Στο φετινό Pride της Κρήτης υπήρχαν αποκλεισμοί πολιτικών οργανώσεων και LGBTQI+ ομάδων λόγω πολιτικών διαφωνιών.
“Το αν ήταν σωστό ή όχι σαν κίνηση φάνηκε από το γεγονός ότι το Pride αυτό ήταν το μοναδικό που είχε λιγότερο κόσμο απ’ την προηγούμενη χρονιά” δήλωσε στην Εργατική Αλληλεγγύη ο Αλέξανδρος Παπαϊωάννου. “Και η συμμετοχή και το πολιτικό περιεχόμενο του φεστιβάλ έδειχναν ότι ο τρόπος διοργάνωσής του ήταν πολύ πιο κλειστός. Υπήρχε σεχταρισμός και περιχαράκωση από μια μερίδα του συντονιστικού. Οι περισσότερες οργανώσεις άλλωστε του κινήματος στην Κρήτη διαφώνησαν με αυτή την επιλογή. Φοιτήτριες και φοιτητές που βρέθηκαν φέτος για πρώτη φορά στο Pride έβλεπαν την αντίφαση να δίνουμε όλες τις μάχες μαζί όλη τη χρονιά και ξαφνικά να αποκλείεται μια συνεπής πολιτική δύναμη σαν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ από το φεστιβάλ.
Εμείς σαν LGBTQI+ ΑΝΤΑΡΣΥΑ θέλουμε και στηρίζουμε τη διοργάνωση των Pride από τα κάτω, αλλά πιστεύουμε ότι χρειάζεται να οργανώνονται με τη σύνδεση όλων των κομματιών που δίνουν μάχες σήμερα. Μόνο ξεκαθαρίζοντας τις ιδέες και δίνοντας πολιτικές μάχες μπορούν να πάνε οι διεκδικήσεις μπροστά. Η στρατηγική που μπορεί να ενώνει και να ξεκαθαρίζει τα κινήματα είναι ο αντικαπιταλισμός, με τις απαντήσεις που δίνει σε κάθε συγκεκριμένη μάχη, ενάντια πχ στη λιτότητα, και όχι οι αφηρημένες θεωρίες των προνομίων που διαχωρίζουν τον κόσμο και θυμίζουν αναλύσεις που πριν 50 χρόνια κατέληγαν στο «γυναίκες εναντίον αντρών».
Από τη δική μας πλευρά οργανώσαμε παρέμβαση συνδέοντας τις μάχες του LGBTQI+ κινήματος με το εργατικό, καλώντας στη συζήτηση «Πώς προχωράμε μετά τις μεγάλες απεργίες των Δήμων». Οι συζητήσεις με τον κόσμο που ερχόταν ήταν πιο γόνιμες σε σχέση με πέρυσι, έχουν γίνει αυτά τα προχωρήματα”.
Πεδίο διαλόγου
Για το ίδιο θέμα στην ανακοίνωση της Conqueer, (30/6, Ηράκλειο Κρήτης) αναφέρεται ανάμεσα σε άλλα: «Μας βρίσκει αντίθετα/ες/οι το γεγονός ότι πάρθηκε η απόφαση ομάδες ΛΟΑΤΚΙ, φεμινιστικές ή του συντροφικού κινηματικού χώρου να αποκλειστούν χωρίς επαρκή αιτιολόγηση και με ασαφή πολιτικά κριτήρια. Η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα είναι πολιτικά και κοινωνικά ανομοιογενής. Από τη δική μας πλευρά, πράγματι, αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητα να πάρουμε μια ξεκάθαρη πολιτική θέση για τα διάφορα ζητήματα που προκύπτουν στη σημερινή συγκυρία. Η διοργάνωση ενός αυτοοργανωμένου, αντιιεραρχικού φεστιβάλ δημιουργεί ένα πεδίο διαλόγου για τον χαρακτήρα που θέλουμε να έχει το φεμινιστικό και ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα, θέτοντας ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά μακριά από φιλελεύθερες λογικές. Η επιλογή για τη συμμετοχή των φορέων πρέπει σίγουρα να γίνεται προσεκτικά. Εν τούτοις, ο αποκλεισμός ομάδων που μάχονται στο τώρα, έστω και με διαφορετικό τρόπο και πολιτικές αξίες (αλλά που δεν είναι ανταγωνιστικές προς τις δικές μας) δεν οδηγεί παρά μόνο σε ένα κλειστό και αντικοινωνικό φεστιβάλ…
Μ’ αυτές τις συλλογικότητες, ως ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και φεμινίστριες, έχουμε συνυπάρξει στο δρόμο, έχουμε αλληλεπιδράσει πολιτικά κι έχουμε βρει στήριξη στα 2 προηγούμενα Pride. Γι’ αυτό δεν αντιλαμβανόμαστε το διαχωρισμό με τον οποίο ατομικότητες από τους χώρους αυτούς, είναι μεν ευπρόσδεκτες στο Pride αλλά χωρίς την πολιτική τους ταυτότητα».