Η ταινία της Νίκι Κάρο («Άνιση μάχη») είναι βασισμένη στην πραγματική ιστορία της Αντονίνας και του Γιαν Ζαμπίνσκι, που ζούσαν μια ήσυχη ζωή κρατώντας τον ζωολογικό κήπο της Βαρσοβίας, στις εγκαταστάσεις του οποίου ζούσαν με τον μικρό τους γιό. 

Η κατάσταση ανατράπηκε πλήρως  με την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας την 1η Σεπτέμβρη 1939 λίγες μέρες μετά την υπογραφή του συμφώνου Ρίμπεντροπ-Μολότοφ. Οι Ζαμπίνσκι έζησαν τον βομβαρδισμό της Βαρσοβίας, τον θάνατο και την απώλεια των ζώων που φρόντιζαν και σύντομα είδαν τους Εβραίους φίλους τους να εκτοπίζονται αρχικά στο Γκέτο της πόλης και στη συνέχεια να φορτώνονται σε τρένα με προορισμό τα γνωστά σήμερα στρατόπεδα εξόντωσης. Την ίδια περίοδο, ο ζωολόγος Λουτζ Χεκ, προσωπικός φίλος του Χίτλερ φορτώνει ζώα από ράτσες που θεωρεί «ανώτερες» για να τα χρησιμοποιήσει σε γενετικά πειράματα.

Αντίσταση

Αποφασίζουν να κρύψουν στη σοφίτα την Εβραία φίλη τους Μάγδα, και παρά τον θανάσιμο κίνδυνο που συνεπαγόταν κάτι τέτοιο, σύντομα συνδέθηκαν με την Πολωνική Αντίσταση και προχώρησαν σε συστηματική φυγάδευση Εβραίων από το γκέτο μέσα από τις εγκαταστάσεις του ζωολογικού κήπου. Σύμφωνα με στοιχεία από το βιβλίο της Ντ. Άκερμαν «Η γυναίκα του Ζωολογικού κήπου», μέχρι το τέλος του πολέμου κατάφεραν να γλυτώσουν πάνω από 300 ανθρώπους. Η ταινία στηρίχτηκε στο βιβλίο και παρά την συμβατική «τηλεοπτική» αισθητική της έχει αρετές όπως οι σκηνές των βομβαρδισμών με τα «άγρια» ζώα να τρέχουν κυνηγημένα στους δρόμους της Βαρσοβίας, η εξέγερση του Εβραϊκού γκέτο το 1943 και η προβολή μιας λιγότερο γνωστής σελίδας για την Πολωνία του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, αυτής των απλών ανθρώπων που αντιστάθηκαν έμπρακτα στον ναζισμό.