Το 5ο Συνέδριο του Καϊρου με τίτλο “Για μια διεθνή συμμαχία ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον σιωνισμό” οργανώνεται από τις 30 Μάρτη ως τις 2 Απρίλη. Η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο θα συμμετάσχει στο 5ο Συνέδριο του Καϊρου, όπως κάνει συνεχώς απο το 2ο συνέδριο του 2003. Το Συνέδριο του Καϊρου τα τελευταία χρόνια έχει παίξει τεράστιο ρόλο για να συντονιστούν τα κινήματα του αραβικού κόσμου με το αντιπολεμικό κίνημα αλλά και για να οργανωθούν τα κομμάτια του κινήματος μέσα στην Αίγυπτο που παλεύουν ενάντια στη δικτατορία του Μουμπάρακ.
Το 5ο Συνέδριο οργανώνεται στο μέσο πρωτοφανών εξελίξεων μέσα στην Αίγυπτο. Το καθεστώς μπροστά στο φόβο ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να χάσει τον έλεγχο προχωράει σε σκλήρυνση της δικτατορίας και σε άγρια κατασταλτικά μέτρα. Τη Δευτέρα 26 Μάρτη ο Μουμπάρακ οργάνωσε ένα στημένο δημοψήφισμα για να αναθεωρήσει το αιγυπτιακό Σύνταγμα. Ηταν τέτοια η φάρσα που η τελική ημερομηνία της διεξαγωγής του δεν ανακοινώθηκε παρά λίγες μέρες πριν από το δημοψήφισμα, για να μην μπορεί να οργανωθεί κινητοποίηση της αντιπολίτευσης.
Με την αναθεώρηση ο Μουμπάρακ, έχει τη δυνατότητα να περάσει έναν τρομονόμο που δίνει ακόμη μεγαλύτερη εξουσία στην αστυνομία να καταστέλλει και να παρακολουθεί τις επικοινωνίες. Η Αίγυπτος έτσι κι αλλιώς βρίσκεται σε κατάσταση “εκτάκτου ανάγκης” από το 1981. Τώρα όποιος κατηγορείται για “τρομοκρατική” δράση θα περνάει κατευθείαν στο στρατοδικείο, και όχι από πολιτικό δικαστήριο.
Noθεία
Παράλληλα με μια δεύτερη αναθεώρηση παίρνει από τους δικαστές την ευθύνη για την παρακολούθηση των εκλογικών διαδικασιών και την περνάει στον κεντρικό κρατικό μηχανισμό, ανοίγοντας δρόμο για ακόμη μεγαλύτερη νοθεία. Οι δικαστές είναι ο μοναδικός θεσμός του κράτους που έχει ξεφύγει από τον έλεγχο του Μουμπάρακ και του έχουν προκαλέσει μια σειρά κρίσεις τα τελευταία χρόνια. Στο δημοψήφισμα της Δευτέρας κάλεσαν σε μποϊκοτάζ.
Μια τρίτη αναθεώρηση απαγορεύει τα κόμματα που έχουν σα βάση τη θρησκεία. Πρόκειται για μια ξεκάθαρη επίθεση στη Μουσουλμανική Αδελφότητα που είναι η μεγαλύτερη δύναμη της αντιπολίτευσης στην Αίγυπτο. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα κατάφερε στις πρόσφατες εκλογές παρόλη τη βία και τη νοθεία και παρόλο που δεν είναι νόμιμο κόμμα να εκλέξει 88 βουλευτές.
Οι εξελίξεις αυτές είναι αποτέλεσμα μεγάλων αλλαγών στο πολιτικό σκηνικό της Αιγύπτου. Ο Μουμπάρακ κυβερνά δικτατορικά την Αίγυπτο από το 1981. Η Αίγυπτος είναι η πολυπληθέστερη χώρα της Μέσης Ανατολής και ένας από τους βασικούς συμμάχους των ΗΠΑ στην περιοχή ως η αραβική χώρα που έχει τις καλύτερες σχέσεις με το Ισραήλ. Παίρνει 2 δισεκατομμύρια δολλάρια αμερικάνικη βοήθεια κάθε χρόνο, ένα ποσό που μόνο η βοήθεια προς το Ισραήλ ξεπερνάει. Αυτά τα λεφτά δεν πάνε στους εργάτες και τους αγρότες της Αιγύπτου, αλλά στηρίζουν τον τεράστιο κατασταλτικό μηχανισμό του Μουμπάρακ για να μπορεί να στέκεται στη θέση του.
Ομως από το 2000 με το ξέσπασμα της Ιντιφάντα στην Παλαιστίνη και μετά με αφορμή τον πόλεμο στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, οι διαδηλώσεις έκαναν ξανά την εμφάνισή τους στην Αίγυπτο. Το καθεστώς και οι ΗΠΑ βρέθηκαν σε μια παράδοξη θέση. Την ίδια στιγμή που οι ΗΠΑ προωθούσαν την “δημοκρατία” στη Μέση Ανατολή και πίεζαν τον Μουμπάρακ να κάνει κάποια ανοίγματα στη δικτατορία, ξέσπασε ένα κίνημα που ζητούσε πραγματικά δημοκρατία αλλά δεν ήταν φιλο-αμερικάνικο. Αντίθετα, πάλευε ταυτόχρονα ενάντια στον πόλεμο του Μπους, την κατοχή της Παλαιστίνης και τη δικτατορία του Μουμπάρακ.
Aναγέννηση
Το συνέδριο του Καϊρου από το 2002 έγινε κέντρο για την αναγέννηση αυτού του κινήματος. Στην αίθουσα του συνδικάτου των δημοσιογράφων μπόρεσαν να ακουστούν για πρώτη φορά σε δημόσιο χώρο φωνές ενάντια στη δικτατορία, παρόλο που το κτήριο ήταν πολιορκημένο από την αστυνομία και το στρατό. Μέσα από το συνέδριο του Καϊρου και τις διαδηλώσεις ενάντια στον Μουμπάρακ συγκροτήθηκε το κίνημα Κιφάγια, που σημαίνει Αρκετά, και συσπειρώνει αγωνιστές της Αριστεράς, των Νασερικών και των ισλαμιστών.
Τα τελευταία δύο χρόνια, ο Μουμπάρακ έχει εντείνει ακόμη περισσότερο την καταστολή. Κάθε διαδήλωση του Κιφάγια διαλύεται πριν καν ξεκινήσει και εκατοντάδες αγωνιστές μπαινοβγαίνουν στις φυλακές. Την Κυριακή, μια μέρα πριν από το δημοψήφισμα, μια διαδήλωση του Κιφάγια δέχτηκε την επίθεση της αστυνομίας. Ολοι οι διαδηλωτές ξυλοκοπήθηκαν και τουλάχιστον 20 συνελήφθησαν.
Η καταστολή όμως δεν έχει λύσει το πρόβλημα του Μουμπάρακ, γιατί έχει να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα πολλές πηγές αποσταθεροποίησης. Είναι 79 χρονών και η θητεία του λήγει το 2011, άρα αναγκαστικά πρέπει να οργανώσει τη διαδοχή, κατά προτίμηση στο γιο του Γκαμάλ, αλλά με όσο το δυνατόν λιγότερους κραδασμούς. Ταυτόχρονα προχωράει σε μεγάλης κλίμακας επιθέσεις στην εργατική τάξη και τους αγρότες, με μια σειρά νεοφιλελεύθερα μέτρα, καθώς η άρχουσα τάξη της Αιγύπτου θέλει να προσελκύσει ξένες επενδύσεις.
Για να τα καταφέρει όλα αυτά θέλει να διατηρήσει τη θέση του ως ο σημαντικότερος άραβας λακές των Αμερικάνων και να στηρίζει τον πόλεμο του Μπους. Γι' αυτό “πλασάρει” την αναθεώρηση του Συντάγματος ως “αντι-τρομοκρατική” κίνηση και βήμα προς τη δημοκρατία. Γι' αυτό και οι ΗΠΑ από τη μεριά τους κάνουν τα στραβά μάτια στην έκρηξη αυταρχισμού. Η Κοντολίζα Ράις που πριν λίγα χρόνια είχε κάνει σκληρή δημόσια κριτική στο καθεστώς Μουμπάρακ, επισκέφθηκε τον Μουμπάρακ την Κυριακή 25 Μάρτη και δήλωσε ότι το δρόμο για τη δημοκρατία θα τον βρει μόνη της η Αίγυπτος και αυτός ο δρόμος πάντα έχει πίσω-μπρος. Εδωσε δηλαδή πράσινο φως στη δικτατορία για καταστολή.
Aπεργίες
Ολη αυτή η αποσταθεροποίηση των τελευταίων χρόνων βρήκε έκφραση και στις εκλογές όπου η Μουσουλμανική Αδελφότητα έκανε δυναμική εμφάνιση και στη ρήξη που είχε ο Μουμπάρακ με τους δικαστές, οι οποίοι πλέον θεωρούνται κομμάτι της αντιπολίτευσης. Η πιο σημαντική εξέλιξη όμως έχει να κάνει με το εργατικό κίνημα. Ο χειμώνας που πέρασε είχε το μεγαλύτερο απεργιακό κίνημα μετά από δεκαετίες.
Τον Δεκέμβρη ξέσπασε απεργία στο μεγαλύτερο εργοστάσιο της Αιγύπτου με 27.000 εργάτες της κλωστοϋφαντουργίας. Η απεργία απλώθηκε σε όλες σχεδόν τις κλωστοϋφαντουργίες στο Δέλτα του Νείλου και το Κάιρο και μετά ξέφυγε από τα όρια της κλωστοϋφαντουργίας. Σε μια σειρά εργατικούς χώρους, σε πτηνοτροφία, λατομεία, στους οδηγούς φορτηγών και τους σιδηροδρομικούς δόθηκαν άγριες μάχες με απεργίες πείνας και καταλήψεις. Πολλές από αυτές κέρδισαν τα αιτήματά τους. Σε όλες τις περιπτώσεις εργάτες και εργάτριες 20 και 30 χρονών τα έβαλαν με τους μηχανισμούς του Μουμπάρακ, ήρθαν σε σύγκρουση με τα κυβερνητικά συνδικάτα, χτυπήθηκαν με οργανωμένους τραμπούκους και αμφισβήτησαν συνολικά τη νεοφιλελεύθερη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και των φοροαπαλλαγών για τους πλούσιους.
Στο 5ο Συνέδριο του Καϊρου έχουν ήδη δηλώσει συμμετοχή πολλοί από τους ηγέτες των απεργιακών μαχών. Θα βρεθούν μαζί με το κίνημα για τη δημοκρατία, αλλά και με εκπροσώπους των αντιπολεμικών κινημάτων από την υπόλοιπη Μέση Ανατολή, την Ευρώπη τη Λατινική Αμερική και τη Νότια Κορέα. Εκπρόσωποι της Χαμάς από την Παλαιστίνη και της Χεζμπολάχ του Λιβάνου έχουν επίσης δηλώσει συμμετοχή.
Παράλληλα με το συνέδριο που επικεντρώνει στα θέματα πολέμου και κατοχής, θα διεξάγεται και το 3ο αιγυπτιακό κοινωνικό φόρουμ που θα ασχοληθεί με τις μάχες φοιτητών, εργατών και αγροτών μέσα στην Αίγυπτο.