Χιλιάδες συμμετείχαν την περασμένη Τετάρτη 8 Μάρτη στη διαδήλωση για τη Διεθνή Ημέρα Γυναικών στην Αθήνα. Η συγκέντρωση έγινε στην πλατεία Κλαυθμώνος και ακολούθησε πορεία στη Βουλή. “Οι γυναίκες στην πρώτη τη γραμμή, ενάντια σε σεξισμό και καταπίεση” ήταν το σύνθημα που κυριάρχησε.
Την πορεία καλούσαν μια σειρά συλλογικότητες και οργανώσεις του γυναικείου και LGBTQΙ+ κινήματος. Η επιτυχία της έδειξε για άλλη μια φορά πόσο ψηλά στην ατζέντα του κινήματος βρίσκεται η πάλη για τη γυναικεία απελευθέρωση. Έντονος ήταν και ο αντιρατσιστικός-αντιφασιστικός της χαρακτήρας με συνθήματα όπως “Γυναίκες, μετανάστριες και LGBT, όλες μαζί τσακίζουμε ναζί” και “Πές το δυνατά, πες το καθαρά, σύνορα ανοιχτά για την προσφυγιά”.
Η πλειοψηφία ήταν γυναίκες, εργαζόμενες, φοιτήτριες, μαθήτριες, νέες κοπέλες με μαντήλα, πολλές με αυτοσχέδια πλακάτ που αναδείκνυαν τα αιτήματά τους ενάντια στις σεξιστικές διακρίσεις και προκαταλήψεις. «Συμμετέχω σήμερα στην πορεία, σαν φοιτήτρια δεκαεννιά χρονών, για να καλυτερεύσουν τα πράγματα. Πριν κάποια χρόνια δεν υπήρχαν τα δικαιώματα που έχουμε τώρα, κάποιοι πάλεψαν γι’ αυτά. Έτσι κι εμείς τώρα προσπαθούμε και να τα διατηρήσουμε και να καταφέρουμε ακόμα περισσότερα. Είναι πολύ θετικό ότι σήμερα είναι εδώ τόσος κόσμος. Η ημέρα δεν είναι γιορτή, εμπορική όπως θέλουν να μας παρουσιάσουν, αλλά ημέρα αγώνα των γυναικών για δικαιώματα», μας είπε η Παναγιώτα Μασούρα, φοιτήτρια στο Πάντειο.
Στην κορυφή της πορείας μπήκε το πανό της συλλογικότητας “Καμιά ανοχή” και ακολουθούσαν το πανό του City Plaza, της Ομάδας Γυναικών και LGBTQI+ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, των φοιτητριών-των της ΚΕΕΡΦΑ, της Εργατικής Αλληλεγγύης με το σύνθημα “Κάτω τα χέρια από τις γυναίκες”, της οργάνωσης
Attack στην ανεργία και την επισφάλεια, της Διεθνούς Αμνηστίας, της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και μια σειρά ακόμα γυναικείων κινήσεων και αριστερών οργανώσεων.
Στην πορεία συμμετείχαν επίσης με πανό ο Σύλλογος Εργαζομένων του Νοσοκομείου Άγιος Σάββας καθώς και οι καθαρίστριες των λεωφορείων που παλεύουν για την εναναπρόσληψή τους με μόνιμη και σταθερή εργασία. «Έχουμε έρθει σήμερα για να ακουστεί ο αγώνας που κάνουμε οι εργαζόμενες γυναίκες», μας είπαν η Σεβαστή Πλακίδα και η Γεωργία Κουσιώνη, «Πάνω από ένα χρόνο είμαστε στους δρόμους, απλήρωτες ένα μεγάλο μέρος των δεδουλευμένων μας, τώρα πια και απολυμένες, οι περίπου 100 καθαρίστριες από τον ΟΣΥ. Περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει με τις συμβάσεις μας. Ήμασταν σε εργολάβο, που τώρα έχει εξαφανιστεί και ούτε ΟΑΕΔ δε μπορούμε να μπούμε γιατί δεν έχει κολλήσει ένσημα. Πολλές υποσχέσεις ακούμε από τον ΟΣΥ, από τα υπουργεία αλλά ακόμα είμαστε στο δρόμο.
«Θα συνεχίσουμε»
Θα συνεχίσουμε τον αγώνα. Έχουμε φτιάξει Σωματείο, που κυρίως είμαστε καθαρίστριες από τον ΟΣΥ αλλά πιστεύουμε ότι θα μεγαλώσει με συναδέλφισσες από άλλους χώρους. Με τις προϋποθέσεις που βάζει ο νέος νόμος, που αφορά πολλούς κλάδους όπως τα νοσοκομεία, οι περισσότερες θα είμαστε εκτός δουλειάς. Η ελληνομάθεια, ο χρόνος ανεργίας, η ιθαγένεια όταν στην πλειοψηφία είμαστε μετανάστριες, μας αφήνουν εκτός.
Γιατί τόσες προϋποθέσεις; Ειδικά στο χώρο που είμαστε, που δουλεύεις μόνος σου, μπαίνεις σε ένα λεωφορείο και το καθαρίζεις, μπορεί σε μια βάρδια να μην πεις καν ένα γεια, γιατί είναι απαραίτητα; Είναι τα μνημόνια που καθορίζουν. Δουλεύουμε βράδυ, είμαστε έξω χειμώνα-καλοκαίρι, για 450 ευρώ το μήνα. Οι περισσότερες είναι δέκα, δεκαπέντε, είκοσι χρόνια, ολόκληρη ζωή σε αυτή τη δουλειά. Έχουμε οικογένειες πίσω, υποχρεώσεις, οι σύζυγοι δε δουλεύουν και τώρα χάσαμε κι εμείς τη δουλειά μας και είμαστε όλοι, οικογενειακώς, άνεργοι».
Σε όλη τη διάρκεια της πορείας ακούγονταν συνθήματα και μοιράζονταν προκηρύξεις της ΚΕΕΡΦΑ για την αντιρατσιστική-αντιφασιστική διαδήλωση στις 18 Μάρτη αναδεικνύοντάς τη ως το επόμενο ραντεβού του κινήματος που παλεύει ενάντια στο ρατσισμό και την καταπίεση.
Σε όλο τον κόσμο
Ένας ηλεκτρικός παλμός συνέδεε τις διαδηλώσεις της 8 Μάρτη σε ολόκληρο τον κόσμο φέτος. Στην καρέκλα του πλανητάρχη κάθεται ένας αρχι-σεξιστής την ώρα που οι γυναίκες ποτέ ξανά στο παρελθόν δεν βρίσκονταν τόσο ξεκάθαρα στο κέντρο της οικονομίας, της κοινωνικής ζωής και στην πρώτη γραμμή των αγώνων. Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες σε πολλές χώρες υπήρχε η αίσθηση ότι η συμμετοχή στην παγκόσμια μέρα της γυναίκας είναι κομμάτι μιας μάχης που δίνεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, εδώ και τώρα, ενάντια στο σεξισμό και την καταπίεση.
Σε τουλάχιστον εξήντα χώρες οργανώθηκαν κινητοποιήσεις που σε κάποιες περιπτώσεις συνοδεύτηκαν από επίσημες ή ανεπίσημες απεργίες. Με τον ένα η τον άλλο τρόπο συμμετείχαν στην παγκόσμια κινητοποίηση γυναίκες και άνδρες από την Αυστραλία ως την Υεμένη, από ολόκληρη τη Λατινική Αμερική ως το Χονγκ Κόνγκ και την Κορέα.
Ίσως η μεγαλύτερη διαδήλωση από όλες οργανώθηκε στη Μαδρίτη, με εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο σύμφωνα με τις οργανώτριες (40 χιλιάδες δίνει η αστυνομία). Η Γκραν Βία της Μαδρίτης πλημμύρισε, η κεφαλή της πορείας δεν μπορούσε να προχωρήσει γιατί ο δρόμος είχε γεμίσει και από μπροστά. Την ίδια ώρα εξελίσσονταν πολύ μεγάλες διαδηλώσεις σε πολλές άλλες πόλεις της Ισπανίας. Στο επίκεντρο της κινητοποίησης ήταν η βία κατά των γυναικών, οι πάνω από 100 γυναίκες που δολοφονήθηκαν από άνδρες το 2016 στην Ισπανία, αλλά και όλοι οι άλλοι ορατοί και αόρατοι μηχανισμοί καταπίεσης στη δουλειά και στο σπίτι.
Στην Ιρλανδία, η μέρα συνδέθηκε με τη μάχη που βρίσκεται σε εξέλιξη για να καταργηθεί από το Σύνταγμα της χώρας η απαγόρευση των εκτρώσεων. Χιλιάδες συμμετείχαν στην πορεία στο Δουβλίνο, ενώ διαδηλώσεις έγιναν και σε άλλες πόλεις. Στη Βρετανία η διαδήλωση οργανώθηκε έξω από την πρεσβεία της Ιρλανδίας σε αλληλεγγύη με το ιρλανδικό κίνημα.
Στις ΗΠΑ οργανώθηκαν δεκάδες κινητοποιήσεις. Σε διάφορα σημεία οι εκπαιδευτικοί είτε συμμετείχαν με στάση εργασίας, όπως στη Φιλαδέλφεια, είτε ζητώντας ατομικά άδεια μέχρι το σημείο που δεν υπήρχε επαρκές προσωπικό για να ανοίξουν τα σχολεία. Στο Μέριλαντ οι αρχές δηλώνουν πως “1700 εκπαιδευτικοί και 30% των οδηγών έχουν ζητήσει άδεια σήμερα”. Μεγάλες διαδηλώσεις έγιναν επίσης στη Νέα Υόρκη και στο Σικάγο.
Στην Ιταλία τα αντικαπιταλιστικά συνδικάτα κάλεσαν σε απεργία στις 8 Μάρτη. Το κάλεσμα μεταμορφώθηκε σε απεργία στα τρένα σε πολλά σημεία της χώρας, στα λεωφορεία της Ρώμης, αλλά και στην Αλιτάλια στην περιφέρεια της Τεργέστης.
Στην Πολωνία, όπου πρωτοξεκίνησε το κάλεσμα για απεργία γυναικών στις 8 Μάρτη, έγιναν μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στον πολιτικό βούρκο της Δεξιάς που κυβερνάει και προσπάθησε να απαγορεύσει εντελώς τις εκτρώσεις. Η κυβέρνηση δεν έχει τολμήσει να φέρει στο κοινοβούλιο το πιο μεσαιωνικό σκέλος του προγράμματός της, χάρη στη δυναμική του γυναικείου κινήματος. Διαδηλώσεις στις 8 Μάρτη οργανώθηκαν σε ογδόντα διαφορετικά σημεία.
Στη Λατινική Αμερική οι κινητοποιήσεις σύνδεσαν τη μάχη ενάντια στον Τραμπ με τη μάχη ενάντια στη Δεξιά που προσπαθεί να ανακάμψει πατώντας πάνω στις νίκες της στην Αργεντινή και τη Βραζιλία. Οι διαδηλώσεις στο Μπουένος Άϊρες και άλλες αργεντίνικες πόλεις ήταν μεγάλες, με συμμετοχή συνδικάτων, φοιτητικών συλλόγων και πρωτοβουλίες που θέλουν να συνεχίσουν αυτή τη δυναμική καλώντας γενική απεργία κατά του Μάκρι. Το κλίμα είχε προετοιμαστεί από τις 6 και 7 του μήνα με απεργίες εκπαιδευτικών. Στο μεταξύ στη Γουατεμάλα συνεχίζονται οι διαδηλώσεις χιλιάδων ανθρώπων μετά το θάνατο 40 γυναικών και ανήλικων κοριτσιών που βρίσκονταν κλειδαμπαρωμένα μέσα σε “χριστιανικό ίδρυμα”, από πυρκαγιά που ξέσπασε τη μέρα της γυναίκας. Οι αρχές λένε ότι η φωτιά μπήκε στη διάρκεια εξέγερσης ενάντια στην κακοποίηση που δέχονταν οι κοπέλες από τους “προστάτες” τους.