Άνοδο σε ποσοστό, έδρες και απόλυτους αριθμούς σημείωσαν οι δυνάμεις της Αριστεράς στις εκλογές του συνεδρίου της ΑΔΕΔΥ για το Γενικό Συμβούλιο. Δεύτερη δύναμη αναδείχτηκε η ΔΑΣ με 15 έδρες (από 11 έδρες στο 35ο συνέδριο το 2013). Οι Παρεμβάσεις βρέθηκαν στην 5η θέση με 10 έδρες (από 8 έδρες στο 35ο συνέδριο) ενώ στην 6η θέση το ΜΕΤΑ με 8 έδρες.
Η ΔΑΚΕ, αν και αναδείχθηκε πρώτη, σημείωσε πτώση (18 έδρες από 19), ενώ μεγάλη χαμένη ήταν η ΔΗΣΥ (πρώην ΠΑΣΚΕ) που βρέθηκε στην 3η θέση με 14 έδρες (από 22). Στην τέταρτη θέση βρέθηκε η Ενωτική Αγωνιστική Εκκίνηση που πρόσκειται στο ΣΥΡΙΖΑ: από 14 έδρες πήρε 13, παρά το ότι κατέβηκε στις εκλογές μαζί με το Δίκτυο Εργαζόμενων και την Ανεξάρτητη Ενωτική Εκ-Κίνηση ΔΥ που είχαν από μία έδρα το 2013. Η Δημοσιοϋπαλληλική Ανατροπή βρέθηκε στην 7η θέση με 5 έδρες (από 8), ενώ στην 8η θέση η παράταξη «Αγώνας – Αντίσταση – Ανατροπή» (διάσπαση της ΠΑΣΚΕ) με 2 έδρες.
Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ πλήρωσε την απογοήτευση που έχει προκαλέσει η κυβέρνηση και οι συνεχείς επιθέσεις, αλλά τον κόσμο αυτό δεν κατάφερε να τον μαζέψει η ΔΑΚΕ. Επιπλέον η ΠΑΣΚΕ, έχοντας ξεκινήσει από το προηγούμενο συνέδριο, κατρακυλάει όλο και περισσότερο. Την αδυναμία να ξανασυσπειρώσουν δυνάμεις οι παρατάξεις αυτές που αντιμετωπίζουν την οργή των μαχητικών κομματιών επισφραγίζει και η επιτυχία του ΜΕΤΑ, του κομματιού που αποδεσμεύτηκε από το ΣΥΡΙΖΑ. Η Δημοσιοϋπαλληλική Ανατροπή πλήρωσε την άστοχη επιλογή της να πάει το συνέδριο στα δικαστήρια και τη σύμπνοια με τον Πολυμερόπουλο της ΔΑΚΕ.
Πολύ σημαντικά είναι τα αποτελέσματα που έβγαλε το συνέδριο σε σχέση με την κάλυψη των συμβασιούχων εργαζόμενων του δημοσίου, την κλιμάκωση των αγώνων, αλλά και το αντιρατσιστικό αντιφασιστικό κίνημα. Όπως αναφέρει και η ανακοίνωση του Νυστεριού στο χώρο των Νοσοκομείων:
«Δεν είναι τυχαίο ότι [..] η πρόταση για να γίνουν δεκτοί στα συνδικάτα του δημοσίου οι συμβασιούχοι [..] πήρε το 70% [..] και ανέδειξε τι δυναμική διαμορφώνει η αριστερή αντιπολίτευση όταν χτυπάει ενωτικά. Το ίδιο και η απόφαση για συμμετοχή της ΑΔΕΔΥ στην απεργία στις 8 Δεκέμβρη, αλλά και η απόφαση ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό, που καλεί στην διεθνή αντιφασιστική-αντιρατσιστική κινητοποίηση στις 18 Μάρτη.
Το 36ο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ ήταν άλλο ένα χαστούκι στην μιζέρια και την απογοήτευση, έδειξε ότι τα κύματα της εργατικής αντίστασης έφτασαν μέχρι και τις πιο ψηλές θέσεις των συνδικάτων.
Έστειλε το μήνυμα ότι η αριστερή αντιπολίτευση είναι μια δύναμη με ρίζες στα συνδικάτα και τους εργασιακούς χώρους που διευρύνεται και μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο, φτάνει να πάρει αποφασιστικά και ενωτικά πρωτοβουλίες, για να ανοίξει την δυναμική και την κλιμάκωση των αγώνων, για να ξηλώσουμε όλα τα μνημόνια».
«Να μπούμε μπροστά στις απεργίες»
“Αρχικά ένα μεγάλο μπράβο στις δυνάμεις που δεν επέτρεψαν στα δικαστήρια να παρέμβουν στο συνέδριο και να έχουν λόγο στο τι πρέπει να κάνουμε. Είναι καλό που έχουμε συνέδριο και θα είναι ακόμα καλύτερο αυτό το συνέδριο να βγάλει αγωνιστικές αποφάσεις.
Όταν ο Τσίπρας ψήφιζε το μνημόνιο μετά το μεγάλο ΟΧΙ, ήλπισε ότι θα βρίσκει χρόνο να διαπραγματεύεται και να μας κλαδεύει λίγο-λίγο. Αυτή τη στιγμή οι «θεσμοί» ζητάνε πλεόνασμα 3,5% μέχρι το 2030. Δηλαδή να διαλύονται τα νοσοκομεία, η Παιδεία, τα πάντα στην κοινωνία. Εμείς πώς απαντάμε σε αυτά; Με απεργίες και σύγκρουση ή περιμένοντας να δούμε τι θα γίνει στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό;
Έχουμε μπροστά μας μια απεργία στις 8 Δεκέμβρη. Μέχρι στιγμής καλεί μόνο η ΓΣΕΕ. Ό,τι και να είναι ο Παναγόπουλος, ξέρουμε ότι οι εργαζόμενοι στο νερό αντιστέκονται στο ξεπούλημα και είναι σε όλους τους αγώνες. Το ίδιο και η ΔΕΗ, το λιμάνι, οι ναυτεργάτες. Σα συνέδριο πρέπει να πάρουμε την απόφαση ότι στις 8 του Δεκέμβρη θα απεργήσουν και οι δημόσιοι υπάλληλοι μαζί με τον ιδιωτικό τομέα. Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας στο δημόσιο έχουν μπει από την μπροστινή πόρτα, αλλά στη μεγάλη τους πλειοψηφία οι δημόσιοι υπάλληλοι παραμένουν μόνιμοι. Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι χρειάζονται τη στήριξη της ΑΔΕΔΥ.
Κάνω έκκληση να φύγουμε από το συνέδριο έχοντας μπει στην απεργία. Η απεργία της 4 Φλεβάρη είχε χαρακτηριστεί «μνημόσυνο», λεγόταν ότι η εργατική τάξη τα έχει αναθέσει όλα στο ΣΥΡΙΖΑ. Όμως κατέβηκαν εκατοντάδες χιλιάδες, μέχρι και τα καφενεία κλείσανε. Τώρα χρειάζεται μια δυνατή απεργία στις 8/12, όχι για να συνεχιστεί στις γιορτές αλλά για να κλιμακωθεί άμεσα.
Ιστορική απόφαση
Σε σχέση με το ρατσισμό και τη φασιστική απειλή, η ΑΔΕΔΥ πήρε μια ιστορική απόφαση πρόπερσι. Στις 20 Απριλίου ξεκίνησε η δίκη της Χρυσής Αυγής με πανδημοσιοϋπαλληλική στάση εργασίας στην Αττική. Πρέπει να το συνεχίσουμε. Δεν μπορούν να ρίχνουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο οι δολοφόνοι που, με την ανοχή της κυβέρνησης και την κάλυψη της αστυνομίας, κάνουν επιθέσεις στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, τον Σαχζάντ Λουκμάν, τον Παύλο Φύσσα. Η ΑΔΕΔΥ πρέπει να βγάλει ψήφισμα δίκης-καταδίκης των νεοναζί και στήριξης της πανευρωπαϊκής διαδήλωσης ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή στις 18/3.
Τρίτο, ένα 70% του συνεδρίου πήρε χθες μια πολύ σοβαρή απόφαση, ότι θα γράψουμε τους συμβασιούχους στα σωματεία. Στα νοσοκομεία το έχουμε ξεκινήσει αυτό, με τις καθαρίστριες. Υπάρχει μια δειλή τροπολογία του Πολάκη που ναι μεν λέει «έξω οι εργολάβοι», αλλά συνολικά δεν λέει πότε, με ποιο τρόπο, και κυρίως, αν, θα κάνουν μονιμοποιήσεις. Εμείς, με την απόφαση του συνεδρίου πλέον, από Δευτέρα μπαίνουμε στα νοσοκομεία και λέμε «σας γράφουμε στα σωματεία, να παλέψουμε μαζί για τη μονιμοποίηση».
Θα έπρεπε, τέλος, η αριστερή αντιπολίτευση στο ΣΥΡΙΖΑ να είναι συσπειρωμένη σε αυτό το συνέδριο και να παίρνει την πραγματική πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων, που δεν είναι ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ. Η πραγματική πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων είναι αριστερή. Είναι μαχητές, είναι απεργοί”.
Το κείμενο βασίζεται στην τοποθέτηση του Χρίστου Αργύρη, σύνεδρου από την ΟΕΝΓΕ και τις Παρεμβάσεις
Το 70% υπέρ των συμβασιούχων
Πέρα από την ενίσχυση των δυνάμεων που βρίσκονται στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές για το νέο Γενικό Συμβούλιο, έκφραση της αριστερής στροφής της αποτελεί και το γεγονός ότι 70% του συνεδρίου ψήφισε υπέρ της εγγραφής των συμβασιούχων του δημοσίου στα σωματεία.
Πρόκειται για μια νίκη των μαχών που έχουν δοθεί, ιδιαίτερα στους χώρους εργασίας που οι δυνάμεις της Αριστεράς δρουν ενωτικά, για να γράφονται οι συμβασιούχοι στα πρωτοβάθμια σωματεία, παλεύοντας για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους και όλες.
Η απόφαση βρίσκεται στον αντίποδα των θεωριών που θέλουν τους ελαστικά εργαζόμενους είτε έρμαιο των επισφαλών συνθηκών εργασίας και αδύναμους για αγώνες, είτε ξεχωριστό κομμάτι από την υπόλοιπη εργατική τάξη με όχι και τόσο κοινά συμφέροντα.
Οι αγώνες ενάντια στις αυθαιρεσίες των εργολάβων, ενάντια στις κακές συνθήκες εργασίας και για μονιμοποίηση των συμβασιούχων δίνονται με καλύτερους όρους στο πλάι των μόνιμων δημοσίων υπαλλήλων. Αυτή είναι η εμπειρία από δήμους και νοσοκομεία που αξιοποιήθηκε στο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ και θα γενικευθεί από την επόμενη μέρα.
Επιπλέον, απέναντι στη γενικότερη προσπάθεια να διαλυθεί το δημόσιο με αντικατάσταση των κενών θέσεων λόγω συνταξιοδότησης με επισφαλείς σχέσεις εργασίας, και στην προσπάθεια να πέσει στους συμβασιούχους το βάρος των ελλείψεων και της διάλυσης, οι απεργίες είναι πιο δυνατές μαζί με αυτό το κομμάτι εργαζόμενων.
Έξω τα δικαστήρια από τα συνδικάτα
Η προσπάθεια της «Δημοσιοϋπαλληλικής Ανατροπής» να ακυρώσει το συνέδριο λόγω μη καταβολής συνδρομών από ομοσπονδίες-μέλη, προσφεύγοντας στο δικαστήριο, ήταν εντελώς λανθασμένη. Η κριτική για τα χρωστούμενα των ομοσπονδιών γινόταν από πριν, από όλα τα κομμάτια της αριστεράς, αλλά η κίνηση αυτή είναι σε διαφορετική κατεύθυνση.
Σε μια περίοδο που το συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται στο στόχαστρο του 3ου μνημονίου και που κυβέρνηση και κουαρτέτο προσπαθούν με κάθε μέσο να το διαλύσουν, η προσπάθεια να χτυπηθεί το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ και να ανοίξει η πόρτα στα δικαστήρια είναι βούτυρο στο ψωμί όσων κάνουν τις επιθέσεις.
Ωστόσο, οι δυνάμεις της Αριστεράς κυρίως, επέμειναν να συνεχιστεί το συνέδριο και να βρεθεί λύση για τη νομιμοποίηση των μελών, όπως και έγινε, μην αφήνοντας τους μηχανισμούς του κράτους να καθορίσουν τις διαδικασίες του συνεδρίου.