Την παράνοια στην οποία έχουν οδηγήσει τη χερσόνησο της Κορέας οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και ο εθνικισμός δείχνει ανάγλυφα η τελευταία ταινία του Κιμ Κι-ντουκ.

Ένας Βορειοκορεάτης ψαράς παρασύρεται από την παλίρροια στα ύδατα της Νότιας Κορέας όταν το δίχτυ πιαστεί στην προπέλα της βάρκας του. Συλλαμβάνεται και περνάει μια οδύσσεια στα χέρια της μυστικής αστυνομίας, προκειμένου να αποδείξει ότι δεν είναι κατάσκοπος, και στη συνέχεια, ότι δεν επιθυμεί να ζητήσει άσυλο στην εύπορη Νότια Κορέα –όπως θα βόλευε το καθεστώς για προπαγανδιστικούς λόγους- αλλά να επιστρέψει στην οικογένειά του στο Βορρά. Μόνο μπροστά στον κίνδυνο πρόκλησης διπλωματικού επεισοδίου, ο ήρωας αφήνεται ελεύθερος να επιστρέψει στην πατρίδα του. Εκεί όμως τον περιμένουν χειρότερες δοκιμασίες στα χέρια της «σοσιαλιστικής» αντικατασκοπείας.  

Ο σπουδαίος Νοτιοκορεάτης δημιουργός φτάνει στην λιγότερο περίτεχνη αλλά στην πιο άμεσα πολιτική και δυστυχώς επίκαιρη ταινία του, έναν καφκικό εφιάλτη για τον απλό άνθρωπο που πιάνεται στα δίχτυα δυο κρατικών μηχανισμών μου μοιάζουν εντελώς ανόμοιοι αλλά είναι τελικά εξίσου αδυσώπητοι και διεφθαρμένοι.