Απέραντος είναι ο κατάλογος με τα σκάνδαλα της κυβέρνησης Καραμανλή. Χωρίς υπερβολή, κάθε κίνησή της είναι και ένα σκάνδαλο. Πίσω από τα πρωτοσέλιδα για το τεράστιο σκάνδαλο με τα λεφτά των Ασφαλιστικών Ταμείων, επισκιάζεται άλλη μια πρόκληση της Υπουργού Παιδείας: αφού δεν κατάφερε να ιδιωτικοποιήσει τα Πανεπιστήμια προχωράει τώρα στην ιδιωτικοποίηση των Νηπιαγωγείων! Ενώ ο συνάδελφος της Γιαννάκου Μεϊμαράκης αποκαλύπτει τι σκοπεύει να κάνει με τα χρήματα του «κρυφού ομολόγου» που αγοράστηκε από τα Ταμεία «για την Αμυνα της πατρίδας»: θα ξοδέψει εκατομμύρια για να εκβιάσει χιλιάδες άνεργους νέους να γίνουν «επαγγελματίες οπλίτες». Ετσι «μειώνει την ανεργία» η Νέα Δημοκρατία. Μετατρέποντας νέους σε κρέας για τα κανόνια του Μπους...
Αλλά, χωρίς αμφιβολία, το κορυφαίο σκάνδαλο είναι η λεηλασία των Ασφαλιστικών Ταμείων για να ταϊσουν τη φούσκα της κερδοσκοπίας στα Χρηματιστήρια.
Βρισκόμαστε σε μια συγκυρία, όπου καθημερινά παίζεται κορώνα-γράμματα το μέλλον της οικονομίας, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά διεθνώς. Τη μια μέρα πανικός στα Χρηματιστήρια γιατί υπάρχει υπερβολικός «αέρας» στη Σαγκάη, την άλλη πανικός για τις χρεωκοπίες στην αγορά στεγαστικών δανείων των ΗΠΑ. Οι τράπεζες και οι χρηματιστηριακές εταιρείες έχουν στήσει ένα τρελό «αεροπλανάκι» που καθημερινά απαιτεί και νέα θύματα για να κρατιέται στον αφρό. Διαβάστε το σχετικό άρθρο στη διπλανή σελίδα. Αυτό είναι το σημερινό «ανώτατο στάδιο» του καπιταλισμού.
Στο βωμό αυτής της τρέλας τρέχουν οι κυβερνήσεις να προσφέρουν νέες ιδιωτικοποιήσεις, νέες «απελευθερώσεις των αγορών», νέες λεηλασίες. Δίπλα στον Μπους και τον Μπλερ που θα έπρεπε να δικαστούν σαν εγκληματίες πολέμου, θα έπρεπε να καθίσουν στο σκαμνί σαν οικονομικοί εγκληματίες όλοι οι παράγοντες του κυκλώματος των χρηματαγορών. Αρχίζοντας με τους «δικούς μας», από τους Σημαιοφορίδηδες και τους Τσιτουρίδηδες μέχρι τους Αλογοσκούφηδες και τους Καραμανλήδες.
Κι όμως, ακόμα και σε τέτοιες στιγμές, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αρνείται να αλλάξει το Πρόγραμμά της. Στο «νέο» πρόγραμμα της Αννας Διαμαντοπούλου που προωθεί ο Γιώργος Παπανδρέου, κυρίαρχη θέση εξακολουθούν να έχουν οι επιλογές του νεοφιλελευθερισμού. Ούτε κουβέντα για να ξηλωθεί το «θεσμικό πλαίσιο» που έθρεψε όλα αυτά τα σκάνδαλα, ούτε λέξη για να μπει χέρι στα σκανδαλώδη προνόμια των κερδοσκόπων.
Το βάρος πέφτει στην Αριστερά να προβάλει την εναλλακτική λύση. Να τολμήσει τα αυτονόητα, να μιλήσει για τα μέτρα και τις πολιτικές που θα βάλουν τέρμα στο «πάρτι» όλων αυτών των αρπακτικών και θα επιβάλουν το σεβασμό σε όλα τα δημόσια αγαθά και υπηρεσίες που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι: την Παιδεία, την Υγεία, τη Στέγαση, τις Συγκοινωνίες, το Περιβάλλον...
Δεν είναι δύσκολη η προγραμματική αντιπαράθεση με τη Νέα Δημοκρατία. Το αντίθετο συμβαίνει. Γιατί οι αγώνες και το κίνημα της νεολαίας και των εργαζόμενων έχουν αναδείξει όχι μόνο τα αιτήματα, αλλά και τους τρόπους για την υλοποίησή τους. Δεν θα περιμένουμε από «κοινοβουλευτικές επιτροπές» και «πορίσματα» για να δικαιωθούμε. Οι φοιτητές με τις καταλήψεις τους εδώ και ένα χρόνο περίπου, δείχνουν ότι το δίκιο κερδίζεται με τη συλλογική δράση και την κλιμάκωσή της μέχρι τη νίκη.
Είναι η ώρα για μια Αριστερά που θα προβάλει και θα στηρίξει αυτές τις απλές βασικές επιλογές. Καιρός είναι να την αναδείξουμε παντού, και στις εκλογές όποτε τις τολμήσει ο Καραμανλής.