Στη Γιορτή Βιβλίου στον πεζόδρομο του Θησείου και με τη συμμετοχή δεκάδων επισκεπτών της έκθεσης, έγινε το Σάββατο 10 Ιούνη η παρουσίαση της νέας έκδοσης του Μαρξιστικού Βιβλιοπωλείου “Η Μόσχα του Λένιν” του Αλφρέντ Ροσμέρ. Την παρουσίαση έκαναν η Δήμητρα Κυρίλλου, μεταφράστρια του βιβλίου και ο Κώστας Πίττας, υπεύθυνος του Μαρξιστικού Βιβλιοπωλείου.

“Το βιβλίο του Ροσμέρ, που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά, είναι κομμάτι της προσπάθειας του Μαρξιστικού Βιβλιοπωλείου να τιμήσει τα 100 χρόνια από τη Ρώσικη Επανάσταση και ταυτόχρονα να ανοίξει την πολιτική συζήτηση μέσα στο κίνημα και την Αριστερά σήμερα για το κοσμοϊστορικό αυτό γεγονός του 20ου αιώνα”, είπε ο Λέανδρος Μπόλαρης που συντόνισε την παρουσίαση.

“Συναρπαστικό” χαρακτήρισε το βιβλίο η Δ. Κυρίλλου, εξηγώντας ότι πρόκειται για μια πολιτική καταγραφή των πρώτων και καλύτερων χρόνων της Ρώσικης Επανάστασης, από το 1920 μέχρι λίγο μετά το θάνατο του Λένιν το 1924 -κι αυτό από έναν αγωνιστή που πολιτικά δεν ανήκε στο ρεύμα του μπολσεβικισμού αλλά κερδίθηκε σε αυτό μέσα από την προσωπική συμμετοχή του στην επανάσταση. Όπως είπε, “ο Ροσμέρ ήταν ένας Γάλλος αναρχοσυνδικαλιστής του μαχητικού συνδικάτου της CGT που είχε παίξει τεράστιο ρόλο στην οργάνωσή του. Είχε, για παράδειγμα, πάρει θέση υπέρ της συνδικαλιστικής οργάνωσης των γυναικών, μια μεγάλη μάχη εκείνη την περίοδο.

Όταν ξέσπασε ο Α' ΠΠ, ο διεθνισμός του τον έφερε στο ίδιο στρατόπεδο με τους μπολσεβίκους ενάντια στο σφαγείο. Έτσι, όταν έλαβε πρόσκληση για να συμμετάσχει το 2ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς που είχε ιδρυθεί το 1919, στην προσπάθεια των μπολσεβίκων να δημιουργήσουν διεθνή κομμουνιστικά κόμματα, αποφάσισε να πάει στη Μόσχα”.

Η ομιλήτρια στάθηκε στο δύσκολο ταξίδι του Ροσμέρ προς τη Μόσχα όπως περιγράφεται στο βιβλίο “ένα πραγματικό μωσαϊκό μιας Ευρώπης που αναταρασσόταν από το τέλος του πολέμου και εμπνεόταν από την Ρώσικη Επανάσταση”. Και αναφέρθηκε στις κρίσιμες μάχες που περιγράφει ο Ροσμέρ στη συνέχεια: Το συνέδριο της Διεθνούς και το καθήκον της να χτιστούν νέα κομμουνιστικά κόμματα που να απλώσουν την προλεταριακή επανάσταση, την απόφασή του να μείνει στη Μόσχα και να μπει στην εκτελεστική της Κομιντέρν, την αλλαγή της συγκυρίας στο επόμενο συνέδριο μετά την ήττα της Γερμανικής Επανάστασης. Κλείνοντας, εξήγησε το λόγο που ο Ροσμέρ ένιωσε την ανάγκη να γράψει το βιβλίο: “Όπως λέει ο ίδιος στον πρόλογό του, έβλεπε να ξαναγράφεται η ιστορία της Ρώσικης Επανάστασης από ανθρώπους που δεν ήταν στην πρώτη γραμμή, κάνοντας μια αγιογράφηση του σταλινισμού”.

Τρεις λόγους ανέδειξε με τη σειρά του ο Κ.Πίττας για τους οποίους αξίζει το βιβλίο να διαβαστεί. Ο πρώτος είναι γιατί η Ρώσικη Επανάσταση ήταν αυτή που σταμάτησε τον Α' ΠΠ, το πρώτο μεγάλο βιομηχανικό σφαγείο της ανθρωπότητας με εκατομμύρια νεκρούς.

Ο δεύτερος λόγος είναι για όλα όσα σηματοδότησε η Ρώσικη Επανάσταση. “Η Ρώσικη Επανάσταση δεν έμεινε στη Ρωσία, ήταν ένας φάρος, δημιούργησε ένα ντόμινο εξεγέρσεων και επαναστάσεων σε όλη την Ευρώπη, στη Γερμανία, την Ουγγαρία, τη Βαυαρία, την Ιταλία”, είπε, “Η ίδια άνοιγε το δρόμο για να απλωθεί παντού κι αυτό με τη σειρά του θα ήταν στήριγμα για το νεαρό εργατικό κράτος της Ρωσίας. Είναι κάτι που και ο ίδιος ο Ροσμέρ και οι Μπολσεβίκοι το βλέπουν και γι' αυτό προσπαθούν να απλώσουν τα νεοσύστατα κομμουνιστικά κόμματα, να υπάρχουν ηγεσίες που θα μπορούν να ανταποκριθούν”.

Και ο τρίτος γιατί μεταφέρει την προσπάθεια να χτιστεί η επανάσταση στην ίδια τη Ρωσία. “Ένα δύσκολο έργο, μετά από ένα σκληρό εμφύλιο πόλεμο που το εργατικό κράτος έπρεπε να κρατήσει απέναντι όχι μόνο στους παλιούς τσαρικούς αξιωματικούς και αστούς αλλά και σε δεκατέσσερις ιμπεριαλιστικούς στρατούς από όλη την Ευρώπη”, τόνισε.

“Το εντυπωσιακό με το βιβλίο είναι ότι όλη αυτή η εικόνα δίνεται με ένα τρόπο που συνδυάζει τη μυθιστορηματική γραφή με τα συμπεράσματα”, συνέχισε ο ομιλητής, “Ψάχνει να βρει απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα, όπως τι εμπόδισε τις εργατικές τάξεις στην Ευρώπη να νικήσουν στις αντίστοιχες επαναστάσεις. Το ψάχνει, αφιερώνει ένα κεφάλαιο στο Κράτος και Επανάσταση του Λένιν ενώ αφιερώνει και ένα κεφάλαιο στον Αριστερισμό για να μιλήσει για την τακτική του ενιαίου μετώπου, τη κοινή δράση δηλαδή με όλο τον κόσμο που επηρεαζόταν από τα κοινοβουλευτικά κόμματα”.

Κυκλοφόρησε η τρίτη έκδοση του κλασικού βιβλίου του Τόνι Κλιφ