Καταδικαστική απόφαση για την Ελλάδα έβγαλε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων στις 30 Μάρτη για την υπόθεση της Μανωλάδας. Η Ελλάδα καταδικάστηκε τόσο επειδή δεν απέτρεψε την ύπαρξη καταναγκαστικής εργασίας στην επικράτειά της, όσο και επειδή δεν τιμώρησε τους ενόχους.
Υπενθυμίζεται ότι η υπόθεση της Μανωλάδας έγινε γνωστή τον Απρίλη του 2013, όταν οι παραγωγοί φράουλας και οι μπράβοι τους απάντησαν με σφαίρες στο αίτημα για πληρωμή των δεδουλευμένων των Μπαγκλαντεσιανών εργατών γης που απασχολούσαν, με απολογισμό 35 τραυματίες. Η στυγνή εκμετάλλευση των εργατών ξεκινάει από πιο πριν: οι Μπαγκλαντεσιανοί εργάζονταν απλήρωτοι στα φραουλοχώραφα από τον Οκτώβριο του 2012 κάτω από άθλιες συνθήκες και υπό τη συνεχή απειλή της κράτησης, της απέλασης και, όπως αποδείχτηκε, του θανάτου.
Η απάντηση του κινήματος στην επίθεση ήταν άμεση και ηχηρή, με μαζικά συλλαλητήρια στην περιοχή και με τη συμμετοχή αντιρατσιστικών οργανώσεων, οργανώσεων μεταναστών, σωματείων και συνδικάτων. Η ΚΕΕΡΦΑ και η Ένωση Μεταναστών Εργατών πρωτοστάτησαν. Έτσι, η ιστορία των εργατών γης έγινε διεθνώς γνωστή και προκάλεσε κατακραυγή.
Στυγνή εκμετάλλευση
Ωστόσο η Δικαιοσύνη δεν είδε ούτε τη στυγνή εκμετάλλευση, ούτε τα σκάγια και τις σφαίρες στα σώματα των 35 εργατών γης, ενώ η αστυνομία έκανε λόγο για διαμάχη μεταξύ μεταναστών και τα κυρίαρχα ΜΜΕ για πυροβολισμούς στον αέρα. Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Πατρών αθώωσε το αφεντικό Ν. Βαγγελάτο και τον ένα επιστάτη. Στους δύο άλλους δράστες της επίθεσης επέβαλε ποινές για επικίνδυνες σωματικές βλάβες και συνέργεια, αντίστοιχα. Τους έριξε δηλαδή στα πούπουλα. Το 2014 ο Άρειος Πάγος «επισφράγισε» την απόφαση του Εφετείου: άφησε σε ισχύ την αθωωτική απόφαση και οι παραλίγο συνειδητά δολοφόνοι εργοδότες δεν ξαναδικάστηκαν.
Οι 42 μετανάστες που προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δικαιώθηκαν και θα αποζημιωθούν για τις βλάβες που υπέστησαν και για τα δικαστικά έξοδα. Η απόφαση του ΕΔΑΔ είναι ένα ξεμπρόστιασμα για κάθε κομμάτι που εμπλέκεται στην υπόθεση, από τα αφεντικά που στην πραγματικότητα ανάγκαζαν τους εργάτες να δουλεύουν κάτω από την κάννη, την αστυνομία που δεν έκανε επαρκή έρευνα, τα ΜΜΕ που συκοφαντούσαν τους μετανάστες, το δικαστήριο που αθώωσε τον βασικό υπαίτιο, ακόμη και την ελληνική Δικαιοσύνη συνολικά που ούτε στο τελευταίο βήμα δεν προσπάθησε να τιμωρήσει τους δουλοκτήτες.
Παράλληλα, με τις διαστάσεις που πήρε χάρη στις εργατικές κινητοποιήσεις η υπόθεση των φραουλοχώραφων στη Μανωλάδα, αποκαλύφθηκαν στα χρόνια που ακολούθησαν και άλλες «Μανωλάδες», πράγμα που δείχνει ότι η απάντηση σε κάθε τέτοια εργοδοτική-ρατσιστική επίθεση και στην προσπάθεια συγκάλυψής της είναι οι οργανωμένοι αγώνες ντόπιων και μεταναστών, με αίτημα χαρτιά σε όλους και εργασία με πλήρη δικαιώματα.