτες της παγκόσμιας σκακιέρας ότι μπορεί η Ελλάδα να βρίσκεται στο επίκεντρο του -κατά Κοτζιά- τριγώνου της αστάθειας, εντούτοις (ή, ακόμα, ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο) το μικρό και νευραλγικό κομμάτι αυτό του κόσμου θα πρέπει να παραμείνει σταθερό. Επισημαίνεται ότι την προηγούμενη εβδομάδα στην Αθήνα βρισκόταν ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας Σεργκέι Λαβρόφ, μόλις έξι μήνες από την επίσημη επίσκεψη του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν. Παράλληλα, τον Οκτώβριο πραγματοποιήθηκε στην Αίγυπτο -μαζί με την Κύπρο- ακόμη μία τριμερής συνάντηση κορυφής ανάμεσα σε Τσίπρα, Αναστασιάδη και Σίσι. Την ίδια ώρα είναι προγραμματισμένη ακόμη μία αντίστοιχη συνάντηση κορυφής στο Τελ Αβίβ για τις αρχές Δεκεμβρίου μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ» (καθώς «τον ρόλο της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή ενισχύει και η ανασφάλεια που προκαλεί η Τουρκία»). 

Η Ελλάδα, ο παγκόσμιος «πόλος ενδιαφέροντος», το «καλό παιδί» των ΗΠΑ, το καλύτερο συνεταιράκι του Ισραήλ και του δικτάτορα Σίσι, με ολίγη από Πούτιν. Μπορούμε να αισθανόμαστε τόσο ασφαλείς όσο και οι πρόσφυγες στο Χαλέπι και στη Μοσούλη και οι Κούρδοι στην Τουρκία.


 

Ο “Πρώτος Μαύρος Πρόεδρος”έγινε μαύρο γεράκι

Δεν υπάρχει αμφιβολία, και δεν έχει σταματήσει να το δείχνει η ίδια ούτε στιγμή, ότι η Χίλαρι Κλίντον είναι ένα πολεμοχαρές γεράκι. Αλλά δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς την εκλογή της ή του Τραμπ για να βρεθεί μπροστά σε μια νέα πολεμική κλιμάκωση εκ μέρους των ΗΠΑ. Αυτή βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.

Το 2008 μια από τις υποσχέσεις – και ένας από τους λόγους που εκατομμύρια αμερικάνοι τον είχαν τότε ψηφίσει - ήταν η υπόσχεση του Ομπάμα για αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ. Ήταν μια απόφαση που είχε να κάνει από τη μια πλευρά με το αντιπολεμικό κίνημα των ΗΠΑ που ήταν κινητήριος δύναμη αντίστασης όλα τα χρόνια προεδρίας του Μπους. Ενώ από την άλλη πλευρά ο Ομπάμα επεδίωκε να εκφράσει μια στροφή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ προς τον Ειρηνικό και τους ανταγωνισμούς με την Κίνα. 

Το 2010 σαν πρόεδρος πια μπορούσε ακόμα να επιχαίρει για την επερχόμενη αποχώρηση των τελευταίων ιρακινών στρατευμάτων από το Ιράκ: «Όταν ήμουν υποψήφιος για την προεδρία είχα υποσχεθεί να δώσω τέλος στον πόλεμο στο Ιράκ με υπεύθυνο τρόπο. Λίγο αφότου ανέλαβα τα καθήκοντά μου, ανακοίνωσα τη νέα στρατηγική μας για το Ιράκ και μία ολοκληρωτική μεταβίβαση (της ασφάλειας της χώρας) στους Ιρακινούς». 

Διαίρει και βασίλευε

Ο υπεύθυνος τρόπος του Ομπάμα, που αποδείχθηκε το ίδιο καταστροφικός με το δρόμο που χάραξαν οι προκάτοχοί του, ήταν να κρατήσει τον έλεγχο στο Ιράκ παίζοντας το παλιό παιχνίδι του διαίρει και βασίλευε ανάμεσα στους σιίτες και τους σουνίτες εξοπλίζοντας, υποστηρίζοντας και δίνοντας τελικά την εξουσία στους πρώτους. Μετά την καταστροφή του πολέμου ήρθε ο υπεύθυνος τρόπος του Ομπάμα να οξύνει τις εσωτερικές αντιθέσεις, διαλύοντας τη χώρα και δημιουργώντας το έδαφος για να ανθίσουν δυνάμεις όπως το ΙSIS και σήμερα το ισλαμικό κράτος να απλώνεται από το Ιράκ μέχρι τη Συρία. 

Οκτώ χρόνια μετά και ενώ έχει ήδη αρχίσει να μαζεύει τις βαλίτσες του από το Λευκό Οίκο, ο Ομπάμα κλείνει τη διακυβέρνησή του με τον αμερικάνικο στρατό και αεροπορία να ηγείται μιας διεθνούς (Αμερικάνοι, Άγγλοι, Γάλλοι, Ιταλοί, Γερμανοί, Αυστραλοί, Ιορδανοί) δύναμης επέμβασης και μιας συνεργασίας από βορειοϊρακινές Κουρδικές, φιλοϊρανικές Σιιτικές, και άλλες μιλίτσιες με στόχο την ανακατάληψη της Μοσούλης από το Ισλαμικό Κράτος. 

Πρόκειται για ειρωνεία γιατί οι δυνάμεις που ισχυρίζονται ότι θα απελευθερώσουν τη Μοσούλη είναι ακριβώς οι ίδιες που διέλυσαν την ιρακινή κοινωνία και σκότωσαν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους μετά την επέμβασή τους το 2003. Και τα ίδια θα συμβούν ξανά καθώς, στη Μοσούλη – όπως και στο μαρτυρικό Χαλέπι που βομβαρδίζεται από τους Ρώσους και το καθεστώς του Άσαντ στη Συρία -  εξακολουθούν να παραμένουν εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι. 

Ο Ομπάμα κλιμακώνει τον πόλεμο όχι μόνο στο Ιράκ αλλά σε όλη την περιοχή. Τα αμερικάνικα πλοία βομβαρδίζουν τις ακτές της Υεμένης, στο πλευρό των Σαουδαράβων, αφήνοντας πίσω χιλιάδες νεκρούς. Στη Σομαλία, ο αριθμός των αμερικανικών στρατευμάτων την τελευταία χρονιά είναι ο μεγαλύτερος από την επέμβαση του 1993 και την ήττα των ΗΠΑ σε οδομαχίες στη Μογκαντίσου.

Στις 15 Νοεμβρίου, παραμονή της επετείου του Πολυτεχνείου θα διαδηλώσουμε μαζικά ενάντια στην επίσκεψη Ομπάμα, ενάντια στις επεμβάσεις και τον πόλεμο, για να κλείσουν οι βάσεις στη Σούδα και όλες οι βάσεις, για να σταματήσει η συμμετοχή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.  


  

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Τριήμερο

Σε συλλαλητήριο ενάντια στην επίσκεψη Ομπάμα καλεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με αφετηρία το Πολυτεχνείο και πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία την Τρίτη 15 Νοέμβρη στις 5μμ.

Την επόμενη μέρα οργανώνει εκδήλωση-συζήτηση στο αμφιθέατρο ΜΑΧ στις 6μμ. Και για την πορεία του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη καλεί στην πλατεία Κλαυθμώνος στις 2μμ